Εμένα αυτό που με ανησυχεί με τις κάμερες δεν είναι τόσο ότι θα γεμίσουμε από δαύτες, στη βλακώδη κυβερνητική λογική, ότι «άμα βάλω κάμερες παντού οι τρομοκράτες θα φοβηθούν και δεν θα ξαναχτυπήσουν». Είναι η έκρηξη… ναρκισσισμού που θα σημειωθεί στη χώρα! Το βλέπω να ΄ρχεται σαν καλοκαιρινή καταιγίδα. Βλέπω δηλαδή να στήνονται ουρά μπροστά στις κάθε λογής κάμερες άνδρες και γυναίκες, να ισιώνουν μαλλί, να φτιάχνουν φρύδι, να στρώνουν τα ρούχα, να κάνουν γκριμάτσες, να σπάνε χαμόγελα, να παίρνουν πόζα γενικώς. Διότι στη βεβαιότητα ότι όλο αυτό το υλικό κάπου θα πηγαίνει, κάποιοι θα το επεξεργάζονται και κάποιοι θα το αξιολογούν, θα σου λέει ο άλλος, με παίρνουν που με παίρνουν, τουλάχιστον να βγω ωραίος, διότι ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου προκύψει. Μια τύχη. Μια καριέρα στην τηλεόραση. Ένας έρωτας! Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Ένα δεν είναι. Να κάνουν οι κάμερες τη δουλειά για την οποία θα τοποθετηθούν. Κι όποιος δεν πιστεύει, ας θυμηθεί τι έγινε στο Λονδίνο με το 1,5 εκατομμύριο κάμερες (αναλογία 1 κάμερα ανά δέκα κατοίκους): καλοκαιρινό το έκαναν το μετρό, πρόπερσι…

Πήξαμε στις ρουκέτες

Στο μεταξύ πήξαμε στις ρουκέτες. Από τη μια η πραγματική, αυτή δηλαδή που έριξαν τα «αγνώστου ταυτότητος» παλικάρια κατά της αμερικανικής πρεσβείας, κι από την άλλη οι «άλλες», οι πολλές, που υπερίπτανται των κεφαλών μας και απειλούν τη νοημοσύνη και την επαφή μας με την πραγματικότητα. Εδώ και δέκα ημέρες, ρουκετολόγοι κάθε λογής, προελεύσεως, ειδίκευσης και κυρίως… ανειδίκευτοι, έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν με εμβριθείς αναλύσεις επί του όπλου, του στόχου και της ταυτότητας των «επαναστατών». Ακούσαμε και τι δεν ακούσαμε. Και νιώσαμε για άλλη μια φορά- όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει με τα μείζονος σημασίας θέματα- να πλήττεται βάναυσα η νοημοσύνη μας. Να τον βλέπεις τώρα τον άλλον να αγορεύει στην τηλεόραση και να σου παρουσιάζει τον μάγο με τα φίδια σε συσκευασία δώρου και να λες «τώρα ή εγώ είμαι πραγματικά βλάκας ή αυτός νομίζει ότι μπορεί να με περάσει για βλάκα».

Ρουκετολόγος

Βασικά εγώ δεν έχω τίποτε με τους «ειδικούς» που καλύπτουν τις νυχτερινές ανάγκες προς τέρψιν των Ελλήνων. Δεν με ενοχλούν στο ελάχιστο. Όπως δεν με ενόχλησαν όταν, κατά περίπτωση, μεταβλήθηκαν σε σεισμολόγους, πιλότους, συγκοινωνιολόγους, ειδικούς επί των τηλεπικοινωνιών, καρδιολόγους, χειρουργούς, μετεωρολόγους, κατασκευαστές, μηχανικούς, εμπόρους, ντετέκτιβ, χρηματιστηριακούς συμβούλους και βεβαίως εκλογολόγους, συνταγματολόγους και ούτω καθ΄ εξής. Όχι πως είμαι οπαδός του δόγματος «μάθε τέχνη κι άσ΄ τηνε», αλλά γιατί πιστεύω ότι ουσιαστικά οι άνθρωποι αυτοί προσφέρουν με τον τρόπο τους. Δείχνουν σε όλους μας ότι ο άνθρωπος έχει… ανεξάντλητες δυνατότητες. Ότι μπορεί για τις ανάγκες του… ρόλου του να μάθει τα πάντα, να υποδυθεί τα πάντα. Γιατί μη νομίζετε ότι ο άλλος γεννήθηκε… ρουκετολόγος, η σκληρή ζωή του το επέβαλε. Και η προς το ζην ανάγκη…

Να τους συλλάβει

Σκληρή είναι επίσης η ζωή και με τον Βύρωνα Πολύδωρα. Εγώ τον καταλαβαίνω. Όσο ήταν εκτός κυβέρνησης πάσχιζε να κάνει το κομμάτι του στη Βουλή, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, βρίζοντας άπαξ τουλάχιστον της ημέρας το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο, για να κερδίσει ένα μονόστηλο στις εφημερίδες της παράταξής (του). Τώρα που μπήκε στην κυβέρνηση, έπειτα από τόσο κόπο και αγωνία, ανοίγει κάθε πρωί τις εφημερίδες και βλαστημάει την ώρα και τη στιγμή που έγινε υπουργός και φιγουράρει πρωτοσέλιδα σε όλες- δικές του και αντιπολιτευόμενες. Προχθές, δεν άντεξε και δήλωσε ότι ξέρει ότι ποιοι πάνε να τον «εκτελέσουν πολιτικά». Η δήλωση είναι συγκλονιστική. Πρώτον, διότι δηλώνει ότι τους ξέρει, αλλά δεν μας το λέει και δεύτερον, διότι ενώ τους ξέρει και γνωρίζει τις προθέσεις τους, δεν κάνει τίποτε για να τους αποτρέψει. Να τους συλλάβει, βρε αδελφέ. Και μην αναρωτηθεί κανείς μήπως δεν μπορεί, διότι τις προάλλες στο τσακ ήταν να συλλάβει ολόκληρο τον Συνασπισμό ως υποκινητή των «γνωστών αγνώστων» (άλλη βλακώδης έκφραση).

Πήγε για κοψίδια

Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει θέμα Πολύδωρα, υπάρχει θέμα Πρωθυπουργού ο οποίος (υπο)στηρίζει τον Πολύδωρα. Καμιά αντίρρηση, αλλά άμα λέμε ότι η ευθύνη ανήκει στον Καραμανλή, θα πρέπει με έναν τρόπο να εξηγήσουμε πώς γίνεται ενώ εμείς δείχνουμε ως κατ΄ εξοχήν υπεύθυνο για όλα τον Καραμανλή, εκείνος να εμφανίζεται με τόσο υψηλή δημοτικότητα στην κοινωνία. Διότι σ΄ αυτήν την περίπτωση δύο τινά συμβαίνουν: ή παίρνει «ληγμένα» ολόκληρη η κοινωνία, πράγμα που δεν το πιστεύω ή κάτι κάνουμε λάθος, όπερ και το πιθανότερο. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η ανθεκτικότητα Καραμανλή είναι αποτέλεσμα της έντονης δραστηριότητάς του, διότι πρώτον ξέρουμε ότι δεν είναι πολύ φανατικός με τη δουλειά και δεύτερον διότι στα δύσκολα την «κάνει» κανονικά. Ας πούμε, την περασμένη Παρασκευή που έπεσε η ρουκέτα. Τι θα έκανε ο Σημίτης αν ήταν πρωθυπουργός; Συσκέψεις από το πρωί ώς το βράδυ, και με το κλείσιμο της μέρας μπορεί να έδερνε και τον Χρυσοχοΐδη που δεν είχε πάρει τα κατάλληλα μέτρα στην πρεσβεία. Τι έκανε ο Καραμανλής το ίδιο βράδυ; Πήγε για κοψίδια σε ταβέρνα στη Ραφήνα!

Ποια είναι η αιτία;

Ας έρθουν λοιπόν οι ειδικοί αναλυτές να μας εξηγήσουν το «φαινόμενο Καραμανλή». Την ανθεκτικότητα που παρουσιάζει και που δεν έχει προηγούμενο, την ώρα που η κυβέρνησή του πάει από τη μια γκάφα στην άλλη. Τι έχουν να μας πουν; Τίποτε προφανώς. Γιατί παράλληλα πρέπει να εξηγήσουν- επειδή είναι αλληλένδετα τα γεγονότα- σε τι οφείλεται η αποσυσπείρωση του ΠΑΣΟΚ. Τι είναι αυτό δηλαδή που κάνει τους Πασόκους να κρατούν τόσο αρνητική στάση απέναντι στο ίδιο τους το κόμμα και τον αρχηγό του; Ποιο είναι το πρόβλημα; Εξήγηση δεν δίνεται από πουθενά, κι αυτός είναι ο μεγάλος πονοκέφαλος για τον Γιώργο. Τον θέλουν σκληρό, έγινε σκληρός. Τον θέλουν επιθετικό με τον Καραμανλή και τη Δεξιά; Έγινε κι από αυτό σε βαθμό υπερθετικό. Τον θέλουν διαλλακτικό στο εσωτερικό; Τους ικανοποίησε και ως προς αυτό, χρησιμοποιώντας τους πάντες, ακόμη και εκείνους που εκπροσωπούν αποδεδειγμένα το παλιό, φθαρμένο ΠΑΣΟΚ. Λοιπόν; Ποια είναι η αιτία; Μωρέ, μου φαίνεται ότι ισχύει αυτό που λένε στην πατρίδα μου στα Γιάννινα: «Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;». Εμ, έλα ντε, τι έχουν;

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Έβαλαν στο ψυγείο τον εισαγγελέα


Έβαλαν όλοι τον Πολύδωρα στο στόχαστρο, διότι διέλυσε την Αντιτρομοκρατική, διώχνοντας τους πάντες από εκεί- περίπου 200 ειδικευμένους αστυφύλακες και υπαξιωματικούς- και μεταθέτοντας ισάριθμους άλλους, για να παίρνουν το επιδοματάκι (περί αυτού πρόκειται, γαλάζια παιδιά μετέθεσε ο άνθρωπος) και ξεχάσαμε και μια άλλη παράμετρο αναφορικά με τη διάλυση της Αντιτρομοκρατικής. Η υπηρεσία αυτή είχε επικεφαλής έναν σοβαρό άνθρωπο, έναν εισαγγελέα, ο οποίος είχε εποπτεύσει των ερευνών για τη 17 Νοέμβρη και τα είχε φέρει άριστα εις πέρας. Ιωάννης Διώτης είναι το όνομά του, και ο τεράστιος Παπαληγούρας τον εξαπέστειλε στη χειρότερη θέση που θα μπορούσε να τον στείλει, σε μια θέση εντελώς ψυγείο. Στην Εισαγγελία εκτέλεσης ποινών. Είναι η υπηρεσία στην οποία στέλνονται τα εντάλματα σύλληψης ύστερα από μια καταδίκη και πρέπει να διαβιβαστούν στο οικείο αστυνομικό τμήμα για να συλληφθεί ο καταδικασθείς. Εκεί είναι τώρα ο Διώτης και απορώ με τον Καραμανλή που, ενώ έδωσε εντολή να επιστρέψει στην Αντιτρομοκρατική ο Στ. Σύρος, τον Διώτη τον έχει αφήσει ακόμη εκεί που τον παράχωσε ο Παπαληγούρας.