Σύμφωνα με τον Πέτρο Λινάρδο Ρυλμόν, οικονομολόγο, επιστημονικό σύμβουλο στο Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και υπεύθυνο έκδοσης του περιοδικού «Τετράδια του ΙΝΕ», διανύουμε μια περίοδο (κρίσης) κατά την οποία ηγετικές κοινωνικές ομάδες και πολιτικά σχήματα που στο παρελθόν εκπροσωπούσαν μεγάλα τμήματα του εργαζόμενου πληθυσμού έχουν χάσει την επιρροή τους. Ο Ρυλμόν τάσσεται και επιχειρηματολογεί υπέρ της ανάδειξης των κοινωνικών κινημάτων και συμμαχιών ως νέου ηγετικού και πολιτικού υποκειμένου για την έξοδο από την κρίση, καθώς και τη μετέπειτα ανασυγκρότηση και ανάπτυξη. Αυτό που κυρίως σήμανε το κίνημα των «Αγανακτισμένων» (και) στην Ελλάδα ήταν η «θεαματική οργανωτική, πολιτική και προγραμματική αποδέσμευση ενός πλήθους εργαζομένων και πολιτών από κομματικές και άλλες εκπροσωπήσεις» ενώ αυτό που κρύβεται μες σ’ αυτό το κίνημα είναι, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η «δυναμική της μαζικής διανοητικότητας». Καθώς τα σύγχρονα μαζικά δημοκρατικά κινήματα αποτελούνται από ένα σύνολο ανθρώπων εκπαιδευμένων και μορφωμένων και κυρίως ικανών να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις αναφορικά με την εργασία και τη ζωή τους, είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη να αναλάβουν οι ίδιοι οι «Αγανακτισμένοι» τις τύχες τους. Τα κοινωνικά κινήματα ενδέχεται να αποτελέσουν «ένα νέο διανοητικό κεφάλαιο που θα θέσει ένα νέο κοινωνικό, παραγωγικό και δημοκρατικό παράδειγμα».

Τελευταία Νέα