Η ώρα των ποδοσφαιριστών.

Οταν το ποδόσφαιρο βυθίζεται σε σκάνδαλα, όταν οι δικαστές δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, όταν οι παράγοντες φλερτάρουν με τις φυλακές ή διαφεύγουν, έρχεται η στιγμή των αληθινών πρωταγωνιστών.

Και αυτοί είναι οι παίκτες. Αυτή την εβδομάδα διαπιστώσαμε ξανά πόσο καταλυτικός είναι ο ρόλος των διεθνών άσων. Ο φακός της δημοσιότητας στράφηκε ξανά στα παιδιά που γέμισαν χαρά τους συννεφιασμένους Ελληνες. Σαν πιτσιρίκια, χόρεψαν, τραγούδησαν, γλέντησαν, μπουγελώθηκαν στο αεροπλάνο και φυσικά ασχολήθηκαν και δημιούργησαν ένα τραγούδι που, ας μην το αποκλείσουμε, μπορεί να εξελιχθεί σε δυνατό hit. Οι μεταξύ τους πλάκες, τα αθώα βλέμματα, η σωστή σχέση και η αλληλεγγύη είναι χαρακτηριστικά που λείπουν τούτες τις ώρες από την κοινωνία μας. Ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου, τα μέτωπα είναι ορθάνοιχτα, τα βλέμματα μαρτυρούν πόνο ή απέχθεια για πολλούς και πολλά.

Κι όμως, οι παίκτες της Εθνικής, τα άτομα που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και το στέλνουν ξανά σε ευρωπαϊκή γιορτή, φέρνουν στην επιφάνεια όλα τα ωραία συναισθήματα που πρέπει να έχει ο άνθρωπος. Κυρίως φανερώνουν ότι θα εξελιχθούν σε οδηγούς μιας προσπάθειας να βγει το ποδόσφαιρο από το τέλμα. Αλλωστε, ακόμη και καθαρά αθλητικά να το δούμε, μόλις πρόσφατα το ντέρμπι Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ είχε ρυθμό και εξαιρετικά γκολ. Χωρίς ακρότητες από μέρους των ποδοσφαιριστών.

Η οικογένεια της Εθνικής στέλνει πολλαπλά μηνύματα σε κάθε κατεύθυνση. Στην Πολιτεία, γιατί οι παίκτες είναι το ποδόσφαιρο και αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες χωρίς να εγείρουν μεγάλες (οικονομικές) απαιτήσεις. Στους παράγοντες, ώστε να πάνε στην πάντα και να σταματήσουν τις άθλιες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και το βρώμικο παρασκήνιο. Στις ομάδες, καθόσον αξίζει να τακτοποιούν εγκαίρως οι ΠΑΕ τις υποχρεώσεις τους και να δίνουν βάση στις υποδομές και στα φυτώρια.

Οι ποδοσφαιριστές ξανακάνουν μόδα την Εθνική. Μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι, τουλάχιστον. Αλλά το δέσιμο μεταξύ τους και η συνολική συμπεριφορά τους αξίζουν την προσοχή μας.