Οι κακώσεις στο κεφάλι αποτελούν μία από τις κύριες αιτίες νοσηρότητας και

θνησιμότητας στην παιδική ηλικία. Περίπου οι μισές συμβαίνουν σε τροχαία και

οι υπόλοιπες σε ατυχήματα στο σχολείο, στους χώρους παιχνιδιού και μέσα στο

σπίτι λόγω της μικρότερης προσοχής που δείχνουν οι ενήλικοι στα παιδιά, κυρίως

επειδή είναι πολυάσχολοι. Αν και ποτέ δεν πρέπει να αγνοείται ένα κτύπημα στο

κεφάλι ενός παιδιού, οι κινήσεις πανικού – κυρίως από τους γονείς – δεν

βοηθούν. Εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη σημασία σε οποιαδήποτε κάκωση είναι η

κατάσταση του παιδιού ύστερα από αυτήν και η εξέλιξή της. Αν μετά το κτύπημα

στο κεφάλι το παιδί είναι καλά (μιλάει, περπατάει) δεν υπάρχει λόγος πανικού –

και αν εξακολουθεί να είναι καλά τις πρώτες δύο ώρες από το κτύπημα, οι

πιθανότητες μιας σοβαρής επιπλοκής είναι ακόμα λιγότερες. Αν, αντιθέτως, το

παιδί χάσει τις αισθήσεις του έστω για λίγο ή αρχίσει να κάνει εμετούς, πρέπει

να μεταφερθεί ήρεμα στο πλησιέστερο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας (κάθε χρόνο

σκοτώνονται σε τροχαία έως δέκα Ελληνόπουλα, τα οποία προσπαθούσαν να

μεταφέρουν γρήγορα και επιπόλαια οι γονείς τους στο νοσοκομείο, φοβούμενοι ότι

είχαν κτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι, ενώ εκείνα είχαν ασήμαντες κακώσεις ή και

καθόλου). Αν, τέλος, το παιδί χάσει τις αισθήσεις του μετά το κτύπημα και δεν

συνέρχεται, η μεταφορά του στο νοσοκομείο είναι επιτακτική. Ακόμα, πάντως, και

αν το παιδί είναι καλά, πρέπει για 24 ώρες να ληφθούν ορισμένα μέτρα: να μην

βλέπει τηλεόραση, να μην παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια, να τρώει ελαφρά και όσο

θέλει, να μη διαβάζει και το πρώτο βράδυ μετά το κτύπημα να το ξυπνούν οι

γονείς κάθε 2 ώρες.

Ο Γεώργιος Σφακιανός είναι επιμελητής A’ στη Νευροχειρουργική Κλινική

του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία»