Oι ποινές που επιβλήθηκαν είναι εξοντωτικές και αναδεικνύουν ένα ιδιαίτερα σκληρό πρόσωπο της δικαιοσύνης. Θα έλεγα περισσότερο μοιάζουν με ποινές παραδειγματισμού. Κατά την άποψή μου, οι ποινές αυτές που επιβλήθηκαν για οικονομικά εγκλήματα είναι δείγμα έλλειψης της αρχής της επιείκειας και της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της αναλογικότητας. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται δικαστηριακά το ίδιο ένας οικονομικός εγκληματίας με έναν εκ προθέσεως δολοφόνο και να τιμωρείται με την ίδια ακριβώς ποινή. Στην περίπτωση αυτή, η αρχή της αναλογικότητας ενταφιάζεται μαζί με τις ποινές. Δυστυχώς, η απόφαση ολοκληρώθηκε με μία επιπλέον επίδειξη σκληρότητας. Δεν εδόθη αναστολή στους καταδικασθέντες, παρότι τους αναγνωρίστηκαν (εκτός ενός)

τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου και της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς. Η αναγνώριση όμως δύο ελαφρυντικών, σε συνδυασμό με το τεκμήριο της αθωότητας, καθιστά αντιφατική και προβληματική την απόφαση να μη χορηγηθεί αναστολή και δημιουργεί ρήγμα στον δίκαιο χαρακτήρα της.

Ο Βασίλης Χειρδάρης είναι δικηγόρος