Αναζήτηση
|
|
«Το ΝΑΤΟ στο εδώλιο του κατηγορουμένου». «Όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου:
δέκα χρόνια ψέματα». «Ουράνιο: διάσπαση στους κόλπους του ΝΑΤΟ». Ο χθεσινός
ευρωπαϊκός Τύπος δεν χαρίζει κάστανα.
Η άρνηση του ΝΑΤΟ να δεχθεί ένα μορατόριουμ στη χρήση των όπλων DU, όπως
πρότειναν η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, θέτει σε κίνδυνο την ενότητα της
Συμμαχίας. Όπως σημειώνει η «Φιγκαρό», οι Ευρωπαίοι ζητούν από το ΝΑΤΟ, άρα
και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, περισσότερες πληροφορίες και πολλαπλασιάζουν
τις αποστολές τους στο Κόσοβο.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, δεν μπορούν να
παραμείνουν ανενεργοί, τονίζει η εφημερίδα. Το πρόβλημα περιπλέκεται από το
γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν το απεμπλουτισμένο
ουράνιο είναι ένα «χημικό δηλητήριο» αντίστοιχο με τον μόλυβδο ή το νικέλιο,
όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Μπράιαν Σπρατ από τη Βασιλική Εταιρεία του
Λονδίνου, ή αν είναι μια ραδιενεργός ουσία, όπως λέει ο Γερμανός ειδικός
Βόλφγκανγκ Κένλαϊν, μέλος της κυβερνητικής επιτροπής για την προστασία από τη
ραδιενέργεια.
Οι αμερικανικές στρατιωτικές αρχές ψεύδονταν επί χρόνια, αρνούμενες
κατηγορηματικά ότι υπάρχει οποιοσδήποτε κίνδυνος από αυτά τα όπλα, σημειώνει η
«Λιμπερασιόν». Την περασμένη Πέμπτη ακόμη, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Κένεθ
Μπέικον διέψευδε μιλώντας στους δημοσιογράφους ότι υπάρχει οποιοσδήποτε
κίνδυνος. Και τότε, τον ρώτησε ένας δημοσιογράφος, γιατί ζητείται από τους
στρατιώτες που χειρίζονται αυτά τα όπλα να φορούν μάσκες; «Αν πιει κανείς πολύ
νερό μπορεί να αρρωστήσει», απάντησε ο εκπρόσωπος. Ναι, αλλά οι στρατιώτες που
χειρίζονται νερό δεν είναι υποχρεωμένοι να φορούν μάσκες, επέμεινε ο
δημοσιογράφος, για να λάβει την απάντηση ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, η σκόνη
από την πρόσκρουση ενός τέτοιου βλήματος σ’ ένα άρμα μάχης μπορεί να
προκαλέσει πρόβλημα, το οποίο εξαφανίζεται όμως με την πρώτη μεγάλη βροχή. Και
επειδή στον Κόλπο δεν βρέχει συχνά, συστήθηκε στους στρατιώτες να φορούν
μάσκες…
«Αρνούνται τα γεγονότα»
Είναι αλήθεια ότι οι αμερικανικές αρχές έχουν παραγγείλει πολλές εκθέσεις για
το θέμα (23 τα δέκα τελευταία χρόνια!) και έχουν συγκεντρώσει μαρτυρίες από
πολλούς βετεράνους του πολέμου του Κόλπου. Ο στρατός κάνει όμως τα πάντα για
να αποτρέψει ή να καθυστερήσει τους ιατρικούς ελέγχους στους αρρώστους. «Οι
άνθρωποι του Πενταγώνου δεν συγκαλύπτουν τα γεγονότα: τα αρνούνται»,
καταγγέλλει ο Κιθ Μπόιλαν, υπεύθυνος μιας ένωσης βετεράνων που εδρεύει στο Σαν
Φρανσίσκο. «Οι εκθέσεις που συντάσσονται επισημαίνουν τους κινδύνους, αλλά δεν
οδηγούν σε κανένα πρακτικό συμπέρασμα».
Από τη μία πλευρά, η αμερικανική κυβέρνηση επαναλαμβάνει εδώ και δέκα χρόνια
ότι ο κίνδυνος για τους στρατιώτες είναι ανύπαρκτος. Από την άλλη, όμως,
επιβάλλει διάφορα προστατευτικά μέτρα. Τα άρματα μάχης που επέστρεψαν από το
Ιράκ απολυμάνθηκαν προσεκτικά. Και ένα υπόμνημα με ημερομηνία Ιούνιος 1999
συμβουλεύει τους στρατιώτες που βρίσκονται στο Κόσοβο να μην αγγίζουν τα
πυρομαχικά και να προστατεύουν το πρόσωπο και το δέρμα τους σε περιοχές που
υπάρχει σκόνη οξειδίων του ουρανίου.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο υπόμνημα, με ημερομηνία Μάρτιος 1991, που
επικαλείται ο λοχαγός Νταγκ Ροκ, υπεύθυνος του καθαρισμού των μολυσμένων
οχημάτων στον Πόλεμο του Κόλπου και έκτοτε φανατικός αντίπαλος των όπλων
απεμπλουτισμένου ουρανίου. Στο υπόμνημα εκείνο, κάποιος αντισυνταγματάρχης
Ziehmn, αφού αναφέρεται στους κινδύνους από τη χρήση απεμπλουτισμένου
ουρανίου, προσθέτει την εξής τρομερή φράση: «Αν δεν αναλάβει κανείς την
υπεράσπιση αυτών των όπλων στο πεδίο της μάχης, υπάρχει κίνδυνος να γίνουν
πολιτικώς απαράδεκτα και να εξαλειφθούν από το οπλοστάσιό μας. Ας κρατήσουμε
στο μυαλό μας αυτό το δεδομένο όταν συντάξουμε τις εκθέσεις μας».
Στα… δύο
Στην έλλειψη συναίνεσης στους κόλπους του ΝΑΤΟ για το συγκεκριμένο θέμα
αναφέρεται ο χθεσινός ιταλικός Τύπος. Η Δύση είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα
που δύσκολα μπορούν να συμφιλιωθούν, τονίζει ο Σέρτζο Ρομάνο σε πρωτοσέλιδο
σχόλιό του στην «Κοριέρε ντέλα Σέρα». Όπως γράφει ο αναλυτής, το πιθανότερο
είναι ότι στο τέλος θα καταλήξουμε ότι το DU δεν ευθύνεται για τα κρούσματα
λευχαιμίας. Ήδη, άλλωστε, η προσοχή έχει στραφεί σε άλλα προβλήματα, όπως
είναι η περιβαλλοντική καταστροφή από τα τοξικά αέρια που εκλύθηκαν. Η υπόθεση
του απεμπλουτισμένου ουρανίου, όμως, θα έχει προσελκύσει την προσοχή σε δύο
ζητήματα. Στο πρόβλημα των «ανθρωπιστικών πολέμων» και στις σχέσεις της
Ευρώπης με τις ΗΠΑ.
