Ούτε την πρώτη φορά κατάλαβα, ούτε τη δεύτερη, τι ήθελε να πει η Επίτροπός μας

στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με την αγγλική γλώσσα. Αυτό ήταν το πρόβλημά μου

και αυτό παραμένει. Νομίζω, μάλιστα, πως και η ίδια ακόμη το ψάχνει. Και

πιθανώς ν’ ακολουθήσουν κι άλλες διευκρινίσεις μέχρι κι εκείνη κι εμείς να

εννοήσουμε τι εννοούσε. Για να είμαι ειλικρινής, με τα αγγλικά δεν έχω

πρόβλημα, στο σχολείο όπου πήγαινα ήταν μάθημα πρωτεύον ­ χάναμε χρονιά αν δεν

το περνούσαμε ­, εν τούτοις η έγνοια των δασκάλων μας ήταν να μάθουμε καλά

ελληνικά.

Δεν ξέρω ποια θέση θα πάρει κάποια μέρα στο σχολείο η ­ αναγκαία ούτως ή άλλως

­ δεύτερη γλώσσα, αγωνιώ, ωστόσο, για τη θέση που έχει η λεγόμενη πρώτη. Ας

όψονται το ραδιόφωνο και η τηλεόραση που με μπερδεύουν. Από το ένα ακούω για

τον τάδε «εφράδη» πολιτικό, από την άλλη για τα αίτια του εγκλήματος που

«αναζητώνται». Πατάω κουμπιά και θαυμάζω που δύο νομοσχέδια «κατατίθονται» στη

Βουλή, χαίρομαι για τους ναυαγούς που «περιεσυνέλεξε» παραπλέον πλοίο,

χειροκροτώ που σε μία συγκέντρωση ήταν γυναίκες «ανεξαρτήτου ηλικίας» και

δακρύζω όταν μου αναγγέλλεται ότι οι πληροφορίες δόθηκαν από τον «επικεφαλή»

της αστυνομικής δύναμης. Με τους κύκλους που «διαρρέουν» πληροφορίες δεν

ταράζομαι πια, αφού και στις εφημερίδες έτσι γράφεται. Μιλάμε «περί παντός

επιστήτου», αφού και «ο ασθενής μεταγγίζεται». Μόνο που να, θέλω να πω στην κ.

Επίτροπο ότι «κυριολεκτικά γίνομαι βαπόρι» με τον «Οκτώμβριο», ενώ με τον

«Σεμπτέμβριο» μου πέφτουν τα μαλλιά. Κι αυτό… κυριολεκτικά. Για τα αγγλικά,

τι να με νοιάξει;

Τελευταία Νέα