Mάλιστα, κ. μετεωρολόγε

«Το λέτε αλήθεια ότι θα φτιάξει ο καιρός, το εννοείτε, ή μήπως δεν θα

φτιάξει;», ρωτούσε τον άναυδο μετεωρολόγο παρουσιάστρια πρωινής ενημερωτικής

εκπομπής. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Να ορκιστεί στον φακό; Ούτε τον έρωτά του να

της είχε εξομολογηθεί και ήθελε διαβεβαιώσεις το κορίτσι! Επιστήμονας είναι,

δεν είναι ούτε αστρολόγος ούτε πολιτικός – άλλο αν τον αντιμετωπίζουν ως

τέτοιον τα αυτιστικά εγχώρια κανάλια.

Γιατί μέσα σε αυτό το υστερικό, κλειστοφοβικό σύστημα της απόλυτης

ομφαλοσκόπησης, που δημιουργούν οι μαραθώνιες ενημερωτικές οπερέτες με το

πρώτο χιονάκι, είναι επόμενο να αναπτύσσουμε και φαινόμενα των πρωτόγονων

κοινωνιών. Εκείνων που δεν επικοινωνούσαν με τον υπόλοιπο κόσμο, ούτε μεταξύ

τους, και ο μάγος της φυλής ήταν απ’ όλα: και γιατρός, και μετεωρολόγος, και

ιερέας, και «πολιτικός»…

Τι να σου κάνουν και οι μετεωρολόγοι; H θέση τους στο σύστημα

ενημέρωση-πολιτική είναι καίρια και άκρως ευαίσθητη, Περιμένουμε τον «χρησμό»

τους για να σχεδιαστούν εκστρατείες, από εκδρομικές μέχρι και πολιτικές.

Οι περισσότεροι, πολύ γνωστοί στο τηλεοπτικό κοινό – από τον Καντερέ της EPT,

τον Κολλυδά του Mega, τον Αναδρανιστανάκη του Alter, τον Λινάρδο του Antenna –

αντιμετωπίζονται, ερήμην τους τις περισσότερες φορές, σαν γκουρού που όχι μόνο

προβλέπουν αλλά μπορούν και να επηρεάσουν, αφού με μία τους πρόβλεψη μπορούν

να βάλουν σε λειτουργία κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και μηχανισμούς παραγωγής

πολιτικών επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων.

Τους είδαμε να κοπιάζουν – έναντι παρουσιαστών σε υπερδιέγερση – να επιβάλουν

την ελάχιστη ψυχραιμία: «Τα ‘χουμε ξαναδεί αυτά, μην κάνουμε έτσι!». Ο κ.

Καντερές, πριν ακόμη ξεκινήσει το κύμα της κακοκαιρίας, δίπλα στη Μαρία Χούκλη

στη NET επέμενε πως έχουμε δει και χειρότερα, μην υπερβάλλουμε, απλώς να

πάρουμε μέτρα.

Αμήχανος και ο κ. Λινάρδος στο πάνελ της Έλλης Στάη, απέναντι σε μια

λαίλαπα αλληλοκατηγοριών των πολιτικών και εξαγριωμένων δημοσιογράφων, κάτι

προσπαθούσε να πει για ηρεμία και σωστά μέτρα, αλλά παρ’ ολίγον να το πληρώσει

σαν να ήταν πολιτικός αντίπαλος της κ. Μακρή της N.Δ., που δεχόταν πυρά για

τις ολιγωρίες της κυβέρνησης και κάπου έπρεπε να ξεσπάσει.

Καλεσμένος στους Λυριτζή – Οικονόμου επιστήμων του Αστεροσκοπείου εξηγούσε πως

δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε σαν έθνος νηπίων. Το φαινόμενο δεν είναι δα και

τόσο απίθανο! Ευτυχώς, ζούμε σε μια χώρα με πολλές κλιματολογικές εναλλαγές.

Ευτυχώς λένε και οι ενημερωτές μας, που βλέπουν στον καιρό ένα ιδανικό

πεδίο δράσης. Περιμένουν όλοι την πρόβλεψη σαν να περιμένουν την προφητεία

μιας αναπόφευκτης μοίρας. Και αλίμονο αν η «μοίρα» μπορεί να ερμηνευθεί ως

«κακή», δηλαδή χιονιάς ή καύσωνας.

Ακριβώς αυτό, όμως, είναι και το εξόχως μιντιακό προσόν του καιρού – και κατ’

επέκταση εκείνων που κατέχουν τη γνώση της πρόβλεψης.

Πρώτον, δίνει τίτλους: «Έρχεται φονικός καύσων», «Στο έλεος του χιονιά» κ.λπ.,

κ.λπ. Μπορεί με αφορμή μια πρόβλεψη το τρομολαγνικό θέαμα να στήσει ένα

ολόκληρο θρίλερ. Ελλείψει μάλιστα ιδεών, οραμάτων και ενδιαφέροντος για

οτιδήποτε άλλο εκτός από τον ομφαλό του έθνους, με τον καιρό έχουμε ένα

θαυμάσιο άλλοθι για να μην ασχοληθούμε με τίποτε εκτός από τους εαυτούς μας –

όπως, για παράδειγμα, με τις εκλογές στην Παλαιστίνη, τις διαδηλώσεις για την

ανεργία σε όλο τον κόσμο κ.ά.

Κι όμως, κατάκτηση της δημοκρατίας – αν το σκεφτούμε – η τόση ενημέρωση

για τον καιρό. Κάποτε οι μετεωρολόγοι ανήκαν αποκλειστικά στην ομάδα σοφών των

μοναρχών. Εκείνοι «κατείχαν» τη γνώση για τον καιρό, άρα είχαν το στρατηγικό

πλεονέκτημα απέναντι στους φτωχούς αδαείς. Κατόπιν έγινε κατάκτηση της

τηλεόρασης των εντυπωσιακών θεαμάτων το δελτίο καιρού, με γραφήματα, σόου, και

με καλλίγραμμες πλην άσχετες με τον καιρό παρουσιάστριες.

Το μετεωρολογικό, αφορμή για σόου

Παραδόξως, όσο «ξαλάφρωνε» το περιεχόμενο των δελτίων ειδήσεων στη χώρα μας,

τόσο «βάραινε» το μετεωρολογικό σε… σημασία. Αν και ουδέποτε έγινε αυτοτελές

σόου, με παρουσιαστές που να επιδίδονται σε διάφορα νούμερα (κλακέτες με

ομπρέλα όταν πρόκειται να βρέξει, ψαθάκι και Τ-shirt σε καλοκαιρία και λοιπά

παρόμοια που συνηθίζονται στη γαλλική και τη βρετανική τηλεόραση). Ωστόσο, με

αφορμή αυτό, μπορεί να στήσουμε σόου όλο το έθνος. Ένα σόου αυτισμού, όπου οι

μετεωρολόγοι αντιμετωπίζονται σαν «μάγοι της φυλής», όση επιστημονική

σοβαρότητα και αν επιστρατεύσουν, όσο κι αν επιμένουν στην πιθανότητα

απόκλισης επιστημονικώς απολύτως ορθή. «Μάγοι» που, επειδή χρειάζονται

ερμηνεία οι χρησμοί τους, αναλαμβάνουν άλλοι «μάγοι» της τηλεθέασης να

εξηγήσουν στους τηλεθεατές-νήπια για τον καιρό-μπαμπούλα.