Αναζήτηση
Οι σχέσεις…
… όλες είναι πρωτίστως θέμα εμπιστοσύνης. Και οι συγκρούσεις είναι
απευκταίες. Όμως, όσο και αν ψάξει κανείς, δεν θα μπορούσε να βρει χειρότερη
συγκυρία για την τρέχουσα κρίση ανάμεσα στην Αμερική και την Ευρώπη με αιτία
τη χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου στα Βαλκάνια. Σε μια περίοδο που η
Ευρωπαϊκή Ένωση συγκροτεί τον δικό της αμυντικό μηχανισμό, η διαμάχη για το
απεμπλουτισμένο ουράνιο θα μπορούσε να σπρώξει τις ευρωπαϊκές χώρες πιο μακριά
από το ΝΑΤΟ και ενδεχομένως να βάλει σε αντιπαράθεση την ευρωπαϊκή αμυντική
ταυτότητα με την Ατλαντική Συμμαχία.
Το «τρένο»…
… της ευρωπαϊκής αμυντικής ταυτότητας έχει ήδη ξεκινήσει και κανείς δεν
μπορεί να το σταματήσει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κιόλας ένας οικονομικός
γίγαντας με ακαθάριστο εγχώριο προϊόν συγκρίσιμο με το αμερικανικό. Οδεύει να
γίνει ένα πραγματικό κράτος μάλλον παρά μια χαλαρή ομοσπονδία κρατών. Και όταν
ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ καλούσε τις ευρωπαϊκές χώρες να
συγκροτήσουν ένα φεντεραλιστικό μοντέλο με λειτουργική κυβέρνηση, μέσα στην
προσεχή δεκαετία, μάλλον διαπίστωνε το αναπόφευκτο.
Παίκτης…
|
|
… νέος στη διεθνή σκηνή, είναι φυσικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να διεκδικεί δικό
της ρόλο στα ζητήματα άμυνας και ασφάλειας. Αυτό που παραμένει ασαφές είναι η
σχέση ανάμεσα στο αναδυόμενο ευρωπαϊκό υπερκράτος με την Αμερική. Κάποιοι στην
Ευρώπη, ιδίως η Γαλλία, θα προτιμούσαν τον απόλυτο αποχωρισμό της Ευρωπαϊκής
Ένωσης από το ΝΑΤΟ. Μολονότι Αμερική και Ευρώπη συμπλέουν στα περισσότερα
αμυντικά ζητήματα, η συγκρότηση ξεχωριστού ευρωπαϊκού στρατού φέρει ήδη τα
σπέρματα μιας μελλοντικής σύγκρουσης. Την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενες, οι
Ηνωμένες Πολιτείες δημοσία επικροτούν την ευρωπαϊκή αμυντική πρωτοβουλία, αλλά
την ίδια ώρα προσπαθούν να την παρασύρουν πιο κοντά στο ΝΑΤΟ. Εδώ όμως έρχεται
να παρεισφρήσει ένα θέμα εμπιστοσύνης. Πολλές φορές στην ιστορία, μικρές
λεπτομέρειες τίναξαν μεγάλα σχέδια στον αέρα. Η σύγκρουση για το
απεμπλουτισμένο ουράνιο υπονομεύει τη βούληση της Ευρώπης να εμπιστευθεί τους
Αμερικανούς και να συνεργαστεί μαζί τους. Τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης είναι
ανελέητα. «Τι είδους στρατιωτική συμμαχία έχουμε, όταν πρέπει να ικετεύουμε
την υπερδύναμη να μας ενημερώσει;» (Frankfurter Rundschau). «Η εμπιστοσύνη στη
συμμαχία κλονίστηκε». (Le Figaro). «Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη». (La
Repubblica).
Αδιάφορο…
… αν η Ουάσιγκτον επιμένει πως, από το 1999, είχε ενημερώσει τις συμμαχικές
κυβερνήσεις για τους κινδύνους από το απεμπλουτισμένο ουράνιο, αν επιστήμονες
υποστηρίζουν πως δεν έχει ακόμη αποδειχθεί αδιάσειστα αν υπάρχει σχέση ανάμεσα
στο απεμπλουτισμένο ουράνιο και τον καρκίνο ή αν θεωρούν πως τα κρούσματα
μεταξύ των στρατιωτών της ειρηνευτικής δύναμης στα Βαλκάνια δεν είναι
στατιστικώς σημαντικά. Την επόμενη φορά που θα τεθεί θέμα ευρωπαϊκής
συνεργασίας με το ΝΑΤΟ, η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη θα αναρωτηθεί αν επιθυμεί τη
συνεργασία με μια συμμαχία που σκοτώνει τους δικούς της στρατιώτες.
