<


Τις πρώτες πρωινές ώρες του περασμένου Σαββάτου ένα σαραβαλιασμένο πλοίο

εναπέθεσε το φορτίο του της ανθρώπινης δυστυχίας σε μια ειδυλλιακή ακτή, μόλις

λίγα μέτρα από μία από τις πιο ακριβές παραθαλάσσιες βίλες τής Νότιας Γαλλίας.

Η μοίρα αυτών των Ιρακινών Κούρδων λαθρομεταναστών θα αποφασιστεί μέσα στις

επόμενες τρεις εβδομάδες από τη γαλλική κυβέρνηση. Η μοίρα τους θα εξαρτηθεί

εν πολλοίς και από το ποιοι ακριβώς είναι αυτοί οι πρόσφυγες ­ καθότι η

ταυτότητά τους παραμένει ακόμα μυστήριο. Κανείς τους δεν είχε επάνω του

ταυτότητα ή άλλα επίσημα έγγραφα που να πιστοποιούν την ταυτότητά του.

Ειρωνικά, οι Ιρακινοί Κούρδοι πρόσφυγες ήταν καθ’ οδόν προς την Ευρώπη, τον

Δυτικό κόσμο, την ώρα ακριβώς που αμερικανικά και βρετανικά πολεμικά αεροπλάνα

βομβάρδιζαν ιρακινούς στόχους ως μέρος μιας διακηρυγμένης στρατηγικής

προστασίας των Ιρακινών Κούρδων στην πατρίδα τους. Οι ζώνες απαγόρευσης

πτήσεων επάνω από το Ιράκ, τις οποίες οι ΗΠΑ και η Βρετανία έχουν επιβάλει,

υποτίθεται πως έχουν θεσπιστεί για να προστατεύουν τους Κούρδους και τους

Σιίτες από τη βίαιη καταπίεση που υφίστανται από τον Σαντάμ Χουσεΐν.

Φυσικά, αυτές οι ζώνες απαγόρευσης πτήσεων δεν έχουν σώσει αυτές τις

μειονότητες από το να υφίστανται διωγμούς. Και θα έπρεπε να δεχόμαστε με χαρά

τους πρόσφυγες που φθάνουν στις ακτές μας. Κι αυτό όχι απλώς από συμπόνια για

την οικτρή κατάστασή τους, αλλά και για όλα όσα μπορούν οι κατατρεγμένοι αυτοί

άνθρωποι να φέρουν και να προσφέρουν στην κοινωνία μας της Δύσης ­ όπως έκαναν

για μας, πριν από αυτούς, οι Ουγενότοι, οι Εβραίοι, και οι Ασιάτες της

Ουγκάντα.

Τελικά, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μας θα έπρεπε να είναι εξίσου

αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι

πρόσφυγες, όπως είναι στη διαμόρφωση και υλοποίηση μιας σκληρής πολιτικής

απέναντι στους ίδιους τους πρόσφυγες. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να χαράξουν

μια πολιτική απέναντι στο Ιράκ που να έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει

να ανατρέψει τον Σαντάμ Χουσεΐν απ’ ό,τι είχε ο αποτυχημένος συνδυασμός

βομβαρδισμών και οικονομικών κυρώσεων.

Έθνος χωρίς κράτος

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Κούρδοι ­ και πρόκειται για τουλάχιστον 15

εκατομμύρια ανθρώπους ­ συνιστούν το μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο χωρίς

κανονικό, δικό τους κράτος. Κατοικούσαν στα βουνά που ορθώνονται στα σύνορα

της Τουρκίας, του Ιράκ, του Ιράν, της Συρίας, της Γεωργίας και της Αρμενίας,

πολύ προτού τα σύνορα αυτά χαραχθούν από τους Αγγλογάλλους, οι οποίοι

μοιράστηκαν την περιοχή της Μέσης Ανατολής αφού τελείωσε ο Α’ Παγκόσμιος

Πόλεμος. Όλες οι χώρες στις οποίες κατοικούν Κούρδοι φοβούνται μη χάσουν μέρος

των εδαφών τους εάν τυχόν δημιουργηθεί κάποτε κουρδικό κράτος. Ως αποτέλεσμα,

οι Κούρδοι διώκονται παντού, όπου κι αν βρίσκονται.

LINKS:

*

news.bbc.co.uk/hi/english/world/europe/newsid­1178000/1178277.stm

* www.gouv.fr.st/