«Δεν θα έκανα καν προσπάθεια να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό αν δεν ήμουν στη σχολή Εμποροπλοιάρχων. Τέτοιο χαρτί δύσκολα το αφήνεις σε εποχές που κυνηγάς τις δουλειές με το τουφέκι. Την υποκριτική από την άλλη την αγαπώ και ήθελα από μικρός να γίνω ηθοποιός. Τα λεφτά όμως που παίζουν στον χώρο είναι λίγα. Με τη δουλειά που κάνω τώρα μπορώ και τον εαυτό μου να συντηρήσω και να βάζω βενζίνη στο αμάξι μου και να χαλάω όσα θέλω χωρίς να σκέφτομαι το πώς και το γιατί. Εδώ, τα παιδιά του Εθνικού, το πολύ να παίξουν σε καμιά τραγωδία και να πάρουν τόσα χρήματα ώστε να βγάλουν τα έξοδά τους για τις πρόβες. Κακά τα ψέματα. Θα πρέπει να αφήσουμε τους συναισθηματισμούς. Θα ήθελα πολύ να τα βλέπω όλα ροζ όμως όταν είσαι όλη μέρα με ένα κουλούρι δεν έχει και πολλές ελπίδες να επιβιώσεις. Τους συναισθηματισμούς καλό θα ήταν να τους κρατάμε στον έρωτα, όχι στο θέατρο. Γιατίαν θες να ξέρεις- αν αύριο μεθαύριο δει το κοριτσάκι σου ότι δεν το βγάζεις έξω θα στραβώσει. Και με το δίκιο του. Εντάξει, είπαμε. Καλός ο αρακάς αλλά και κάθε μέρα γίνεται κουραστικός. Δεν νομίζεις;».

Τελευταία Νέα