Πριν από μερικά χρόνια, ένας φίλος μου είχε πάει στην Καλαβρία για διακοπές. Όταν επέστρεψε μου έφερε ένα ασυνήθιστο δώρο. Μια κασέτα στο εξώφυλλο της οποίας αναγραφόταν με κεφαλαία γράμματα: «Οmerta». Την είχε αγοράσει από πλανόδιο πωλητή, σε ένα πανηγύρι, κοντά στην πόλη Ρέτζο. Πρόκειται για τραγούδια της Μαφίας όπου επικρατούν οι ρυθμοί της ταραντέλας και τα οποία μιλούν για τους νόμους της Ντρανγκέτας και της Μαφίας: την τιμή, το αίμα, τη βεντέτα, τους προδότες, τη φυλακή, τις συγκρούσεις με τους αστυνομικούς. «Είμαι τυφλός και κωφάλαλος/ Είμαι ένας από εσάς/ Αυτός είναι ο νόμος που κυβερνά τη Γη/ Ο άνδρας που μιλά πολύ/ Δεν θα έχει εύκολη ζωή/ Όποιος είναι τυφλός και κωφάλαλος/ Θα ζήσει στην ειρήνη για εκατό χρόνια» – λένε οι στίχοι ενός τραγουδιού. Τα τραγούδια αυτά είχαν και τον δικό τους βάρδο, τη δεκαετία του ΄70. Τσιτσόνε Σκαρπέλι τον έλεγαν. Μια ωραία καλοκαιρινή μέρα, τον Σκαρπέλι τον καθάρισε ένας μαφιόζος όταν διεπίστωσε ότι φλέρταρε την γκόμενά του. Μα κι αυτός δεν είχε μάθει τίποτα από τους στίχους που τραγουδούσε;