δίκτυο

Μύριες απειλές

Σεισμοί και καταποντισμοί απειλούν το Ρωμαϊκό Ωδείο της Νικόπολης, που βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Ρωγμές, αποσαθρωμένες επιφάνειες και απώλεια της μάζας του είναι οι «πληγές» που απειλούν το αξιόλογο μνημείο της πόλης, που χρονολογείται στα τέλη του 1ου με αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. και οι οποίες προκλήθηκαν από την κατάρρευση της ξύλινης στέγης του κτιρίου, το οποίο δεν είναι σήμερα επισκέψιμο και κινδυνεύει από τα νερά της βροχής και τους σεισμούς. Οι πρώτες βοήθειες έρχονται με καθυστέρηση στο μνημείο, αλλά, όπως και σε πολλές ακόμη περιπτώσεις, ισχύει το κάλλιο αργά παρά ποτέ. Όσο για την οριστική αναστήλωση που δεν θα προσφέρει απλώς το φιλί της ζωής, αλλά ουσιαστική παράταση «επιβίωσης» στο μνημείο; Επισήμως δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητες λόγω της δυσκολίας του εγχειρήματος. Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει παραπομπή στις ελληνικές καλένδες;

Αφελή ερωτήματα… ανύπαρκτες απαντήσεις

Στα χείλη πολλών πλανάται ένα ερώτημα που, ίσως , σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται αφελές: γιατί πρέπει να απαγορεύονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αφού επιτρέπονται τα ιδιωτικά σχολεία; Τέτοια ερωτήματα, είτε είναι είτε δεν είναι αφελή, τη σημερινή εποχή ζητούν απαντήσεις από ειδικούς με επιχειρήματα. Χωρίς υστεροβουλίες και συνθήματα. Και με προσήλωση στον στόχο: βελτίωση της Παιδείας για όλους. Προ ημερών πραγματοποιήθηκε στη Σ τοά του Βιβλίου ημερίδα της Εταιρείας Συγγραφέων. Ανάμεσα στα θέματα ήταν και οι σχολικές βιβλιοθήκες. Ο Κώστας Γ εωργουσόπουλος, που έχει χρόνια υπηρετήσει (και) τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, είπε κάτι απλό: υπάρχουν δέκα- είκοσι ιδιωτικά σχολεία που δίνουν Διεθνές Απολυτήριο (Ιντερνάσιοναλ Μπακαλορεά). Τα παιδιά εκεί παρακάμπτουν τα ελληνικά πανεπιστήμια και φεύγουν κατευθείαν στο εξωτερικό. Γι΄ αυτό το πράγμα δεν έχει μιλήσει κανένας. Ούτε όμως για το γεγονός ότι στις δύο τελευταίες τάξεις εκεί κάνουν ένα μάθημα αξιοζήλευτο. Οι μαθητές υποχρεωτικά διαβάζουν 15 βιβλία λογοτεχνίας . «Δίδασκα σε τάξη που δίνει ελληνικό απολυτήριο και δίπλα γινόταν το μάθημα που ήθελα εγώ να κάνω, και δεν μπορούσα», είπε.

Οι συζητήσεις που γίνονται σε αυτή την ωραία χώρα έχουν συνήθως λάθος προσανατολισμό. Παράδειγμα: όλοι συμφωνούν ότι οι σχολικές βιβλιοθήκες είναι απαραίτητες. Το υπουργείο Παιδείας, παρά τις υποσχέσεις του, ολιγωρεί διαχρονικά, και οι εκδότες- που θα γεμίσουν ράφια και τσέπες- συνεχίζουν να φωνάζουν. Αλλά ποιος θα χρησιμοποιήσει τις βιβλιοθήκες σε ένα σύστημα που δεν τις θέλει; Που απαιτεί αποστήθιση; Που δίνει 20 σ΄ αυτόν που δεν ξέχασε ούτε τη στίξη; Και έπειτα… Άντε και τις αποκτήσαμε τις βιβλιοθήκες. Ποιος θα τις συντηρήσει και εμπλουτίσει όταν τα σχολεία δεν έχουν λεφτά για μια υδρόγειο σφαίρα ή πετρέλαιο θέρμανσης; Η κοινωνία, που ξέρει ότι ήδη υπάρχει ιδιωτική παιδεία πολλών ταχυτήτων, θα περίμενε μια δημόσια συζήτηση που θα έδειχνε στο μέλλον. Και θα απαντούσε στο αγχώδες ερώτημα αν τα τεράστια ποσά που δαπανά σε φροντιστήρια και ιδιωτικά σχολεία πιάνουν τόπο ή είναι κεφαλικός φόρος σε μια ζούγκλα όπου επικρατεί ο πιο δυνατός. Αλλά ως απάντηση λαμβάνει τα 16 κακά της μοίρας της …

Από έξω τα καλά

Tα νέα από το εξωτερικό εξακολουθούν να είναι καλά. Τ α τελευταία λοιπόν έρχονται από την Ολλανδία, όπου οι δικοί μας Film κερδίζουν όλο και περισσότερο ευρωπαϊκό έδαφος, στην καρδιά μάλιστα της μουσικής βιομηχανίας με τη συναυλία τους στο φεστιβάλ Εurosonic. Πολλά σχήματα από τα πλέον υποσχόμενα, όπως οι Μagic Νumbers και οι View, έβαλαν τα δυνατά τους , άρεσαν και ατενίζουν το μέλλον με απόλυτη αισιοδοξία- κάτι που και οι Film έχουν δικαίωμα να κάνουν. Η περιοδεία τους εκεί στα ξένα συνεχίζεται και το αθηναϊκό γκρουπ κερδίζει φαν και εντυπώσεις Τα σύνορα για το ελληνικό ροκ φαίνεται να έχουν ανοίξει τώρα περισσότερο από ποτέ.