Αναζήτηση
|
|
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΚΘΒΕ
ΖΕΙ: Στη Θεσσαλονίκη.
ΕΠΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ: Στέλεχος διοικήσεως τραπεζών.
ΠΡΟΤΙΜΑ: Τη συντροφιά των φίλων.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ; Μια πολιτική του Πολιτισμού.
ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: «Η τρελή του Σαγιό» με τη Δέσπω Διαμαντίδου.
ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΤΟΥ «ΡΟΛΟΣ»: Στο εδώλιο του Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου.
ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ: Παρ’ όλα αυτά, η Θεσσαλονίκη αξίζει τον κόπο.
Ανέλαβε την προεδρία του Δ.Σ. του ΚΘΒΕ ύστερα από εξάμηνη αναγκαστική παύση
στη διάρκεια της οποίας δικάστηκε και αθωώθηκε για τη συμμετοχή του στη
διοίκηση του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Επιστρέφει δριμύτερος,
αποφασισμένος να υπηρετήσει τον πολιτισμό για τρίτη δεκαετία, αλλά δηλώνει ότι
«μόνο το Χρηματιστήριο είναι χειρότερη οικονομική επένδυση από τον πολιτισμό
και η μόνη που κέρδισε πολιτικά από αυτόν ήταν η Μελίνα».
ΕΡ.: Τελικά η «χαμένη τιμή της Καταρίνας Μπλουμ» επανακτήθηκε;
ΑΠ.: Με το κριτήριο μιας ιδιότυπης «κοινωνικής δικαιοσύνης» ασφαλώς ναι. Με το
μέτρο της εσωτερικής οδύνης, ποτέ.
ΕΡ.: Η αθώωσή σας λειτούργησε κυρίως ως προσωπική δικαίωση ή ως μέσο για την
επιστροφή τού… νικητή;
ΑΠ.: Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στη δικαίωση και την επιστροφή.
ΕΡ.: Έχει ενδιαφέρον το έργο όταν όλοι γνωρίζουν το… τέλος του;
ΑΠ.: Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, οι θύτες, τα θύματα, το κοινό έχουν
τεράστιο κοινωνικό ενδιαφέρον. Ποιος μπορεί όμως να ισχυρισθεί ότι γνώριζε το
τέλος;
ΕΡ.: Στην περίπτωσή σας λειτούργησε το «ου συ με λοιδορείς αλλά ο τόπος»;
ΑΠ.: Όσο ποτέ άλλοτε.
ΕΡ.: Και τώρα εμείς τι θα κάνουμε χωρίς υμάς τους… «βαρβάρους»;
ΑΠ.: Χα… Το μοναστήρι να ‘ναι καλά. Το «Αθήνα 2004», η Πολιτιστική
Ολυμπιάδα, η Σύνοδος Κορυφής με τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν, τα ταλαίπωρα
ποικίλα φεστιβάλ. Από υποψήφιους «βαρβάρους» άλλο τίποτε…
ΕΡ.: Έξι μήνες μακριά από το ΚΘΒΕ ήταν πολλοί ύστερα από δεκαπέντε και πλέον
χρόνια στους κόλπους του;
ΑΠ.: Λίγοι, αλλά οδυνηροί.
ΕΡ.: Η προεδρία και η εμπιστοσύνη επανακτήθηκε, η δημαρχία (αν παραμένει
στόχος) μπορεί να περιμένει;
ΑΠ.: Αποχαιρέτησα κάποτε την «Αλεξάνδρεια» ως «Αντώνιος» και όχι ως «ο
Βασιλεύς Δημήτριος»…
ΕΡ.: Η επανατοποθέτησή σας ήταν πολιτική επιλογή ή… διαλογή;
ΑΠ.: Πράξη ευθύνης και δικαιοσύνης μιας πολιτείας που σέβεται το κράτος
δικαίου και τον εαυτό της.
ΕΡ.: Τι βρήκατε ύστερα από έξι μήνες απουσίας στο ΚΘΒΕ;
ΑΠ.: Την αγάπη και την ικανοποίηση του κόσμου, τους νέους συνεργάτες και
φυσικά πολλή δουλειά όπως πάντα.
ΕΡ.: Αναλαμβάνοντας είχατε χαρακτηρίσει το ΚΘΒΕ ως «λυτρωτική Ιθάκη». Η
Οδύσσεια όμως συνεχίστηκε…
ΑΠ.: Μήπως τελικά η «Ιθάκη» είναι χίμαιρα και η λύτρωση βρίσκεται στο ταξίδι
και την αναζήτηση;
ΕΡ.: Το ΚΘΒΕ είναι σήμερα αυτό που ήταν;
ΑΠ.: Η γοητεία και οι μύθοι του παρελθόντος δεν ξαναζούν. Όμως κάθε περίοδός
του είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
ΕΡ.: Η συνεργασία με τον καλλιτεχνικό διευθυντή θα συνεχισθεί απρόσκοπτα;
ΑΠ.: Είμαστε δύο διαφορετικές «φιγούρες» στις πλευρές του ίδιου νομίσματος. Η
συνεργασία, η κατανόηση και η συνέργεια είναι κοινός αναγκαστικός στόχος. Τον
υπηρετούμε συνειδητά.
ΕΡ.: Ποια μπορεί να είναι η συμβολή του ΚΘΒΕ στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα;
ΑΠ.: Έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι αποφασιστική και πρωταγωνιστική. Γι’
αυτό και του αναλογεί μεγάλη ευθύνη.
ΕΡ.: Τα πρόσωπα αθωώθηκαν. Η λοιδορία του ΟΠΠΕ παραμένει;
ΑΠ.: Πολύπλοκη και δύσκολη υπόθεση. Αλλά ο χρόνος και η νηφαλιότητα
αποκαθιστούν την αλήθεια και δικαιώνουν τα πράγματα.
ΕΡ.: Πώς θα χαρακτηρίζατε την περίοδο που διάγει σήμερα η δεύτερη κρατική
σκηνή;
ΑΠ.: Μεγάλες δυνατότητες, εκπληκτικές ευκαιρίες, νέες προκλήσεις. Αντίστοιχη
και η ευθύνη για έμπνευση και τόλμη.
ΕΡ.: Το ΚΘΒΕ γίνεται 40 χρόνων. Θα το γιορτάσετε;
ΑΠ.: Έχουμε χρέος να τιμήσουμε τους εμπνευσμένους και αποφασισμένους
πιονιέρους του ’60 και τους εκατοντάδες εργάτες του θεάτρου που ακολούθησαν.
ΕΡ.: Ο πολιτισμός είναι τελικά καλή οικονομική και πολιτική επένδυση;
ΑΠ.: Εν Ελλάδι; Μόνο το Χρηματιστήριο είναι χειρότερη οικονομική επένδυση από
τον πολιτισμό. Και μόνο η Μελίνα μέχρι στιγμής κέρδισε πολιτικά από αυτόν.
ΕΡ.: Έξι σκηνές, κοντά 5.000 θέσεις θεατών, εκατοντάδες μισθοί υπαλλήλων,
συνεργασίες, περιοδείες. Πού να χωρέσει το όνειρο του θεάτρου…;
ΑΠ.: Δύσκολο πράγματι, σχεδόν ακατόρθωτο…
ΕΡ.: «Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας». Διοικείτε το θέατρο για…
ΑΠ.: Για να κάνουν και κάποιοι θέατρο για την ψυχή τους…
