ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να είναι κανείς ειδικός στα περιβαλλοντικά για να

αντιληφθεί πόσο «χαζή» είναι η Ελλάδα στα θέματα της ενέργειας. Την ώρα που

π.χ. η Δανία καλύπτει ήδη το 50% της ενέργειάς της από ανανεώσιμες – ήπιες

όπως είναι επιστημονικά ορθό – πηγές ενέργειας, στην Ελλάδα όποιος

ενδιαφέρεται… παρακαλάει τη γραφειοκρατία για να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά ή

μικρές ανεμογεννήτριες. Για να μη «χάσει πελάτες» η ΔΕΗ, όλο το σύστημα,

χρόνια τώρα δίνει έμφαση στη δημιουργία εμποδίων και αντικινήτρων σε όλα τα

επίπεδα: ακόμα κι αυτός ο ρημάδης ο ηλιακός θερμοσίφωνας που κάποτε είχε μια

μικρή φοροαπαλλαγή πέρασε στα είδη πολυτελείας.

Στη χώρα όπου επιτρέπεται η εκτός σχεδίου δόμηση οι πολίτες παραμένουν σε

ομηρεία από το ρεύμα. Προτιμούμε να «πληγώνουμε» όλο και περισσότερο το

υπέροχο τοπίο των Κυκλάδων με στύλους και καλώδια παρά να ενθαρρύνουμε με

ενημέρωση και επιδότηση την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων που παράγουν

ρεύμα από τον ήλιο και δεν δημιουργούν κανέναν ρύπο. Όποιος εγκαθιστά τέτοια

συστήματα θεωρείται σχεδόν… εκκεντρικός. Αν μάλιστα τα συνδυάσει και με μια

μικρή ανεμογεννήτρια, τότε κινδυνεύει να χαρακτηριστεί «οικολογικό ψώνιο».

Ακόμα και η υπόθεση του φυσικού αερίου που δεν είναι ανανεώσιμη, αλλά

θεωρείται εναλλακτική μορφή ενέργειας, σέρνεται στους δρόμους της Αθήνας… Κι

όχι απλά σέρνεται, αλλά λόγω της γνωστής παράνοιας με την ασυνεννοησία των

φορέων που εκτελούν έργα δημιουργούνται και αρνητικά συναισθήματα στους

πολίτες, που βλέπουν συνεχώς τρύπες στους δρόμους και ταλαιπωρούνται διαρκώς.

Γεωθερμία, βιομάζα, ηλιακά και φωτοβολταϊκά συστήματα: τι ξέρουμε για όλα

αυτά; Ποιος μπορεί να ενημερώσει όσους ενδιαφέρονται; Πώς έχουν περάσει στην

αγορά; Πόσο κοστίζουν; Τι ξέρουν για όλα αυτά π.χ. οι πολιτικοί μηχανικοί και

οι αρχιτέκτονες που είναι οι πρώτοι στους οποίους απευθύνεται όποιος χτίζει

ένα σπίτι ή μια επιχείρηση;

Η Ελλάδα παράγει ρεύμα από λιγνίτη που είναι φθηνή πρώτη ύλη, όμως θεωρείται

εξαιρετικά ρυπογόνος. Από τα εργοστάσια της ΔΕΗ όμως συντηρείται η τοπική

οικονομία και ζουν ολόκληρες πόλεις. Με το πρόγραμμα ανταλλαγής ρύπων η ΔΕΗ

διαιωνίζει τον φαύλο κύκλο. Το μάρμαρο εξακολουθούν να το πληρώνουν οι

καταναλωτές, αφού μαζί με το ρεύμα «πληρώνουν» (μέσω των αυξήσεων στα

τιμολόγια) και τη συνέχεια της πολιτικής δημιουργίας ρύπων.

Η αλλαγή στρατηγικής στην ενέργεια δεν αφορά μόνο την εισαγωγή φυσικού αερίου.

Χρειάζονται συνδυασμένες κινήσεις σε πολλά επίπεδα. Για να αξιοποιήσεις τον

ήλιο και τον άνεμο όμως δεν αρκεί να πετάς… χαρταετό κάθε Καθαρά Δευτέρα…