Πρόσωπα Ο Aφρικανός «παπάμπιλε»

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, υπάρχει πιθανότητα να εκλεγεί ένας μαύρος

Πάπας· υποψήφιος, ο καρδινάλιος Φράνσις Αρίνζε της Νιγηρίας.

Υπάρχει, λένε, στο Βατικανό η επιθυμία να αναδειχθεί μετά τον Ιωάννη Παύλο II,

ένας Πάπας από τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Στο κάτω κάτω, τα δύο τρίτα των

καθολικών ζουν σήμερα κάτω από τον Ισημερινό. Οι Λατινοαμερικάνοι υποψήφιοι

είναι αρκετοί, αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση: αν ο «χειρισμός» του

κομμουνισμού ήταν η πρόκληση που αντιμετώπιζε το Βατικανό στον 20ό αιώνα, τώρα

τη θέση του κομμουνισμού έχει πάρει το Ισλάμ. Και ο καρδινάλιος Αρίνζε, ο

μοναδικός Αφρικανός «παπάμπιλε» (δυνάμενος να γίνει Πάπας), έχει τα εφόδια για

να το «χειριστεί», τονίζουν οι υποστηρικτές του.

Σε ένα βιβλίο με συνεντεύξεις του, που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα με

τίτλο «Το αόρατο χέρι του Θεού», ο καρδινάλιος Αρίνζε αυτοπαρουσιάζεται ως

ένας άνθρωπος με ταπεινή καταγωγή, ο οποίος κατάφερε να φθάσει στην τέταρτη

θέση της ιεραρχίας του Βατικανού, και ταυτόχρονα ως ένας συντηρητικός, ο

οποίος μπορεί να «αγγίξει» και άλλες ομάδες πιστών. Γεννήθηκε το 1932, τρίτος

από επτά αδέλφια, και ανατράφηκε σ’ ένα ταπεινό χωριό, το Εζιοουέλε της

πολιτείας Ονίτσα της (βρετανικής τότε) Νιγηρίας. Παιδί προσηλυτίστηκε στον

Χριστιανισμό και ταξίδεψε από το Λάγκος στη Ρώμη για να γίνει ιερέας. Έκανε

σπουδές στο Λονδίνο, στα 32 του έγινε ο νεώτερος αφρικανός επίσκοπος, υπέστη

διώξεις στη διάρκεια του πολέμου της Μπιάφρας και το 1985 εχρίσθη καρδινάλιος.

Έπειτα από 18 χρόνια επικεφαλής του Συμβουλίου του Βατικανού για τον

Διαθρησκευτικό Διάλογο, διορίστηκε πέρυσι υπεύθυνος για τη λειτουργία και τα

μυστήρια, μια θέση που του προσέφερε σημαντικότατη εμπειρία στις εσωτερικές

υποθέσεις της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Στο βιβλίο του, ο Αρίνζε υποστηρίζει τον διάλογο με τα άλλα θρησκεύματα και

πως ο Χριστιανισμός μπορεί να διδαχθεί από άλλες πίστεις. Ζητεί μεγαλύτερη

ανεκτικότητα και ελεύθερη συζήτηση στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής

Εκκλησίας. Υποστηρίζει ακόμη πως η απάντηση στην τρομοκρατία δεν είναι οι

βόμβες, αλλά η εξάλειψη της φτώχειας και της διαφθοράς που την τρέφουν: «Οι

άνθρωποι που έχουν απαυδήσει από την κακή διακυβέρνηση είναι έτοιμοι να

ακολουθήσουν οποιονδήποτε έχει μια απλή φόρμουλα. Ένας πεινασμένος γίνεται

ευκολότερα ένας οργισμένος», υπογραμμίζει. «Όσο υπάρχουν καταπίεση,

ιμπεριαλισμός, άδικα οικονομικά συστήματα, βία μεταξύ κρατών και λαών, όλοι

είμαστε ανασφαλείς».

Από την άλλη, είχε ξεσηκώσει διαμαρτυρίες όταν φάνηκε να εξισώνει την

ομοφυλοφιλία με την πορνογραφία και την πορνεία. Και υπάρχουν κάποιοι που

θεωρούν ότι διανοητικά ανήκει στην «κατηγορία φτερού», ότι παπαγαλίζει τον

Ιωάννη Παύλο και ότι θα βρισκόταν έξω από τα νερά του με παγκόσμιους ηγέτες.

Άλλοι λένε πως αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία, αφού φροντίζει να

περιτριγυρίζεται από ικανούς διανοουμένους…