Πρόσωπα Η απαράδεκτη πλευρά του Ισλάμ

Αφού διέφυγε από την πατρίδα της, τη Σομαλία, η Αγιάαν Χίρσι Άλι

αναγκάστηκε να διαφύγει και από τη θετή πατρίδα της, την Ολλανδία· επειδή

τόλμησε να επικρίνει το Ισλάμ.

Η Χίρσι Άλι, 32 χρόνων, γεννήθηκε στο Μογκαντίσου της Σομαλίας. Στα πέντε της

υπέστη κλειτοριδεκτομή και πέρασε την εφηβεία της με καλυμμένο το πρόσωπο και

κλειδωμένη στο σπίτι. Στα 22 της, ο πατέρας της προσπάθησε να την αναγκάσει να

παντρευτεί έναν μακρινό ξάδελφο που δεν είχε δει ποτέ της, κι εκείνη

δραπέτευσε στην Ολλανδία, όπου της δόθηκε πολιτικό άσυλο. Έμαθε ολλανδικά

δουλεύοντας ως καθαρίστρια και έφτασε να εργάζεται ως διερμηνέας στην

ολλανδική Υπηρεσία Μετανάστευσης και Κοινωνικών Υπηρεσιών. Και εκεί

συνειδητοποίησε πως η καταπίεση των μουσουλμάνων γυναικών δεν περιορίζεται

στις μουσουλμανικές χώρες. Ορθόδοξοι μουσουλμάνοι που κατοικούν στην Ολλανδία

ασκούν συχνά βία εναντίον των γυναικών στα σπίτια τους και κακομεταχειρίζονται

τα παιδιά τους. Και οι δραστηριότητές τους αυτές δεν αποκαλύπτονται ποτέ.

Όταν η Χίρσι Άλι έγινε αργότερα πολιτική σύμβουλος του ολλανδικού Εργατικού

Κόμματος, αποκάλυψε δημόσια όσα είχε διαπιστώσει και αποκήρυξε το Ισλάμ ως

«οπισθοδρομική θρησκεία». Μέσα σε λίγες μέρες δέχθηκε τόσες απειλές κατά της

ζωής της, ώστε το ολλανδικό Κοινοβούλιο συζήτησε το ενδεχόμενο να αναλάβει την

προστασία της η αστυνομία και περισσότεροι από 100 Ολλανδοί συγγραφείς τής

εξέφρασαν την υποστήριξή τους, ενώ 17 μουσουλμανικές οργανώσεις καταδίκασαν

τις απειλές εναντίον της. Ήδη όμως τη χαρακτήριζαν «Ολλανδή Ρούσντι» και ζούσε

κρυμμένη ώς τον περασμένο μήνα, οπότε και αποφάσισε να δραπετεύσει για μια

ακόμη φορά, να γίνει και πάλι πρόσφυγας.

Από τις ΗΠΑ ή τη Βρετανία, όπου φημολογείται πως βρίσκεται πλέον, τονίζει πως

θα συνεχίσει να καταγγέλλει «την απαράδεκτη πλευρά του Ισλάμ». «Έπρεπε να

μιλήσω», είπε στους «Νιού Γιόρκ Τάιμς», «επειδή για τους μουσουλμάνους μιλάνε

μόνον άνδρες οι οποίοι αρνούνται ή υποβαθμίζουν τα τεράστια προβλήματα των

μουσουλμάνων γυναικών, που ζουν κλειδωμένες στα ολλανδικά σπίτια τους… Η

σεξουαλική κακοποίηση μέσα στην οικογένεια είναι αυτή που προκαλεί τον

περισσότερο πόνο, επειδή η εμπιστοσύνη παραβιάζεται σε όλα τα επίπεδα. Ο

πατέρας ή ο θείος δεν λένε τίποτε, ούτε η μητέρα και οι αδελφές. Συμβαίνουν

τακτικά – η αιμομιξία, οι ξυλοδαρμοί, οι αμβλώσεις. Κορίτσια αυτοκτονούν. Αλλά

ουδείς λέει το παραμικρό…». Για την κατάσταση αυτή θεωρεί υπεύθυνες τη

μεταναστευτική πολιτική και τη «στρατηγική της σιωπής» που έχει υιοθετήσει το

ολλανδικό κράτος όσον αφορά το Ισλάμ και γενικά τα προβλήματα γύρω από τη

μετανάστευση. Η τακτική της διαφύλαξης της μουσουλμανικής ταυτότητας έγινε

μπούμερανγκ, τονίζει, καθώς συμβάλλει στην απομόνωση και την εξαθλίωση των

μουσουλμάνων γυναικών.