Τι συνέβη και οι χώρες της ευρωζώνης απέφυγαν τον μύθο της απαγωγής τής

Ευρώπης στα εθνικά ευρώ τους; Το μυστήριο ήρθε να μας το λύσει με μια πολύ

ενδιαφέρουσα ομιλία – παρουσίαση στο «Ελληνικό Σπίτι», στο Παρίσι, η

ερευνήτρια – οικονομολόγος (και εξειδικευμένη στον ρόλο που πρόκειται να

παίξει το ευρώ στη χώρα μας) η κ. Carole Lager (Καρόλ Λαγκέρ).

Από το 1991 που οι ειδικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητούσαν για τη γραφιστική

εξεικόνιση του ευρώ (ιστορικοί, ψυχολόγοι, αρχιτέκτονες, επαγγελματίες των

γραφιστικών τεχνών και άλλοι), το θέμα της μυθολογικής αναπαράστασης της

απαγωγής τής Ευρώπης βρέθηκε να μην είναι φορέας κανενός μηνύματος και δίχως

καμιά επικαιρική αξία…

Πράγμα παράξενο, μας είπε η κυρία Lager, αφού το θέμα αυτό, που δεν υπήρξε

ποτέ «ουδέτερο» (σαν την Ελβετία, θα προσθέταμε εμείς, που ωστόσο δεν ανήκει

στην ευρωζώνη για να έχει δική της γνώμη), καθώς ανά τους αιώνες δεν υπήρξε

ποτέ στατικό, αλλά κάθε εποχή ερμηνεύτηκε σύμφωνα με τα δικά της δεδομένα από

καλλιτέχνες, ποιητές, στοχαστές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση απομάκρυνε τον μύθο της απαγωγής τής Ευρώπης (που η χώρα μας

το ανέδειξε ως κυρίαρχο μύθο στην εθνική όψη των 2 ευρώ), για πολλούς και

συγκεκριμένους λόγους.

Πρώτα, γιατί ο μύθος αυτός στο παρελθόν ερμηνεύτηκε με γεωπολιτικές αντιλήψεις

και χρησιμοποιήθηκε ενίοτε και για πολιτικούς σκοπούς, άρα απορριπτέος, αφού

μπορούσε στις μέρες μας να χρησιμεύσει και για πιθανούς εθνικιστικούς ή

ρατσιστικούς σκοπούς.

(Η Ευρώπη ούσα από την «Εγγύς Ανατολή» που την πάει ο μεταμορφωμένος σε ταύρο

Δίας και την εγκαθιστά στην Κρήτη).

Μια άλλη αντίρρηση, στην επιτροπή των ειδικών που συζητούσαν το θέμα τού τι θα

αναπαριστάνει το ευρώ, υπήρξε ότι ο μύθος της απαγωγής είναι ένας μύθος που

περιέχει βιαιότητα και ίσως (προσθέτουμε εμείς) εν δυνάμει αναπτυσσόμενο

αντιφεμινισμό.

Τέλος, συζητήθηκε ο παραλληλισμός που θα μπορούσε να γίνει με την κρίση η

οποία μάστιζε τότε την ευρωπαϊκή αγορά με τις «τρελές αγελάδες» της.

Ακόμα, μας είπε η κυρία Lager, υποστηρίχτηκε από κάποιους ανιστόρητους ότι ο

ταύρος μπορούσε να παρερμηνευθεί ως αμερικανικός (από το Τέξας) βίσονας που

απάγει την ­ κόρη ­ Ευρώπη…

Και απέδωσε, στο τέλος της ομιλίας της, τιμή στην Ελλάδα που σεβάστηκε τη

μυθολογία της, που είναι και μέρος της πανευρωπαϊκής ­ και όχι μόνο ­

μυθολογίας:

Ο μύθος της απαγωγής, συμπεραίνει η κυρία Lager, λειτουργεί αντιθέτως ως

σύμβολο που προκαλεί έναν διάλογο ανάμεσα στους λαούς, έναν διάλογο

πολιτισμών, όπως θα λέγαμε τώρα για να είμαστε επίκαιροι. Η Ευρώπη, σύμβολο

μιας πορείας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μιας πορείας που στάθηκε δύσκολη,

αλλά εν τέλει οδεύει προς την επιτυχία, αφού μια γυναίκα συμβολίζει την ελπίδα

και την κίνηση προς τα εμπρός, έχοντας συνδιαλλαγεί με το «ανατολίτικο»

παρελθόν της.

Ενδιαφέρον είναι να δούμε τι έχουν οι άλλες χώρες στα δύο ευρώ, από πίσω: η

Ισπανία τον Χουάν Κάρλος Α’, το Βέλγιο το προφίλ του βασιλιά Αλβέρτου Β’, η

Αυστρία την Bertha von Sufter, Νόμπελ Ειρήνης το 1905, η Γαλλία ένα δέντρο

στυλιζαρισμένο που εντάσσεται στον εξάγωνο γεωγραφικό της χώρο, η Ιρλανδία μια

κέλτικη άρπα και η Γερμανία έναν ομοσπονδιακό αετό.

Η Ελλάδα παραμένει πιστή στο παρελθόν της, που είναι το μέλλον του κόσμου.

ΥΓ: Για όσους θα ήθελαν περισσότερες πληροφορίες σχετικά, μπορούν να

επικοινωνήσουν με την κυρία Carole Lager, στο φαξ 00-334-50408438.

Τελευταία Νέα