TO ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ χρειάζεται μεταρρύθμιση, εκσυγχρονισμό, αναβάθμιση και

πόρους. Το σημερινό καθεστώς στη λειτουργία του Πανεπιστημίου και της

πανεπιστημιακής εκπαίδευσης γενικά δεν είναι «διατηρήσιμο». Εκφράζει

περισσότερο το παρελθόν και τη συντήρηση και λιγότερο το μέλλον και την

πρόοδο. Οι μεταρρυθμίσεις είναι επιτακτικές για την προοπτική της χώρας, αλλά

και λόγω των εξελίξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. H πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν

μπορεί να υπάρχει και λειτουργεί ερήμην των αναγκών της χώρας, της κοινωνίας,

της Ευρώπης και της διεθνούς εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Θα πρέπει επομένως

να προχωρήσουμε ταχύτατα σε συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις έπειτα από σοβαρό

διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Συνήθως στην Ελλάδα ένας τέτοιος διάλογος

διολισθαίνει σε ατέρμονη φλυαρία, προσλαμβάνει μεταφυσικό και θεολογικό

χαρακτήρα. Τώρα μπορούμε να το αποφύγουμε αυτό, καθώς έχουμε μια δέσμη οκτώ

συγκεκριμένων και καλά επεξεργασμένων προτάσεων που προετοίμασε Επιτροπή

διακεκριμένων πανεπιστημιακών, υπό τον καθηγητή Θ. Βερέμη. Στις προτάσεις

περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για τη χρονική διάρκεια των σπουδών. Οι «αιώνιοι

φοιτητές» θα πρέπει να πάψουν κάποια στιγμή να είναι αιώνιοι. Και, βεβαίως,

επιβάλλεται (όπως ορθώς τονίζει και η Επιτροπή) σε μια τέτοια περίπτωση να

ενισχυθούν οι φοιτητές που δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες (ο γράφων ως

απόφοιτος Νυκτερινού Γυμνασίου γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου το βάσανο να

θέλεις να σπουδάσεις και να μην έχεις τα οικονομικά μέσα). Προτείνει ακόμη

ρυθμίσεις για την ανάδειξη των πανεπιστημιακών αρχών ώστε να απελευθερωθεί το

καθεστώς από κάθε είδους πιέσεις και έξωθεν παρεμβάσεις, καθώς και ρυθμίσεις

για το πανεπιστημιακό άσυλο ώστε να καταστεί ουσιαστικό μέσο περιφρούρησης της

πανεπιστημιακής ελευθερίας (και όχι για τον βιασμό της). Υπάρχουν ακόμη

προτάσεις για τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, τους υπεράριθμους φοιτητές, την

υπηρεσιακή κατάσταση των μελών ΔΕΠ, τα οικονομικά ζητήματα των Πανεπιστημίων

και των φοιτητών. Οι προτάσεις αυτές μπορούν ενδεχομένως να βελτιωθούν μέσα

από τη δημόσια συζήτηση, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλήξουν σε

συγκεκριμένα μέτρα. Έχουμε ευθύνη απέναντι στην παρούσα και τις επόμενες

γενιές να δημιουργήσουμε το «Πανεπιστήμιο της επόμενης ημέρας» εξασφαλίζοντας

την ποιότητα της εκπαίδευσης και τις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση της

«κοινωνίας της γνώσης».

Ο Π. K. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος

του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ.