«Άλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι». Η ρήση του Ευαγγελίου ταιριάζει στην Ελλάδα- τουλάχιστον αν πιστέψουμε στα ενθουσιώδη ρεπορτάζ για την ηγετική περπατησιά της χώρας στην παγκόσμια σκηνή. Ποτέ μια χώρα που, κατά δήλωσή της, μόλις έχασε την εθνική κυριαρχία της δεν διαδραμάτισε τόσο σημαντικό ρόλο στην (μελλοντική) οικοδόμηση ενός δικαιότερου πλανητικού συστήματος. Ακόμα κι αν δεν το ζητήσαμε, θα άξιζε να αμειφθούμε με λίγα φτηνά δανεικά για τις καλές υπηρεσίες μας προς την υφήλιο.

Βρήκαμε λύση για όσους θελήσουν να αμυνθούν ενάντια στη διεθνή κερδοσκοπία αλλά, εκτός από τις «διεθνείς αγορές» που επιμένουν να την πέφτουν ειδικά σ΄ εμάς για να μας εκδικηθούν για τη ζημιά που τους κάναμε, κινδυνεύου- με να μας φάει και η ανεξέλεγκτη εγχώρια κερδοσκοπία στα βενζινάδικα. Για όσους χρειαστεί να δανειστούν αργότερα, βάλαμε στα σκαριά το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, αλλά εμείς οι ίδιοι, εκτός του ότι δεν προλαβαίνουμε να επωφεληθούμε, δεν έχουμε να συνεισφέρουμε ούτε στο αρχικό του κεφάλαιο. Βοηθήσαμε τον Ομπάμα να συνειδητοποιήσει ότι το κακό μπορεί να συμβεί και στο σπίτι του κι εκείνος μας ανταπέδωσε καταργώντας τη βίζα για να μπαινοβγαίνουμε όποτε θέλουμε.

Η ελληνική εβδομάδα των θαυμάτων τέλειωσε μέσα στον γενικό θαυμασμό. Εφ΄ εξής, όπου και να ταξιδέψουμε (χωρίς βίζα), η Ελλάδα θα πάψει να μας πληγώνει. Είναι μια ευκαιρία να ξεφύγουμε, με το δώρο του Πάσχα στην τσέπη.