Δύο μονοζυγωτικές δίδυμες αδελφές, η Ολίβια και η Ιζαμπέλα, οδήγησαν Βρετανούς επιστήμονες σε σημαντικές προόδους στην έρευνα για τη λευχαιμία, οι οποίες υπόσχονται πιο αποτελεσματικές θεραπείες και λιγότερες επικίνδυνες παρενέργειες.


Συγκρίνοντας την 4χρονη Ολίβια Μέρφι, η οποία πάσχει από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία σε ύφεση, με την υγιή αδελφή της, την Ιζαμπέλα, οι ερευνητές ανίχνευσαν τα καρκινικά βλαστοκύτταρα που προκαλούν τη συνηθέστερη μορφή παιδικού καρκίνου. Η ανακάλυψη θα δώσει στους γιατρούς τη δυνατότητα να ελέγχουν τα παιδιά που πάσχουν από λευχαιμία για να προσδιορίσουν τη σοβαρότητα της νόσου και να τα προστατέψουν από βασανιστικές παρενέργειες της επιθετικής χημειοθεραπείας.

Η περίπτωση της Ολίβιας, από το Λονδίνο, δείχνει πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι αυτές οι παρενέργειες. Μολονότι η θεραπεία της ήταν επιτυχής, την άφησε ανίκανη να αντιμετωπίσει μια ανεμοβλογιά, η οποία της προκάλεσε τύφλωση στο ένα μάτι. Η χημειοθεραπεία επιδρά τόσο έντονα στα παιδιά με λευχαιμία ώστε ποσοστό 1% ώς 2% απ΄ αυτά πεθαίνουν λόγω της φαρμακευτικής θεραπείας.

Η επιτυχία που σημείωσε η ομάδα ανοίγει επίσης νέες προσεγγίσεις για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου. Θα επιτρέψει στους επιστήμονες να βρουν τρόπους για να στοχεύουν τα βλαστοκύτταρα τα οποία προκαλούν τον καρκίνο του αίματος και τις υποτροπές, ώστε να καταστεί δυνατή η θεραπεία των ασθενών.

Οι άλλες εφαρμογές. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science», μπορεί επίσης να έχει περαιτέρω εφαρμογές στους καρκίνους που προκαλούν όγκους στους πνεύμονες και το παχύ έντερο, καθώς και γι΄ αυτούς πιστεύεται ότι διαδίδονται από «απείθαρχα» βλαστοκύτταρα. Μια άλλη εφαρμογή μπορεί να είναι η προληπτική θεραπεία παιδιών όπως η Ιζαμπέλα, τα οποία διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας: τα «προλευχαιμικά» κύτταρά τους θα μπορούσαν να εξοντωθούν προτού προκαλέσουν οποιαδήποτε ζημιά.

Ο καθηγητής Εμβέρ δήλωσε: «Ο επόμενος στόχος μας είναι να στοχεύσουμε τόσο τα προλευχαιμικά βλαστοκύτταρα όσο και τα ίδια τα καρκινικά βλαστοκύτταρα με νέα ή υφιστάμενα φάρμακα για να θεραπεύσουμε τη λευχαιμία».

Λευχαιμία, ο πιο συνηθισμένος παιδικός καρκίνος


● 1 ΣΤΑ 3 ΑΠ΄ ΟΛΑ τα κρούσματα καρκίνου μεταξύ παιδιών είναι λευχαιμία ● ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ για πρώτη φορά το 1854 ● Η ΜΕΓΑΛΗ πλειονότητα (85%) των κρουσμάτων λευχαιμίας αφορούν τη λεμφοβλαστική λευχαιμία, η οποία είναι ιδιαίτερα συνηθισμένη μεταξύ παιδιών προσχολικής ηλικίας ● ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ επιβίωσης βελτιώθηκαν σημαντικά έπειτα από την εμφάνιση της χημειοθεραπείας στη δεκαετία του 1950 ● ΩΣ 90% των παιδιών με λευχαιμία επιβιώνουν τώρα για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια έπειτα από τη διάγνωση της νόσου.

● Η ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ μπορεί να επηρεάσει τα λευκά αιμοσφαίρια που αποτελούν μέρος της άμυνας του σώματος εναντίον θανατηφόρων λοιμώξεων

Τελευταία Νέα