Το φάντασμα της ακρίβειας πλανάται πάνω από ολόκληρη την Ευρώπη. Στη Γαλλία, ο Σαρκοζί ετοιμάζει σειρά μέτρων, στη Γερμανία η αγοραστική δύναμη των μισθών έχει πέσει στα επίπεδα του 1986, ενώ στη Βρετανία η επιβράδυνση της ανάπτυξης δεν αφήνει ελπίδες για βελτίωση της κατάστασης.


Στο απεργιακό κύμα που έπληξε τη Γαλλία τις τελευταίες δέκα ημέρες ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ήρθε αντιμέτωπος και με τη διαμαρτυρία των δημοσίων υπαλλήλων για το κόστος ζωής. Το ζήτημα της αγοραστικής δύναμης αποτελεί, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το κύριο πρόβλημα των πολιτών και σε μια επίδειξη φιλολαϊκής πολιτικής ο Σαρκοζί αναμένεται μετά την επιστροφή του την Τετάρτη από την Κίνα, όπου πραγματοποιεί

ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Περίπου 453.000 εργαζόμενοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις καθημερινές τους ανάγκες

επίσημη επίσκεψη, να λάβει σειρά μέτρων. «Θα υπάρξουν σαφείς ανακοινώσεις», τόνισε μιλώντας στην κρατική τηλεόραση ο εκπρόσωπος του Σαρκοζί, Λοράν Βοκιέζ. Στο στόχαστρο του Σαρκοζί αναμένεται να μπουν κατ΄ αρχάς οι προμήθειες των τραπεζών και το κόστος της κινητής τηλεφωνίας. Αν και οι οργανισμοί αυτοί είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους ιδιωτικοί, στη Γαλλία η κυβέρνηση ασκεί παραδοσιακά επιρροή στην οικονομική τους πολιτική. «Ξέρουμε ότι οι προμήθειες των τραπεζών είναι υψηλές, όπως και το κόστος της κινητής τηλεφωνίας. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες διαπραγματεύσεις για να κινηθούμε σε μια καλύτερη κατεύθυνση», τόνισε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος.

Η ακρίβεια έχει γίνει ένα από τα κυριότερα προβλήματα και στη Γερμανία. Αν και πλήρους απασχόλησης, περίπου 453.000 εργαζόμενοι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις καθημερινές τους ανάγκες, ενώ από τον Ιανουάριο του 2005 έως τον Ιανουάριο του 2007 ο αριθμός των πολιτών που επιβιώνουν χάρις στα κοινωνικά επιδόματα εκτοξεύθηκε από τις 800.000 στο 1.330.000. Η μοναδική βελτίωση που έχει να επιδείξει η κυβέρνηση συνασπισμού της Άνγκελα Μέρκελ είναι στον δείκτη ανεργίας, ο οποίος μειώθηκε από το 10,8% στο 8,7% τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Όμως η αύξηση των τιμών του πετρελαίου σε συνδυασμό με την αύξηση του ΦΠΑ από 16% σε 19% ασκούν μεγάλη πίεση στα νοικοκυριά, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να σφίγγουν το ζωνάρι αναβάλλοντας για το μέλλον σημαντικά έξοδα, όπως η αγορά ενός αυτοκινήτου, ενώ την ίδια ώρα το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς μεγαλώνει. Αυτή η κατάσταση έχει φέρει το ζήτημα της ακρίβειας στο κέντρο της πολιτικής ατζέντας, όπως σημειώνει η εφημερίδα «Le Μonde». Οι Σοσιαλδημοκράτες, στο πνεύμα της αριστερής στροφής που ανήγγειλαν στο πρόσφατο συνέδριό τους, υιοθέτησαν το αίτημα των συνδικάτων για εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα. Ωστόσο, ο έτερος πόλος του κυβερνητικού συνασπισμού, οι Χριστιανοδημοκράτες, αντιτίθενται με το επιχείρημα ότι ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν καταστροφικό για την απασχόληση.

Στη Βρετανία

«Το 2008 η Βρετανία θα γνωρίσει μια επιβράδυνση του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης και μια αύξηση του πληθωρισμού ακόμη κι αν μειωθούν τα επιτόκια». Η επισήμανση έρχεται από τα πλέον αρμόδια χείλη, τον κυβερνήτη της Τράπεζας της Αγγλίας Μέρβιν Κινγκ, και επιτείνει τους φόβους των Βρετανών, οι οποίοι βλέπουν ήδη την αγοραστική τους δύναμη να έχει δεχθεί σημαντικό πλήγμα από τον επαναπροσδιορισμό των στεγαστικών δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο και την αύξηση των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης. Αν σε αυτά προστεθούν ο φόρος κατοικίας και η καταφυγή στις πιστωτικές κάρτες με τα μεγάλα επιτόκια, είναι σαφές ότι στον μέσο Βρετανό δεν μένουν και πολλά για να ζήσει, γράφει ο ανταποκριτής της «Μonde» στο Λονδίνο. Μοιάζει με ειρωνεία, σημειώνει, για έναν πρωθυπουργό που ως υπουργός Οικονομίας από τον Μάιο του 1997 έως τον Ιούνιο του 2007 ήταν ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας των Εργατικών.