Ο Τιμούρ Κετσπάγια στις κερκίδες του «Μολινό». Μετά από τρία χρόνια στην

Πρέμιερ Λιγκ και τη Νιούκαστλ μετακόμισε στο Γουλβερχάμπτον και την ιστορική Γουλς

Το σύνθημα «Είναι τρελός ο καραφλός» δονούσε συχνά την ατμόσφαιρα της Νέας

Φιλαδέλφειας τα τρία χρόνια που ο Τιμούρ Κετσπάγια (ή «Κετσμπάγια» όπως γράφει

η φανέλα του στην Αγγλία) προσέφερε τις υπηρεσίες του στην ΑΕΚ και το ελληνικό

πρωτάθλημα.

Το καλοκαίρι του 1997 ο Γεωργιανός άσος έκανε το μεγάλο βήμα προς την Πρέμιερ

Λιγκ και τη Νιούκαστλ, συμμετέχοντας την τριάδα του «ΠΟΚ» εκείνης της εποχής

στο Σεντ Τζέιμς Παρκ, μαζί με τον Νίκο Νταμπίζα και τον Γ.Χ. Γεωργιάδη. Στο

ξεκίνημα της φετινής σεζόν ο Τιμούρ μεταπήδησε στην ιστορική Γουλβς που, όμως,

περνά δύσκολες στιγμές, στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας της Α’ Αγγλίας.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο 32χρονος Γεωργιανός άσος μιλάει για το αγγλικό

ποδόσφαιρο, τις προτάσεις που δέχθηκε από ελληνικές ομάδες όταν έφευγε από τη

Νιούκαστλ, αλλά και τη νοοτροπία των απανταχού προπονητών…

Γιατί, όμως, ο Κετσπάγια διάλεξε τη Γουλβς; «Ήρθα εδώ γιατί πίστευα πως θα

παλεύαμε για την άνοδο, αυτό, όμως, δεν συνέβη. Είχα προσφορές από κορυφαίους

ελληνικούς συλλόγους και αν πήγαινα σε αυτούς θα μπορούσα να παίζω και στα

ευρωπαϊκά Κύπελλα, αλλά ήθελα να αποδείξω τις ικανότητές μου στην Αγγλία». Ο

κίνδυνος του υποβιβασμού, πάντως, δεν φαίνεται να τον κάνει να σκέφτεται να

εγκαταλείψει το «Μολινό»: «Πήρα μία απόφαση και έχω ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο

με τη Γουλβς. Θέλω να φανώ επαγγελματίας και να το εξαντλήσω. Δεν θα ήταν

σωστό να πω ότι θέλω να φύγω, επειδή τα πράγματα είναι έτσι. Αν η Γουλβς είναι

χαμηλά αυτό βαραίνει όλους μας και εμένα».

Ο Τιμούρ εν δράσει με τη φανέλα της Γουλβς σε αγώνα της Α’ Αγγλίας

Ο Κετσπάγια, πάντως, δεν έκρυψε πως δυσκολεύεται να κατανοήσει κάποιες από τις

επιλογές του προπονητή του Κόλιν Λι: «Θυμάμαι είχα παίξει δύο παιχνίδια για τα

προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με την εθνική, και είχα σκοράρει δύο

φορές. Στη συνέχεια αγωνίστηκα εναντίον της Ιταλίας και, όπως μου είπαν, ήμουν

από τους καλύτερους του γηπέδου. Όταν, όμως, γύρισα στο Γουλβερχάμπτον βρέθηκα

ξαφνικά να κάθομαι στον πάγκο. Στο επόμενο ματς ήμουν εκτός αποστολής και

άρχισα να παίζω με την αναπληρωματική ομάδα. Ομολογώ πως αυτό πόνεσε…». Ως

σωστός επαγγελματίας, όμως, ο Τιμούρ μίλησε στο γήπεδο και μόλις του δόθηκε

ξανά η ευκαιρία έδειξε τη μεγάλη κλάση του κερδίζοντας ξανά μία θέση στην

ενδεκάδα. Τα προβλήματα, όμως, δεν σταμάτησαν εκεί, αφού λίγο μετά ένας

τραυματισμός στο γόνατο τον ανάγκασε να περάσει από χειρουργείο και να μείνει

για κάποιο χρονικό διάστημα μακριά από τα γήπεδα. Αυτό τον καιρό προσπαθεί να

κάνει μία θριαμβευτική επιστροφή: «Αν κάποιος σου λέει πως πρέπει να δείξεις

κάτι, πρέπει να το κάνεις στο γήπεδο. Δεν έχει νόημα να λες ότι θα το κάνεις.

Είναι πολύ εύκολο να μιλάς, αλλά χρειάζεται και να πράττεις ­ αυτό είναι το

δύσκολο. Μου έχει συμβεί αρκετές φορές στη ζωή μου να αποδείξω στους φιλάθλους

πως έχουν άδικο και εγώ έχω δίκιο. Αυτό με κάνει πολύ περήφανο».

Ο Τιμούρ δεν ξεχνά τα τρία χρόνια που πέρασε στη Νιούκαστλ. Εκεί έμεινε

αρκετές φορές στον πάγκο με προπονητές τρανταχτά ονόματα του αθλήματος όπως ο

Κένι Νταγκλίς, ο Ριούντ Γκούλιτ και ο Μπόμπι Ρόμπσον. Στις «Καρακάξες», όπως

και τώρα στη Γουλβς, περίμενε πως θα κάνει πρωταθλητισμό, αλλά τα γεγονότα τον

διέψευσαν. Η αναμνήσεις του, πάντως, από τη θητεία του στο Σεντ Τζέιμς Παρκ

δεν είναι κακές: «Το πέρασμά μου από τη Νιούκαστλ το θεωρώ θετικό. Όταν

υπέγραψα το συμβόλαιο ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου. Σε ό,τι καλό

συνέβη στην ομάδα συμμετείχα. Προκριθήκαμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ

και παίξαμε σε δύο τελικούς Κυπέλλου Αγγλίας». Και ο Κετσπάγια συνεχίζει:

«Όταν έπαιζα στους αγώνες ήμουν καλός και δεν ήθελα να φύγω. Στο τέλος, όμως,

κατάλαβα πως δεν υπήρχε άλλη λύση για μένα». Με την άφιξη του Ρόμπσον η

κατάσταση έγινε πολύ δύσκολη για τον Γεωργιανό άσο: «Τα πράγματα αλλάζουν στο

ποδόσφαιρο και το ίδιο κάνουν και οι προπονητές. Νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα

γύρω από το άθλημα και θέλουν να επιβάλουν τους δικούς τους ποδοσφαιριστές.

Δεν έχει σημασία γι’ αυτούς αν είσαι καλός ή αν βοηθάς την ομάδα. Σ’ εμένα δεν

μου δινόταν, πλέον, καμία ευκαιρία και δεν είχε πια νόημα να παραμείνω».

Ακόμα και στην Α’ Αγγλίας ο Κετσπάγια παρακολουθεί τις εξελίξεις στην

Πρέμιερσιπ. Πιστεύει δε πως για να μπορέσει μία ομάδα να συναγωνιστεί τη

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα πρέπει ο προπονητής της να διαβάσει το βιβλίο του

Άλεξ Φέργκιουσον: «Η Νιούκαστλ ξοδεύει τόσα χρήματα σε μεταγραφές και δεν

καταφέρνει τίποτα. Η επιτυχία στο ποδόσφαιρο δεν έχει να κάνει με λεφτά ­

πρέπει να ξέρεις πως να τα χρησιμοποιήσεις. Η Γιουνάιτεντ έχει πολλά, αλλά δεν

τα ξοδεύει. Δεν χρειάζεται. Αυτό που έχει καταφέρει ο Φέργκιουσον είναι

παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους προπονητές». Και ο Τιμούρ καταλήγει:«Η

αλήθεια είναι πως έχω σταματήσει να παρακολουθώ τους αγώνες της Γιουνάιτεντ,

γιατί κερδίζουν τόσο εύκολα που εκνευρίζομαι! Αν συνεχίσουν έτσι δεν θα χάσουν

ποτέ το πρωτάθλημα. Η Άρσεναλ και η Λίβερπουλ μπορούν να ξοδεύουν, να ξοδεύουν

και να ξοδεύουν. Δεν θα κερδίσουν, όμως, ποτέ τη «Man U»»…