… μισούν τους Γάλλους. Και οι Γάλλοι τους Άγγλους. Μια σούπα προκατάληψης και κληρονομημένου μίσους». Έξυπνοι ή ανόητοι, εδώ και αιώνες υποκύπτουν σε αυτές τις προκαταλήψεις οι κάτοικοι στις όχθες του καναλιού της Μάγχης, που φαίνεται πως παραείναι στενό για να επιτρέπει την καλή γειτονία. Οι δύο χώρες διαμόρφωσαν την ταυτότητά τους κυρίως σε ανταγωνισμό η μία με την άλλη.

Οι δύο…

… λαοί ποτέ δεν κουράστηκαν να επινοούν στερεότυπα ο ένας για τον άλλον (και οι συγγραφείς Ρόμπερτ και Ίζαμπελ Τομπς φρόντισαν να τα καταγράψουν σχεδόν όλα στο βιβλίο τους «Αυτός ο γλυκός εχθρός»). Αν για τους Γάλλους η πατρίδα τους ήταν η νέα Ρώμη, η Βρετανία ήταν η Καρχηδόνα τους, ένα απολίτιστο εμπορικό κέντρο που του άξιζε να καταστραφεί, ένα έθνος εμποράκων και μποξέρ. Τα δόντια των Αγγλίδων ήταν αστεία και πεταχτά και οι άνδρες τους είχαν πάρα πολύ κακούς τρόπους και πάρα πολύ χρήμα. Όσο για τη Βρετανική αυτοκρατορία, που τόσες πολλές φορές φάνηκε να ζημιώνει τα γαλλικά συμφέροντα, οι Γάλλοι επινόησαν την έκφραση «αναξιόπιστη Αλβιώνα», που ακόμη τη συναντάει κανείς σε γαλλικά δημοσιεύματα. Παρ΄ όλα αυτά υπήρξαν πολλοί Γάλλοι, από τον Μοντεσκιέ μέχρι τον Βολταίρο και άλλους, που ανέλυσαν σωστά την πολιτική και εμπορική ισχύ της Αγγλίας και θέλησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της, όπως υπήρξαν και πολλοί Γάλλοι που φόρεσαν τουίντ και λάτρεψαν τον Σαίξπηρ.

Στην άλλη…

… όχθη της Μάγχης, οι Άγγλοι έβλεπαν τους Γάλλους υπερβολικά πολιτισμένους, με επιτηδευμένους τρόπους και με χαλαρή ηθική. Ήταν καλοί χορογράφοι, μόδιστροι και σεφ, αριστοκράτες χωρίς να το αξίζουν ή αιμοσταγείς επαναστάτες, άνθρωποι που έπρεπε να τους αντιμετωπίζει κανείς με υπεροπτική περιφρόνηση. Παρ΄ όλα αυτά υπήρχαν και πολλοί Άγγλοι, όπως ο λόρδος Τσέστερφιλντ, αυτός ο υποδειγματικός τζέντλεμαν, που παρότρυναν τους πάντες να μιμηθούν τους Γάλλους, όπως υπήρχαν και προοδευτικοί σαν τον Γουόρντσγουορθ που εξυμνούσαν το επαναστατικό πνεύμα τους.

Και οι δύο…

… χώρες είναι σήμερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι παλιές νίκες και ήττες τους έχουν πια μόνο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Όμως, για πρώτη φορά στην Ιστορία, λένε οι δύο συγγραφείς, η Γαλλία και η Γερμανία συνεργάζονται εναντίον της Βρετανίας. Αυτός ο νεωτερισμός είναι πολύ επικίνδυνος. Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη, το συγγραφικό ζευγάρι των Τομπς σαν να ακούει κιόλας τα τύμπανα μιας σύγκρουσης που έρχεται από το μέλλον: με οδηγό το παρελθόν, η Βρετανία θα εξουδετερώσει και θα βουλιάξει την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάνοντας έτσι την «επόμενη ιστορική έκπληξη». (Έχουμε διαβάσει και άλλους Βρετανούς ευρωσκεπτικιστές, αλλά όλοι τους είχαν εξαντλήσει την κινδυνολογία τους σε πολύ λιγότερες από τις 781 σελίδες που ξόδεψαν οι Τομπς για να γράψουν το βιβλίο τους.)

Τελευταία Νέα