Αναζήτηση
Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβλημά σας, η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!) είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (με ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Για κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80, 115 28 Αθήνα
«Καταχτύπα τα φτερά»
Αγαπητή κ. Φοίβη, καλημέρα Ειπώθηκαν κάποτε λόγια μεγάλα, λόγια διαχρονικά, λόγια «αθάνατα», για τον γίγαντα του χρωστήρα Ελ Γκρέκο (Δομήνικο Θεοτοκόπουλο). Αξίζει τον κόπο να τα ξαναθυμηθούμε: «Η Κρήτη τού έδωσε τη ζωή. Το Τολέδο την τέχνη. Θα τον θαυμάζουν οι αιώνες, αλλά κανείς δεν θα μπορέσει να τον φτάσει» (σονέτο από τον μοναχό Ορτένσιο Παραβιθίνο στον μεγάλο φίλο του, κατά τον θάνατό του). Με εκτίμηση, Βασ. Παλαμηδάς, Ν. Ιωνία, Βόλος «Τι τρομάρα, τι χαρά να περπατάς και να νιώθεις μία μεγάλη ψυχή να καταχτυπάει τα φτερά της από πάνω σου!» όπως έγραφε και ο Νίκος Καζαντζάκης στην «Αναφορά στον Γκρέκο», αγαπητέ Βασίλη. Όσο για τον θαυμασμό, μεταφράζεται και σε περίπου 700.000 εισιτήρια (για την ταινία του Γιάννη Σμαραγδή).
Ιατρώ δος τόπον…
Αγαπητή Κυρία Αθηναίου Η παρούσα επιστολή απευθύνεται σε σας ως φίλη, που διαβάζω τις απόψεις της και αισθάνομαι ότι επικοινωνώ μαζί της. Έτσι παίρνω το θάρρος να σας εκφράσω ένα προσωπικό παράπονο για ένα κείμενο (29/10/2007). Εκείνο που με λύπησε είναι η ειρωνεία για το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας της Τήνου, την οποία καταχωρίσατε ως επιστολή αναγνώστου και την οποία δεν φαίνεται να απορρίπτετε.
Όπως ξέρετε, η θρησκευτική πίστη είναι βαθύτατο υπαρξιακό φαινόμενο και ίσως το πιο θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικότητας του ανθρώπου. Ελπίζω λοιπόν ότι δεν θα αρνηθείτε ότι η τόση εκ μέρους του επιστολογράφου σας υποτίμηση του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας στην Τήνο προσβάλλει και υποτιμά αδικαιολόγητα μυριάδες ανθρώπων, οι οποίοι έχουν στηρίξει τόσες ελπίδες στην Παναγία.
Στη συνέχεια πρέπει να γίνει αναφορά σε θέματα που προκύπτουν από την επιστολή, όπως είναι το θαύμα ή η πίστη του Αρχιεπισκόπου ή το θέμα παγκάρι:
1. Ολόκληρη η δημιουργία, τα φυσικά, τα βιολογικά και τα πνευματικά φαινόμενα είναι ένα θαύμα, πολύ δε περισσότερο το γεγονός ότι η αυτόβουλη πράξη, η επιστήμη, η αισθητική και η καλλιτεχνία, η ηθική και γενικότερα η φιλοσοφία προκύπτουν από αυτό το κομματάκι σάρκας που το λέμε εγκέφαλο. Το γεγονός δε ότι το θαύμα σε ατομικό επίπεδο δεν συμβαίνει όπου και όποτε θέλουμε εμείς, είναι ίσως η μεγαλύτερη κατάφαση του Θεού προς την ανθρώπινη ελευθερία. Καταλαβαίνετε πόσο περίτρομη θα ήταν η πίστη μας, αν η διαπίστωση του θαύματος ήταν απόλυτα αποδεδειγμένη και φανερή χωρίς περιθώριο αμφισβητήσεως. Θα ήταν ένας απέραντος ογκόλιθος που θα συνέτριβε και θα διέλυε ολόκληρη τη σκέψη, τη βούληση και τη συνείδησή μας.
2. Όσον αφορά στο ότι ο Αρχιεπίσκοπος «ανακάλυψε πως τελικά έχει ανάγκη τους ανθρώπους», νομίζω ότι η όλη συμπεριφορά του δείχνει ότι έχει μεγάλη κοινωνικότητα, σεβασμό και αγάπη προς όλους. Αλλά και η ορθόδοξη πίστη μας δεν απορρίπτει την επιστήμη. Γι΄ αυτό ακριβώς έχουμε και πάρα πολλούς ιατρούς αγίους και κληρικούς. Από την Παλαιά Διαθήκη υπάρχει η εντολή «και ιατρώ δος τόπον και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος» (Σοφία Σειράχ, ΛΗ΄ 12).
3. Για το θέμα παγκάρι θα καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία: Έχω επισκεφθεί πάρα πολλές εκκλησίες και έχω ρίξει και εγώ τον οβολό μου αμέτρητες φορές σε παγκάρια και δίσκους.
Δεν θυμάμαι ούτε μία φορά κάποιος να με πίεσε.
4. Όσο για τους στίχους του ποιητού Σαχτούρη φαίνεται σωτήρια η εντολή «Ου λήψη το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω», καθώς μας προφυλάσσει από σημαντικά λάθη…
Με τιμή και ευχές για κάθε καλό, Τιτίκα Καστρινάκη, Χαλάνδρι ΥΓ: Το ονοματεπώνυμό σας μου αρέσει πολύ. Ως ψευδώνυμο εξαιρετικά επιτυχημένο. Αν είναι από τους γονείς σας, πολύ καλή τύχη.
Ακριβώς επειδή η πίστη είναι «βαθύτατο υπαρξιακό φαινόμενο», όπως αναφέρετε, αγαπητή Τιτίκα, θα πρέπει να κρατηθεί σ΄ αυτό το εσωτερικό, πνευματικό και κυρίως προσωπικό επίπεδο. Και όχι να παραδίδεται βορά στα όρνια της υλιστικής απληστίας (ιδέ παγκάρι, που αν εξαιρέσει κανείς τη χρήση του για ανέγερση ναών δεν είδε ποτέ κάποιος να πηγαίνουν τα χρήματα σε κανέναν χριστιανό που έχει πραγματικά ανάγκη), της τηλεοπτικής ξεφτίλας (ιδέ ιεράρχες που ερίζουν στα τηλεπαράθυρα, άλλοι που περιμένουν τις κάμερες για να πουν ανέκδοτα κ.ο.κ.) και της πολιτικής συμπαιγνίας (ιδέ αναφανδόν «προώθηση» της Δεξιάς του Κυρίου από τους ιεράρχες μας). Μήπως λοιπόν όλα αυτά είναι πιο σωστό να τα απευθύνετε σε εκείνους που καπηλεύονται την- προσωπική, όπως είπαμε- πίστη, προς ίδιον όφελος; Και αντί για πνευματικό έργο επιτελούν πολιτικό, οικονομικό και τηλεοπτικό;
Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει
Κυρία Αθηναίου μου, Απορώ και εξανίσταμαι: Κανένας δεν αντιδρά στα «παράξενα» της τελετής απονομής κρατικών βραβείων κινηματογράφου (που τα λένε «ποιότητας»); Σε αυτά τα «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει»; Κανείς δεν αναρωτήθηκε πώς πήρε βραβεία ο σχετιζόμενος με στέλεχος του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης; Ή γιατί κολάκευε, σχεδόν δουλικά, τον «φίλο του πρόεδρο της ΕΡΤ» (που μόνον πανηγύρια τύπου Γιουροβίζιον έστησε με το αυξημένο ανταποδοτικό τέλος στους λογαριασμούς ΔΕΗ) και τον «υπουργό του» ο παρουσιαστής της τελετής; Και μετά μιλάνε για «διαπλοκή»; Έλεος!
Πάτροκλος Σταυριανός, Νεάπολη Τώρα πρωτοείδατε, αγαπητέ Πάτροκλε, τα σεμνά και ταπεινά «το ΄να χέρι νίβει τ΄ άλλο και τα δυο τη νέα διακυβέρνηση»;
