«Θαύμα» τηλεθέασης

Στις πόσες εκπομπές γίνεται άγιος κανείς; Και ποιος σταρ της ενημέρωσης, που

εκμεταλλεύεται το θρησκευτικό συναίσθημα, την αφέλεια, την ανάγκη του κοινού

του να ακουμπήσει σε μια ελπίδα αναλαμβάνει «ανάδοχος» αγίων; Γιατί κάπως έτσι

εξελίχθηκε στη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε η υπόθεση του Βησσαρίωνα της

Λαμίας από εκπομπή σε εκπομπή της πρωινάδικης ενημέρωσης.

Ήταν επόμενο ο συνδυασμός του επιστημονικώς παράδοξου με τη θρησκευτική

διάσταση που έδωσε στο γεγονός η ιδιότητα του σεβάσμιου μοναχού που είχε ο

Βησσαρίων όσο ζούσε να μαγνητίσει τις τηλεοπτικές κάμερες. Ιδανικό θέμα για

τους κυνηγούς τηλεθέασης, που σπεύδουν να αναδείξουν οτιδήποτε χαϊδεύει τη

λαϊκή αφέλεια.

Έτσι αν δεν γίναμε μάρτυρες θαύματος, το μόνο βέβαιο είναι ότι γίναμε

μάρτυρες μιας ακόμη άγριας υπόθεσης τηλεοπτικού ανταγωνισμού, όπου ο

μιμητισμός των εκπομπών κατέληξε σε μια κάθε άλλο παρά ευσεβή υπερδιόγκωση

μιας υπόθεσης που χρειαζόταν διακριτικότητα, σύνεση και λεπτούς χειρισμούς για

να μην καταλήξει σε σκοταδιστική υστερία.

Κατέληξε σε τηλεοπτικό σόου, ένα καθημερινό νεκρολαγνικό αφιέρωμα όπου

περιγραφές ανατριχιαστικές για το πώς ήταν οι φλέβες, το χρώμα του δέρματος, η

στάση του σώματος, τα δάχτυλα ενός επί 15ετία νεκρού έγιναν τα αδιανόητα

επιχειρήματα μιας διαμάχης για το αν υπάρχει πίσω από όλο αυτό θεϊκή χάρις.

Απίστευτο! «Του τράβηξα το Ευαγγέλιο από το χέρι και δεν το άφηνε», έλεγε ο

ιατροδικαστής Γιαμαρέλλος που άρχισε την περιοδεία του από τις εκπομπές του

Αυτιά για να συνδράμει και όλους τους υπόλοιπους με τις περιγραφές του,

συνονθύλευμα επιστημονικής αυθεντίας με τον ανάλογο εγωισμό και θρησκοληπτικής

εμμονής. Ιδανικός μάρτυρας και αυτός για τα σόου της «αγιοσύνης» που

εξελίσσονταν ημέρα με την ημέρα, ερήμην του ευσεβούς εκείνου χριστιανού, που

ούτε να το διανοηθεί θα μπορούσε εν ζωή ότι το σώμα του θα τύχαινε τέτοιας

υπερέκθεσης και εν τέλει τηλεοπτικής εκμετάλλευσης.

Θεία χάρις πίσω από αυτό το τηλεοπτικό πανηγύρι; Μάλλον απίθανο. Στο

κάτω-κάτω όσοι είναι πιστοί βλέπουν παντού την ύπαρξη του Θεού, στο καθημερινό

ξημέρωμα, στον άνεμο, στα σύννεφα, στο ότι ζουν και αναπνέουν.

Και αν μια ανάγκη της θρησκείας που αγωνιζόταν να πείσει και να αυξήσει το

ποίμνιό της σε εποχές μεγάλης ανθρώπινης αφέλειας ήταν και η αγιοποίηση

ορισμένων ευσεβών, των οποίων το σκήνωμα διατηρήθηκε κατά κάποιον τρόπο και

κάτω από ορισμένες συνθήκες, αλίμονο αν αυτό το νεκρολαγνικό σόου με τους

ιατροδικαστές στα τηλεπαράθυρα να ερωτώνται σαν να κατέχουν αυτοί απέναντι από

τη θρησκεία τα «μυστικά» του θανάτου έχει οποιαδήποτε σχέση με την

πνευματικότητα και την πίστη. Λες και αν δώσει απάντηση η επιστήμη ή αν δώσει

απάντηση η φύση ακολουθώντας την καθιερωμένη εξέλιξή της αποδεικνύεται ή μη η

ύπαρξη του Θεού. Ωστόσο η δήθεν αναζήτηση μιας συγκεκριμένης επιστημονικής

απάντησης προσφέρει και στην πλευρά της Εκκλησίας το άλλοθι του

εκσυγχρονισμού, ενώ την ίδια στιγμή προσελκύει το ενδιαφέρον των μέσων, το

οποίο διογκώνεται καθώς ο χρόνος της επιστήμης είναι διαφορετικός και από

εκείνον της τηλεόρασης και από εκείνον της πίστης. Έτσι αυξάνεται η πίεση για

το «θαύμα», οπότε τι άλλο απομένει από μια επίσπευση της αγιοσύνης με τη βούλα

της ιεραρχίας. Γιατί όπως έδειξε το ρεπορτάζ της εκπομπής «Mega

Σαββατοκύριακο» υπάρχει μακρύς κατάλογος «αγίων» σε αναμονή, για τους οποίους

ακολουθείται μια γραφειοκρατική ενδεχομένως διαδικασία. Να που Αυτιάς,

Παπαδάκης και λοιποί μπορούν να αναδειχθούν σε «δόντι» για φωτοστέφανα.

Τηλεχάπια παρηγοριάς

Σε μια εποχή που ο κόσμος μοιάζει εξαιρετικά περίπλοκος για να τον

κατανοήσουμε, οι δημοκρατίες είναι διάτρητες από τα οξέα της διαπλοκής, η

παλιά ανερχόμενη μεσαία τάξη συνθλίβεται μεταξύ ακρίβειας και ανεργίας, είναι

επόμενο να ευδοκιμούν οι πωλητές ελιξιρίων της ελπίδας.

Άλλωστε οι ανάγκες που κυριαρχούσαν ανέκαθεν και παραμένουν κορυφαίες είναι η

απώθηση της έλλειψης και του θανάτου. Σε αυτές ακριβώς απευθύνονται και οι

συνταγές της τηλεθέασης, προβάλλοντας την ακατάσχετη φλυαρία των εικόνων και

των δήθεν στρατευμένων λόγων υπέρ φτωχών και αδυνάτων σαν «χάπι παρηγοριάς».

Το θέμα του Βησσαρίωνα που σχεδόν μονοπώλησε το σαββατιάτικο κεντρικό

δελτίο ειδήσεων του Alter εκτόξευσε την τηλεθέαση των ειδήσεων του σταθμού.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το κανάλι (αλλά δεν έχουν

ελεγχθεί από την AGB), το μερίδιο του δελτίου ειδήσεων (που αρχίζει στις

18.45) διαμορφώθηκε στο 17,9% (το αντίστοιχο της προηγούμενης εβδομάδας είχε

μερίδιο 9,5%) και βρέθηκε πίσω ακριβώς από εκείνο του Alpha (18%).