Πλώρη προς το αμερικάνικο όνειρο…

Επιτέλους, η πολυπόθητη σκηνή του ξεριζωμού γυρίζεται μπροστά στα μάτια μας.

Και «Οι νύφες» του Παντελή Βούλγαρη, με αριθμό στο πέτο σαν να είναι σε

στρατόπεδο συγκέντρωσης, μπαίνουν σε βάρκες για να ανέβουν στο υπερωκεάνιο

«King Alexander» – έστω κι αν αυτό είναι ψηφιακό και «εικονικό»! Σημασία έχει

ότι «η τεχνολογία θα τεθεί στην υπηρεσία των αισθημάτων» και η δέκατη ταινία

του πιο ανθρωποκεντρικού Έλληνα σκηνοθέτη άρχισε τα γυρίσματά της ύστερα από

πέντε χρόνια προετοιμασιών και τρικυμιών…

Με την παρουσία δε της ψηφιακής τεχνολογίας, που για πρώτη φορά

χρησιμοποιείται στον ελληνικό κινηματογράφο, το λιμάνι των Χανίων γίνεται η

Σμύρνη του 1922 και φιλοξενεί την πιο ακριβή σε όγκο ελληνική παραγωγή που

γυρίστηκε σε εγχώριο έδαφος: 2.500.000 ευρώ κόστος παραγωγής, 5.500 κομπάρσοι,

2.500 κοστούμια και οργάνωση παραγωγής από τον Κώστα Λαμπρόπουλο. Και μία

τεράστια panavision μηχανή λήψης που ήρθε από την Αμερική να είναι η κάμερα

που φιλμάρει για πρώτη φορά την ιστορία μιας ελληνικής ταινίας!

«Εύχομαι τα αισθήματα των κοριτσιών να είναι τα καλύτερα σπέσιαλ εφέ της

ταινίας», λέει ο Παντελής Βούλγαρης. «Βαθύτερη επιθυμία μου», συνεχίζει, «ήταν

να μιλήσω για τον ξεριζωμένο Ελληνισμό. Επειδή είμαι βαθιά δεμένος με τον τόπο

μου, πάντα απορούσα πώς μπορούσαν όλα αυτά τα εκατομμύρια των συμπατριωτών μας

να ζουν μακριά. Εδώ – και με συγχωρείτε που το αναφέρω – όταν επί χούντας

ήμουν στην Αγγλία, αποφάσισα και επέστρεψα κι ας ήξερα ότι θα με συλλάβουν,

όπως κι έγινε και με πήγαν στη Γυάρο, γιατί δεν μπορούσα να ζω εκτός Ελλάδας»,

αναφέρει με τη γνωστή του σεμνότητα ο Παντελής Βούλγαρης σε ερώτηση των «ΝΕΩΝ»

που βρέθηκαν στα γυρίσματα. Και συμπυκνώνει: «Ο ζητούμενος ψυχισμός στις δικές

μου “Νύφες” είναι τα βλέμματα των ανθρώπων και η αγωνία τους για ένα καλύτερο

αύριο. Γι’ αυτό και το πρωταγωνιστικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε τρεις

ερωτικές ιστορίες που διαδραματίζονται πάνω στο καράβι. Θα ήμουν ευτυχής αν

αυτή η καραβιά των νέων κοριτσιών αποτελέσει μία πινακοθήκη προσώπων, μια

κιβωτό πολιτισμού, αισθημάτων, ελπίδων».

Ο σημερινός Έλληνας όμως έχει αλλάξει…

«Κατά βάθος δεν έχει αλλάξει και πολύ. Αν μιλήσουμε σε βάθος, είμαι σίγουρος

ότι “Οι νύφες” θα συναντήσουν και θα επικοινωνήσουν με τους απλούς θεατές στις

αίθουσες. Γιατί εμένα αυτοί με ενδιαφέρουν. Δεν κάνω μία ταινία για τους

μετανάστες, αλλά για την ανθρώπινη περιπέτεια».

Με τη φωτογράφιση 90 ταινιών μέχρι τώρα, ο Γιώργος Αρβανίτης έχει αναλάβει τη

φωτογραφία της ταινίας. Εξπέρ, πια, των Ελλήνων διευθυντών φωτογραφίας, ζει τα

τελευταία χρόνια στο εξωτερικό και γυρίζει ξένες ταινίες.

Ποιο φωτογραφικό στυλ χρησιμοποιείς στις «Νύφες»;

«Τα πρόσωπα κουβαλάνε το στυλ της φωτογραφίας που θα δώσω στην ταινία.

Φωτογραφίζοντας τη Βικτώρια Χαραλαμπίδου, την Εύη Σαουλίδου και τα άλλα

κορίτσια, νομίζω ότι φωτογραφίζω τις Καρυάτιδες. Στις λήψεις που έγιναν τώρα

στο λιμάνι, είχα την αίσθηση ότι με το σφύριγμα της μπουρού του καραβιού

τινάχθηκαν επάνω 700 μαυροφορεμένα περιστέρια».

H ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα ή τραγωδία… Και σήμερα, έναν αιώνα,

σχεδόν, μετά το 1922 που διαδραματίζεται η ιστορία της ταινίας, καραβιές με

νύφες από χώρες σαν την Ελλάδα πήγαιναν στην Αμερική για να παντρευτούν με μία

φωτογραφία μόνο στο χέρι για να γνωρίσουν τους γαμπρούς…

«Σήμερα είναι πολύ πιο άγριο το θέμα των μεταναστών. Τότε πήγαιναν κάπου

συγκεκριμένα, έστω κι αν – όπως στην περίπτωση των “Νυφών” – δεν γνώριζαν τον

υποψήφιο σύζυγο. Τώρα οι πιο πολλοί – λαθρομετανάστες ή μη – πάνε στο άγνωστο.

Κι όχι μόνο δεν τους περιμένει κανείς, αλλά όλοι και όλα είναι εχθρικά γύρω

τους», λέει η σεναριογράφος και γνωστή συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη, η

σύντροφος του σκηνοθέτη που πρώτη φορά αναλαμβάνει σενάριο ταινίας του.

«Και εσένα από… φωτογραφία σε εφημερίδα σε γνώρισα», επεμβαίνει με χιούμορ ο

Παντελής Βούλγαρης, εννοώντας τη συνάντησή τους στα χρόνια που εκείνη είχε

συλληφθεί από τη χούντα! Αλλά μας αφήνει, φωνάζει με κέφι «ελάτε κορίτσια,

έρχεται το καράβι να σας πάρει στην Αμερική, αλλά όποια παίξει καλύτερα το

βράδυ θα της χαρίσω τον πρώτο χορό στα “Βαρελάδικα”» κι ετοιμάζεται για την

πέμπτη λήψη του πλάνου… Δίπλα του ο ενδυματολόγος Δαμιανός Ζαρίφης επιβλέπει

τα κοστούμια και ο Δημήτρης Κατσίκης τα σκηνικά, ενώ ο δραστήριος Παναγιώτης

Πορτοκαλάκης (συνεχίζει να είναι βοηθός του κι ας ετοιμάζει την πρώτη δική του

ταινία, τις «Θεατρίνες», που βρίσκονται στο μοντάζ) τρέχει πάνω-κάτω.

Το σενάριο με τη λογοτεχνία είναι «ξένα» είδη μεταξύ τους… Ως συγγραφέας,

δυσκολεύτηκες στη συγγραφή του; (η ερώτηση στην Ιωάννα Καρυστιάνη).

«Δεν υπάρχουν ηλεκτροφόρα καλώδια μεταξύ τους. Το ένα ακουμπά στο άλλο. Μέσα

από τη συγγραφή αυτού του σεναρίου, έχω βοηθηθεί λογοτεχνικά. Και διαφωνώ με

μερικούς λογοτέχνες που μου έλεγαν “τι δουλειά έχεις εσύ με ένα σενάριο, είναι

υποδεέστερο είδος”».

Μ. Σκορσέζε

«Σέβομαι το όραμά του»

«Οι “Νύφες” είναι εξαιρετικό και σημαντικό project για μένα. Είμαι πραγματικός

θαυμαστής των ταινιών του Παντελή Βούλγαρη. Σέβομαι το όραμά του και τον

μοναδικό τρόπο που αφηγείται τις ιστορίες του. Με ενθουσιάζει το γεγονός ότι η

δουλειά αυτή θα φτάσει και θα αγγίξει το αμερικάνικο και διεθνές κοινό»,

δήλωνε ο Μάρτιν Σκορσέζε στο περιοδικό «Variety» – καθώς η εταιρεία του είναι

συμπαραγωγός στην ταινία και έχει αναλάβει τη διεθνή καριέρα της!

«H ιστορία της ταινίας έχει να κάνει με αληθινές σχέσεις και αγάπη. Κι αυτό

που διαπιστώνω με χαρά είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί ικανοί άνθρωποι

στον χώρο του σινεμά που καταφέρνουν να κάνουν ταινίες με χρήματα που στην

Αμερική δεν θα έφταναν ούτε για το στήσιμο μιας παραγωγής», λέει η πρώην

σύζυγός του Ντε Φίνα, η οποία βρίσκεται στα Χανιά και είναι το άγρυπνο μάτι

των ξένων παραγωγών στις «Νύφες», μαζί με τους ατζέντηδες των ξένων ηθοποιών

της ταινίας (Ντέμιαν Λούις, Αντρέα Φερεόλ, Στίβεν Μπέρκοφ).

Το Κερατσίνι θα γίνει Νέα Υόρκη!

Αν τα Χανιά γίνονται Σμύρνη του 1922 και Κωνσταντινούπολη, το Κερατσίνι θα

γίνει… Νέα Υόρκη της ίδιας εποχής! Επί το έργον η Δέσποινα Μουζάκη της

διαφημιστικής εταιρείας Cinegram και ο μαέστρος των ψηφιακών Φίλιππος

Μαρμούτας. Πάντα, βέβαια, με την επίβλεψη του Γιώργου Αρβανίτη, για να έχει η

φωτογραφία ενιαία ατμόσφαιρα. «Σήμερα, ψηφιακά χρησιμοποιούνται σε όλες σχεδόν

τις αμερικάνικες ταινίες. Αυτό που μας ενδιαφέρει στις “Νύφες”, είναι να

μεταφέρουμε εκείνες τις εποχές και να τις ενώσουμε, να τις ενσωματώσουμε στο

κλίμα της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη», λέει η Δέσποινα Μουζάκη.