Ενώ οι Γάλλοι σιδηροδρομικοί επέστρεφαν χθες στις εργασίες τους και η ομαλότητα επανερχόταν σταδιακά στις σιδηροδρομικές μεταφορές στη χώρα, η ένταση αυξανόταν στα γαλλικά πανεπιστήμια.


Oι σιδηροδρομικοί τερμάτισαν την κινητοποίησή τους που διήρκεσε εννέα ημέρες και είχε στόχο τα σχέδια του προέδρου Νικολά Σαρκοζί για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Θύλακοι αντίστασης παραμένουν και αναμένεται να χρειαστούν μερικές ημέρες μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η κυκλοφορία. Όμως η κυβέρνηση ξεκίνησε διαπραγματεύσεις, με τον Σαρκοζί να επιμένει στη μεταρρύθμιση, αλλά την κυβέρνηση να δηλώνει έτοιμη να συζητήσει τα αιτήματα των εργατών για την τροποποίηση των όρων με τους οποίους θα πραγματοποιηθεί η μεταρρύθμιση αυτή.

Όμως, ο δεξιός πρόεδρος αντιμετωπίζει τώρα το μέτωπο των φοιτητών, με τους οποίους ενώνονται και οι μαθητές γυμνασίων και λυκείων. Την Πέμπτη μαθητές συμμετείχαν στις φοιτητικές διαδηλώσεις στο Παρίσι και το Μπορντό με συνθήματα «εναντίον του σχολείου των πλούσιων και των αφεντικών». Ο εκσυγχρονισμός της ανώτατης παιδείας σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. είναι ωστόσο αυτό που αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι υπουργοί Παιδείας στη σύνοδό τους στις 15 Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες, σημειώνει

Οι σιδηροδρομικοί επιστρέφουν στις εργασίες τους ύστερα από εννεαήμερη απεργία

σε άρθρο της η «Λε Μοντ». Οι δύο πλευρές, σχολιάζει η εφημερίδα, χρησιμοποιούν τους ίδιους όρους για να προσδιορίσουν τους νέους προσανατολισμούς- αυτονομία, υπεροχή, ανταγωνισμός, άνοιγμα στον ιδιωτικό τομέα- αλλά αυτές οι λέξεις, που οι αντίπαλοι της μεταρρύθμισης θεωρούν ότι περικλείουν τους μεγαλύτερους κινδύνους, οι υποστηρικτές τους θεωρούν ότι εγγυώνται τις πιο επιθυμητές προόδους. Από τη μια πλευρά, η υπεράσπιση ενός δημόσιου τομέα που εκτιμάται ότι απειλείται από την προοπτική της υποταγής του στα ιδιωτικά συμφέροντα. Από την άλλη, η βούληση να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων αναπτύσσοντας συμπράξεις με τον κόσμο των επιχειρήσεων.

Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Πανεπιστημιακών Πολιτικών, ο φιλόσοφος Αλέν Ρενό διαπιστώνει πως «σε όλα τα πανεπιστημιακά συστήματα των μεγάλων δημοκρατιών», η δυνατότητα του ανοίγματος στα ιδιωτικά κεφάλαια είναι «ένα από τα μέσα στα οποία μπορεί κανείς να προσφύγει» για να συμβάλει στη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες της ανώτατης εκπαίδευσης. «Πρέπει να αναρωτηθούμε», προσθέτει ο Ρενό, «εξαιτίας ποιας διανοητικής ανεπάρκειας φτάνουμε να θεωρούμε ότι τα ιδιωτικά κεφάλαια συναρτώνται απαραιτήτως με βρώμικο χρήμα και θα διατεθούν για χυδαία έργα, ασύμβατα με τις αξίες του πνεύματος».

Το αμερικανικό μοντέλο και η κριτική


Στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Παιδείας τάχθηκαν υπέρ ενός νέου πανεπιστημιακού μοντέλου, που εμπνέεται από το αμερικανικό παράδειγμα. Είναι αυτονόητο ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να υποβληθούν σε συζήτηση και κριτική, πως μερικές πρέπει να καταγγελθούν, πως η απλή μετάθεση του αμερικανικού μοντέλου, όποιες κι αν είναι οι αρετές του, δεν μπορεί να θεωρηθεί πολιτική.

Όμως, υπογραμμίζει η «Λε Μοντ», η ευρωπαϊκή στρατηγική που έχει στόχο τη δημιουργία ενός διαφοροποιημένου δικτύου πανεπιστημίων, ικανού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας «οικονομίας της γνώσης», μοιάζει σήμερα η καλύτερη οδός για να εξασφαλιστεί η ανανέωση της ανώτατης παιδείας.

Τελευταία Νέα