1. «Είμαστε επιπόλαιοι, αμελείς, αδικαιολογήτως αισιόδοξοι, οπαδοί της

ήσσονος προσπάθειας, της αποφυγής κόπου και σε αρκετές περιπτώσεις απείθαρχοι,

ανεύθυνοι, τσαπατσούληδες, αγενείς και αδιάφοροι», είχατε πει προ μηνός, και

δικαίως. Καθώς αποχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, ας ευχηθούμε να αποδειχθεί και ο

διάδοχός σας εξίσου αντάξιός μας. Εκείνη η αναφορά στα «σκλαβωμένα μέρη της

Ελλάδας» να έλειπε μόνο κι όλα καλά.


2. Την αφορμή για την έκκληση την έδωσε ο άγριος ξυλοδαρμός διαδηλωτριών από

την τουρκική αστυνομία. Την αφορμή για τη διαδήλωση την είχε δώσει η Παγκόσμια

Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Ευρωπαϊκό Έτος εναντίον της Βίας προς

τις Γυναίκες ζήτησε το Ευρωκοινοβούλιο να κηρυχθεί το 2006. Φοβούμαστε πως του

χρόνου στη γείτονα το ξύλο θα αρχίσει από νωρίς.


3. Παν-κομματικούς επαίνους εισπράττει στην Ιταλία ο Μπερλουσκόνι για τη

«σκληρή στάση» που κρατά έναντι των Αμερικανών όσον αφορά τον θάνατο του

πράκτορα Καλιπάρι και τον τραυματισμό της δημοσιογράφου Σγκρένα στο Ιράκ.

Γιατί είχε ισχυριστεί κανείς ότι ο «Καβαλιέρε» είναι χαζός; Έχει μπροστά του

τουλάχιστον έναν μήνα – μέχρι να βγει το απαλλακτικό πόρισμα της αμερικανικής

έρευνας – για να μαλακώσει.


4. «Απόλυτα αθώος», όπως υποστήριξε αναχωρώντας για τη Χάγη, δύσκολα είναι.

Για τον απλό λόγο πως ο πόλεμος σπάνια αφήνει πίσω του «απόλυτα αθώους».

Πολιτικός υπεύθυνος και ευφυής, πάντως, σίγουρα είναι. Με το να παραδοθεί

αμέσως – εντός 24ώρου – στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ο πρώην πρωθυπουργός

του Κοσόβου Ραμούς Χαραντίναϊ παρέδωσε σε Σέρβους και Κροάτες μαθήματα

δημοσίων (διεθνών) σχέσεων.


5. Οι Σύροι αναδιπλώνονται, τα φυλάκιά τους εκκενώνονται, οι Λιβανέζοι

πανηγυρίζουν. Μόνο που αυτή είναι η μισή εικόνα – οι εκατοντάδες χιλιάδες

Λιβανέζοι που συμμετείχαν στη φιλοσυριακή διαδήλωση της Χεζμπολάχ το

αποδεικνύουν. Πολλοί αναλυτές εκφράζουν φόβους για αναζωπύρωση των διχασμών

που είχαν οδηγήσει στον εμφύλιο. Ακόμα μία μισή εικόνα – άλλοι μυρίζουν στον

Λίβανο ανατολικοευρωπαϊκό αέρα της περασμένης δεκαετίας. Μόνος αντικειμενικός,

ο χρόνος.


6. Μόλις τρεις ημέρες πριν από την πρώτη επέτειο των πολύνεκρων βομβιστικών

επιθέσεων στη Μαδρίτη, ο Βλαντίμιρ Πούτιν φρόντισε να μας υπενθυμίσει

δολοφονώντας τον Τσετσένο ηγέτη Ασλάν Μασχάντοφ, ότι η τρομοκρατία δεν είναι

αποκλειστικό προνόμιο ισλαμικών οργανώσεων, αυτονομιστών ανταρτών και λοιπόν

περιθωριακών. Οι μέθοδοι είναι κοινές. Τα μόνα που διαφέρουν είναι τα επίπεδα

της ανοχής και της ενοχής μας.

Τελευταία Νέα