«ΒΟΜΒΑ»… Την ώρα που το καζάνι των εκλογών παίρνει βράση, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου βγάζει εκτός µάχης έναν υπολογίσιµο υποψήφιο. Τον δικηγόρο Πέτρο Μαντούβαλο, ο οποίος είχε ήδη σπεύσει να δηλώσει πως θα διεκδικήσει τον Δήµο Πειραιά. Γιατί τώρα και όχι αργότερα; ρώτησαν πολλοί υποψιασµένοι, αλλά και ανυποψίαστοι. Θα µπορούσε να το είχε κάνει νωρίτερα ο κ. Τέντες, σχολίασε ο ενδιαφερόµενος.

Η πικρία του δικαιολογηµένη.

Να κάνει όµως λόγο για ταχύτερη διεκπεραίωση υπόθεσης όταν πρόκειται για τις υπηρεσίες της Δικαιοσύνης, αδικαιολόγητο. Στην προκειµένη περίπτωση δηλαδή αξιολογείται ως πλέον βάσιµη η απορία των… κοινών θνητών «γιατί όχι αργότερα», δεδοµένου ότι προφανώς δεν γνωρίζουν ότι εντός του Σεπτεµβρίου εκπνέει η προθεσµία για την άσκηση αναίρεσης κατά της δικαστικής απόφασης µε την οποία ο κ. Μαντούβαλος κηρύχθηκε αθώος. Ο ίδιος όµως, ως µάχιµος δικηγόρος, γνωρίζει πολύ καλά ότι το «νωρίτερα» ούτε ως ευχή δεν µπορεί να εκφραστεί, όταν το αντικείµενο αφορά δικαστική ενέργεια. Η επίµαχη δίκη, στο πλαίσιο της οποίας ο Π. Μαντούβαλος κρίθηκε αθώος από αδικήµατα σχετικά µε εµπλοκή στο γνωστό παραδικαστικό, ολοκληρώθηκε στο τέλος Φεβρουαρίου και διήρκεσε εννέα µήνες! Η καθαρογραφή της πόσο καιρό πήρε; Η δηµοσίευσή της;

Ετσι, το αντίγραφο της απόφασης διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τον Ιούλιο.

Ο Αύγουστος είναι µήνας διακοπών. Γι’ αυτό και αφαιρείται από τις προθεσµίες άσκησης ένδικων µέσων. Εποµένως, η αναίρεση ασκήθηκε το νωρίτερο δυνατό.

Επί της ουσίας πάντως, ακόµη και ο κ. Μαντούβαλος µάλλον την περίµενε. Οχι µόνο γιατί προκάλεσε ερωτηµατικά η απόφαση του Εφετείου, αλλά και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο άλλοτε πελάτης του και εν συνεχεία συγκατηγορούµενός του, Ιω. Μπολέτσης, που καταδικάστηκε για χρηµατισµό του πρώην δικαστή Ευ. Καλούση, κατήγγειλε ευθέως τον πρόεδρο του δικαστηρίου – κραδαίνοντας CD – ότι προσπάθησε να του αποσπάσει χρήµατα – µε µεσολαβητή γνωστό πρόσωπο του παραδικαστικού – προκειµένου να τον ρίξει στα… µαλακά, αλλά δεν ενέδωσε. Ο κ. Μαντούβαλος (δικαίως ή αδίκως) έπεσε στα…

πούπουλα. Με τέτοιο πανδαιµόνιο, ποιος απέκλειε την αναίρεση;

Ο ίδιος σίγουρα όχι… Και πολύ περισσότερο οι αντίπαλοί του. Οτι η… συγκυρία ήταν µε το µέρος τους, το γνώριζε επίσης πολύ καλά…