Eνστάσεις

H ΛΕΞΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Ρατσισμός. H λέξη «ράτσα» προέρχεται από την

ισπανική raza και την πορτογαλική raca (13ος αιώνας). Προέρχονται και οι δύο

από την αραβική ras που σημαίνει κεφάλι. Στις αραβικές φυλές έδιναν μεγάλη

σημασία στη γνώση της καθαρής φυλετικής καταγωγής, την οποία καθένας οφείλει

να θυμάται, να την έχει μέσα στο κεφάλι του (Θάνου Λίποβατς, «H ψυχοπαθολογία

του πολιτικού» εκδόσεις Οδυσσέας).

120.000 (και μία) Οδύσσειες

Ο Οδυσσέας είναι Αλβανός. Ίσως ο πιο γνωστός Αλβανός στην Ελλάδα. Ο Ναβάμπ

είναι Πακιστανός. Ίσως ο πιο άγνωστος Πακιστανός στη χώρα μας… Ο Οδυσσέας

υπέστειλε μια σημαία που σίγουρα πλέον δεν τη θεωρεί δική του. Για τον Ναβάμπ

τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά. Είναι όμως;

H ιστορία άρχισε στις 2 Μαΐου του 2001, όταν δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της

Κυβερνήσεως ο νόμος για την «οικογενειακή συνένωση αλλοδαπών». Με λίγα λόγια

ορίστηκαν οι προϋποθέσεις για να μπορέσουν μετανάστες να φέρουν και τις

οικογένειές τους στην Ελλάδα. H λογική ήταν απλή: Τίμια πράγματα… Όσοι

κατάφερναν να σταθούν όρθιοι στις ουρές ή άντεχαν να πληρώσουν δικηγόρο και να

«προσκομίσουν» μέχρι και φορολογικές δηλώσεις έπαιρναν από την Περιφέρεια την

πολυπόθητη άδεια, την έστελναν στο ελληνικό προξενείο στη χώρα τους και

περίμεναν με χαρά τη Λεϊλά ή τη Σβετλάνα ή την Έντα – ή τη Ζαχία όπως λένε και

την κοπέλα της ιστορίας μας, από το Πακιστάν. Μια ιστορία 120.000 ανθρώπων…

Σας κάναμε και… νόμους

Ο Ναβάμπ ήρθε από τη Λαχώρη στην Αθήνα πριν από 10 χρόνια… Πτυχιούχος της

Αγγλικής Φιλολογίας εκεί. Εδώ – κάπου στο Πέραμα – δηλώνει σήμερα στα 40 του

ευχαριστημένος από το κρεοπωλείο όπου εργάζεται… Νιώθει ότι μετά την

περιπλάνησή του, πρώτα ως παράνομος βαστάζος, μετά ως ημιπαράνομος μπογιατζής

και εργάτης σε βιομηχανία χάρτου, έφθασε επιτέλους στην Ιθάκη του. Τυπικός, με

πολύ καλά ελληνικά, εξαιρετικά ευγενής μα «πάνω απ’ όλα νόμιμος»! Νιώθει

ασφαλής, αφού δύσκολα πια μπορεί οποιοσδήποτε να τον διαγράψει με μία γραμμή.

Θέλει να μείνει εδώ και πάνω απ’ όλα δικαιούται να φέρει τη Ζαχία από τη

Λαχώρη αφού εξασφάλισε όσα απαίτησε ο ελληνικός νόμος. Ο Ναβάμπ λοιπόν (τα

πλήρη στοιχεία του στη διάθεση κάθε μη εκδικητικού αρμοδίου) πέφτει από τα

σύννεφα όταν διαπιστώνει ότι ο νόμος υπάρχει αλλά σιωπηλά δεν ισχύει! Δεν

εφαρμόζεται…

Ο Ναβάμπ είναι ένας από τους 30.000 Πακιστανούς που υπολογίζεται ότι είναι – ή

σύντομα θα είναι – νόμιμοι στην Ελλάδα… Και, επομένως, αν κάθε οικογένεια

διαθέτει κατά μέσο όρο τέσσερα μέλη θα πρέπει στα επόμενα δύο χρόνια να δοθούν

μόνο σε μετανάστες από το Πακιστάν 120.000 άδειες μόνιμης εγκατάστασης. Έναντι

ούτε μίας τον τελευταίο χρόνο παρά τις δεκάδες αιτήσεις, όπως διαβεβαιώνουν

και από τον Συνήγορο του Πολίτη!

Και τώρα τρέχουμε…

Το νούμερο φαίνεται ότι προκάλεσε πανικό στο υπουργείο Εξωτερικών ή τέλος

πάντως σε κάποια σχετική υπηρεσία. Και μερικοί υποψιασμένοι ή καχύποπτοι

(διαλέγετε…) λένε ότι εκτός από το νούμερο είναι και η «ιδιότητα», «η

θρησκεία ρε παιδί μου… Είμαστε έτοιμοι για συν 120.000 μουσουλμάνους;».

(Αυτό το «περιμένουμε σαφείς οδηγίες από το υπουργείο Εξωτερικών», που είπε ο

Έλληνας πρόξενος στο Ισλαμαμπάντ, ο κ. Μπουντούρης, και ότι στο μεταξύ δεν

δίνουν βίζες, σαν υπεκφυγή μού φάνηκε).

Το πρόβλημα έχει απ’ όλα. Είναι δύσκολο, είναι μοντέρνο, απαιτεί όραμα και

σχεδιασμό… Ωστόσο, αν ανατρέξει κανείς στα επίσημα sites των κομμάτων (nd.gr, pasok.gr,

kke.gr, syn.gr) θα διαπιστώσει μια περίεργη ησυχία γύρω

από το ζήτημα της συμβίωσης με τους μετανάστες. Για δε το συγκεκριμένο, ούτε

κουβέντα!

H σιωπή είναι πολλές φορές και θέση. Αλλά η πολιτική συνταγή τού «ό,τι

ζεματάει δεν το ακουμπάμε» ποτέ δεν έδωσε λύσεις. Και αυτό είναι το δικό μας

πρόβλημα… Δεν είναι ούτε του Οδυσσέα ούτε του Ναβάμπ…

H πρώτη ελληνική σημαία

H σημαία της φωτογραφίας είναι η πρώτη σημαία αντίστασης μετά την πτώση της

Πόλης. Την ύψωσε το 1464 ο Πελοποννήσιος Κρονόνδειλος Κλαδάς στη Μάνη(Ελλάδα)

και στη Χειμάρρα (Αλβανία) διακηρύσσοντας τη συνέχεια με τη βυζαντινή

αυτοκρατορία. Κατ’ άλλους ήταν η πολεμική σημαία των Παλαιολόγων, ενώ άλλοι

υποστηρίζουν πως ο Κλαδάς άλλαξε το κίτρινο χρώμα της βυζαντινής σημαίας με το

κόκκινο για να δώσει έντονο χαρακτήρα αντίστασης στους Οθωμανούς. Όσοι βλέπουν

ομοιότητες με την (σημερινή) αλβανική δεν απατώνται! Ήταν μια από τις επίσημες

σημαίες του βασιλείου της Αλβανίας μέχρι την αλλαγή της από τον Εμβέρ Χότζα

(1946). Πάντως περιγράφεται ως η πρώτη ελληνική σημαία στο site του ελληνικού

Στρατού (www.hellasarmy.gr).

Οδυσσέα, σε λίγο ούτε την αλβανική σημαία δεν θα σ’ αφήσουν να σηκώσεις – αν

πάρουμε χαμπάρι πόσο μοιάζει με την πρώτη ελληνική!