Θερινοί σταθμοί σε ρόλο… γιαγιάς

«Με το που κλείνουν τα σχολεία αρχίζει το πρόβλημα. Τα παιδί είναι μικρό

και δεν μπορούμε να το αφήνουμε μόνο του. Άλλωστε, δεν είναι ό,τι καλύτερο να

μένει κλεισμένο επί δύο μήνες – δηλαδή μέχρις ότου πάμε διακοπές – σε ένα

διαμέρισμα».

Ο κ. Μπάμπης Βάρσος, πατέρας του 9χρονου Βασίλη, είναι ένας από τους χιλιάδες

γονείς που κάθε καλοκαίρι έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα της φύλαξης των

παιδιών. «Ευτυχώς, τα τελευταία δύο χρόνια τη λύση μας την έδωσε ο δήμος.

Φέρνω κάθε πρωί τον γιο μου στο Δημοτικό Γυμναστήριο όπου και απασχολείται έως

αργά το μεσημέρι, μέχρι να τελειώσω τη δουλειά. Αν δεν υπήρχε αυτό το

πρόγραμμα, τότε αναγκαστικά θα περνούσε τις ώρες του στο μαγαζί όπου εργάζεται

η σύζυγός μου. Το είχαμε κάνει στο παρελθόν, ήταν όμως ιδιαίτερα κουραστικό

τόσο για εκείνη όσο και για το παίδι», συμπληρώνει.

Ένα χέρι… βοήθειας στους εργαζόμενους γονείς δίνουν τα Προγράμματα

Δημιουργικής Απασχόλησης που διοργανώνονται από αρκετούς δήμους. Ωστόσο,

δέχονται παιδιά μόνο άνω των 5 ετών. Τα περισσότερα από τα προγράμματα αυτά

λειτουργούν έως και το τέλος Ιουλίου, ενώ απασχολούν τους μικρούς δημότες με

αθλητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες από τις επτά το πρωί έως αργά το

μεσημέρι – συνήθως έως τις τέσσερις το απόγεμα.

Σε τρεις περιόδους

Είναι χαρακτηριστικό πως τα Προγράμματα Δημιουργικής Απασχόλησης χωρίζονται

συνήθως σε δύο – τρεις περιόδους – δύο εβδομάδων καθεμία – για να καλύπτονται

με αυτό τον τρόπο οι ανάγκες όλων των δημοτών. Μάλιστα αρκετοί γονείς, σύμφωνα

με τους υπευθύνους, αιτούνται τα παιδιά τους να γίνουν δεκτά σε περισσότερες

από μία περιόδους. Το αποτέλεσμα είναι μερικοί δήμοι, όπως στην περίπτωση της

Ηλιούπολης, να μην μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των δημοτών καθώς οι

αιτήσεις είναι τουλάχιστον διπλάσιες από τις θέσεις.

Αρκετοί είναι εκείνοι που μη έχοντας άλλη επιλογή στρέφονται στη βοήθεια

της… γιαγιάς. «Αποχωριζόμαστε τη μικρή για πέντε ολόκληρες μέρες – από την

Κυριακή το βράδυ έως και την Παρασκευή το απόγευμα. Αν, πάλι, η γιαγιά θέλει

να φύγει για τριήμερο, τότε αναγκαστικά την παίρνει μαζί της», λέει στα «NEA»

η κ. Αναστασία Χατζή – Αναστασίου.

Προσπαθώντας ωστόσο να επιβαρύνουν τη γιαγιά όσο το δυνατόν λιγότερο, ο

προγραμματισμός της οικογένειας Χατζή για τις φετινές διακοπές αλλάζει σε

σχέση με πέρυσι ώστε να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι: «Τις επόμενες ημέρες θα

πάμε διακοπές οικογενειακώς και επειδή τον Αύγουστο η γιαγιά μάλλον δεν θα

μπορεί να την φυλάξει, θα πάρω επιπλέον 10 ημέρες άδεια για να μείνω εγώ μαζί

της. Το υπόλοιπο διάστημα θα την στείλουμε κατασκήνωση. Είναι η πρώτη φορά και

ανησυχώ λίγο, αλλά το παιδί έχει ανάγκη από διακοπές και παρέες και δεν

μπορούμε να της το στερήσουμε».

100.000 αιτήσεις για 120 κατασκηνώσεις

ΟΙ 100.000 αιτήσεις που γίνονται κάθε χρόνο στις 120 κατασκηνώσεις –

δημόσιες και ιδιωτικές – καταδεικνύουν πως αποτελούν σταθερή λύση για τους

εργαζόμενους γονείς. «Χρόνο με τον χρόνο, η προσέλευση είναι μεγαλύτερη. Είναι

χαρακτηριστικό πως ενώ μέχρι πρότινος στη συντριπτική πλειονότητά τους τα

παιδιά που φιλοξενούσαμε ήταν 9-10 ετών, σημειώνεται σημαντικά ανοδική

προσέλευση παιδιών μικρότερων σε ηλικία όπως είναι τα 7χρονα», λέει στα «NEA»

η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Λειτουργών Κατασκηνώσεων, κ. Αλεξία Σιδέρη.

Οι διακοπές στις κατασκηνώσεις χωρίζονται συνήθως σε τρεις περιόδους των 22

ημερών. Οι γονείς όμως έχουν το δικαίωμα να εγγράψουν τα παιδιά τους για

περισσότερες ημέρες. Το κόστος συμμετοχής ανά παιδί ανέρχεται σε 28 ευρώ κατά

μέσο όρο ημερησίως, ενώ οι περισσότερες κατασκηνώσεις έχουν συμβάσεις με

μεγάλο αριθμό ασφαλιστικών ταμείων.