Την ίδια ημέρα που στη δικαιοσύνη κατέθεταν, ως άμεσα εμπλεκόμενοι στην υπόθεση Ζαχόπουλου, οι κορυφαίοι παράγοντες του Μαξίμου, ο Πρωθυπουργός, σε μια… ηρωική προσπάθεια αντιπερισπασμού, έδινε διάλεξη με θέμα τη… διαρκή σύγκρουση της κυβέρνησής του με τη διαφθορά! Την οποία και απέδωσε σε πρόσωπα (!) που εκμεταλλεύονται το λειτούργημά τους!

Πέρα από το απίστευτο θράσος που εισήγαγε στα πολιτικά ήθη της χώρας η «νέα διακυβέρνηση», ενδιαφέρον έχει και η εντυπωσιακή στροφή στις αντιλήψεις του Πρωθυπουργού στο επίμαχο ζήτημα. Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης λίγα χρόνια πριν, κατακεραύνωνε την τότε κυβέρνηση ως διεφθαρμένη, αποκαλώντας τον προκάτοχό του «αρχιερέα της διαπλοκής». Ήταν τότε που η διαφθορά αποτελούσε περίπου γενετικό χαρακτηριστικό των πολιτικών του αντιπάλων.

Σήμερα και ενώ η διαφθορά χτυπά τη δική του πόρτα, ο Πρωθυπουργός ανακρούει πρύμναν και την καταγγέλλει ως… προσωπική υπόθεση των εμπλεκομένων! Το γεγονός ότι όλοι αυτοί ανδρώθηκαν σε… κομματικά θερμοκήπια, διορίστηκαν με μόνο κριτήριο τη συμβολή τους στη νίκη της…

παράταξης και διοικούν αναφερόμενοι απευθείας σε υπουργούς ή, χειρότερα, στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αποδίδεται σε απλή συγκυρία.

Όσο όμως η έννοια της πολιτικής ευθύνης χάνεται από το πολιτικό λεξιλόγιο τόσο η διαφθορά θα αποκτά συμπτώματα Λερναίας Ύδρας. Και όσο η καταπολέμηση της διαφθοράς θα αποτελεί αποκλειστική υπόθεση της δικαιοσύνης τόσο η σύγκρουση μαζί της θα εξελίσσεται σε… κυνήγι μαγισσών. Αφού αυτό που πρωτίστως θα απασχολεί, θα είναι η διαφθορά των… άλλων. Ο Γ. Μυλόπουλος είναι καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ