Στις 5 Αυγούστου ο Λουίς Ουρσούα πήγε στη δουλειά του ως υπεύθυνος βάρδιας στο ορυχείο χρυσού και χαλκού του Σαν Χοσέ στα βόρεια της Χιλής. Σήµερα, έναν µήνα αργότερα, ο 54χρονος βετεράνος µεταλλωρύχος, εγκλωβισµένος µαζί µε τους 32 συναδέλφους του, είναι ακόµα υπεύθυνος µιας βάρδιας που δεν φαίνεται να τελειώνει σύντοµα.


Στον κόσµο των ορυχείων ο σεβασµός στην ιεραρχία είναι απόλυτος, καθώς από αυτόν εξαρτάται η επιβίωση. Οπως εξηγεί ο υπουργός Υγείας της Χιλής Χάιµε Μαναλίχ, που είναι παρών στις προσπάθειες διάσωσης στην έρηµο Ατακάµα, «η ιεραρχία και η εξουσία τού επικεφαλής στον κόσµο των εργαζοµένων στα ορυχεία µοιάζει µε τη στρατιωτική πειθαρχία». Ετσι ο Ουρσούα, εκτός από την επιβίωση των µεταλλωρύχων έχει αναλάβει να συντονίζει από τα 700 µέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης και τις προσπάθειες για τη διάσωσή τους.

Για τον 54χρονο πρώην προπονητή ποδοσφαίρου, οι προκλήσεις άρχισαν λίγα λεπτά µετά την κατάρρευση µιας στοάς του ορυχείου. Σύµφωνα µε τα σωστικά συνεργεία, ο Ουρσούα διέταξε τους άνδρες του να µείνουν κουλουριασµένοι, ενώ εκείνος µαζί µε τρεις άλλους πήγαν να δουν τι έχει γίνει. Οταν διαπίστωσε ότι είχαν παγιδευθεί, ανακοίνωσε µια σειρά από κανόνες που θα αποδεικνύονταν κρίσιµοι για την επιβίωσή τους – µεταξύ των οποίων και τον πιο σηµαντικό: αποφάσισε πώς θα κατανεµηθούν τα λιγοστά εφόδια. Δύο κουταλιές τόνου από κονσέρβα και ένα ποτήρι γάλα για κάθε άνδρα κάθε 48 ώρες. «Ο Ουρσούα είναι ηγετική φυσιογνωµία στη δουλειά του εδώ και πολλά χρόνια και τον αναγνωρίζουν ως τέτοιο οι συνάδελφοί του», εξηγεί ο δρ Αντρεας Γιαρένα, πλοίαρχος στο Ναυτικό της Χιλής που εστάλη στην περιοχή για να συντονίσει τα ιατρικά ζητήµατα της προσπάθειας διάσωσης. «Για έναν µεταλλωρύχο, ο επικεφαλής βάρδιας είναι ιερό πρόσωπο. Δεν θα σκεφθούν ποτέ να τον αντικαταστήσουν. Τελεία». Καθώς τα σωστικά συνεργεία προσπαθούσαν επί 17 ηµέρες να διαπιστώσουν εάν υπάρχουν επιζώντες, ο Ουρσούα χρησιµοποίησε τις ικανότητές του ως τοπογράφου για να χαρτογραφήσει τι συνέβαινε γύρω, στις στοές που φθάνουν σε µήκος τα επτά χιλιόµετρα, στις σπηλιές, καθώς και στο καταφύγιο των 50 τ.µ. όπου κατέφυγαν. Μοίρασε τον χώρο ώστε να υπάρχει µία περιοχή για ύπνο, µία για δουλειά και µία που να χρησιµοποιείται ως τουαλέτα. Κράτησε τους άνδρες σε βάρδιες των 12 ωρών χρησιµοποιώντας τα φώτα των µικρών οχηµάτων που έχουν για να κάνει προσοµοίωση του ηλιακού φωτός. Φροντίζει µάλιστα να κρατά τους άνδρες απασχοληµένους για να µη χάσουν το κουράγιο τους. Οταν συνοµίλησε µάλιστα την Παρασκευή µε τον υπουργό Υγείας, ο Ουρσούα του είπε: «Μίλα γρήγορα, έχουµε πολλή δουλειά».

Καθηµερινά ο Ουρσούα µιλά µε έναν γιατρό, έναν ψυχολόγο και έναν υπεύθυνο των σωστικών συνεργείων.

Το Σάββατο οι µεταλλωρύχοι άρχισαν να µετακινούνται σε ένα νέο καταφύγιο, έναν λιγότερο υγρό χώρο περίπου 80 µέτρα πιο κάτω από το αρχικό καταφύγιο, έχοντας ήδη περάσει αρκετές ηµέρες ενισχύοντας την οροφή, προκειµένου να αποφύγουν νερά ή πέτρες. «Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουν», λέει ο Αλ Χολαντ, ψυχολόγος της ΝΑSΑ που βοηθά στην επιχείρηση. «Αυτοί οι άνδρες είναι γενναίοι, ανθεκτικοί και έδειξαν ότι µπορούν να οργανωθούν. Κρατούν την τύχη τους στα χέρια τους».

«ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΟ»

Ο υπεύθυνος βάρδιας οργάνωσε τη ζωή των συναδέλφων του και πήρε κρίσιµες αποφάσεις

Πολλή συγκίνηση και µια… γκάφα


ΣΥ[-1457ΝΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ πρώτη φορά µέσω βιντεοτηλεφώνου είχαν χθες οι 33 εγκλωβισµένοι µεταλλωρύχοι. Ο καθένας είχε στη διάθεσή του ένα λεπτό για να µιλήσει µε τους δικούς του ανθρώπους. «Ηταν συγκινητικό. Ηθελα να απλώσω το χέρι µου και να τον πιάσω», δήλωσε στους δηµοσιογράφους η Αντόνια Γκοντόι, µητέρα ενός από τους εργάτες. Μέχρι τώρα οι συγγενείς επικοινωνούσαν µε τους παγιδευµένους εργάτες µόνο µέσω κινητών τηλεφώνων. Ανάµεικτα αισθήµατα προκάλεσε και η επίσκεψη στον καταυλισµό κοντά στο ορυχείο, τεσσάρων από τους 16 παίκτες ράγκµπι της Ουρουγουάης που είχαν επιβιώσει 73 ηµέρες στις Ανδεις όταν το αεροσκάφος τους συνετρίβη το 1972.

«Οταν όλα θα έχουν τελειώσει και τα χρόνια θα περάσουν, όταν θα είστε γέροι σαν και µας, τα προβλήµατα αυτά θα φαίνονται ασήµαντα σε σχέση µε τη χαρά της ζωής», τόνισε ένας εξ αυτών, όµως τα λόγια ενός άλλου προκάλεσαν αµηχανία. «Κάντε κουράγιο µέχρι τα Χριστούγεννα», είπε στους µεταλλωρύχους, αντιµετώπισε όµως αµέσως τα νοήµατα των παρισταµένων που προσπαθούν να πείσουν τους εγκλωβισµένους ότι η διάσωση θα έρθει πολύ νωρίτερα…

Τελευταία Νέα