Ναγκόλι Κένεντι Γούστο μου και καπέλο μου…

Καθένας με την τρέλα του κι αυτός… με τα καπέλα του. Ο λόγος για τον

Ναγκόλι Κένεντι. Τον άσο του Άρη από τη Ζιμπάμπουε, ο οποίος πέρα από την

οικογένειά του και το ποδόσφαιρο έχει και ακόμη μία μεγάλη αγάπη: τα καπέλα!

Εδώ και δεκατρία χρόνια συλλέγει καπέλα και μέχρι τώρα έχει συγκεντρώσει στις

ντουλάπες των σπιτιών του στη Θεσσαλονίκη και στη Ζιμπάμπουε περισσότερα από

τριακόσια κομμάτια, χωρίς όμως να μπορεί να πει με σιγουριά αν είναι

περισσότερα ή λιγότερα. Μόνο για τις ανάγκες της φωτογράφισης στη «SUPER

ΟΜΑΔΑ» έβγαλε από την ντουλάπα του γύρω στα εξήντα καπέλα. «Φτάνουν αυτά;» μας

ρώτησε, ενώ ήταν έτοιμος να ψάξει για μερικά ακόμη προκειμένου να μας

επιδείξει τη συλλογή του σε όλο της το μεγαλείο.

«Η συλλογή καπέλων τείνει να γίνει παράδοση στην οικογένεια Ναγκόλι», είπε ο

Κένι και εξήγησε πώς άρχισε να μαζεύει καπέλα. «Ο πατέρας μου είναι ράφτης. Το

χόμπι του όμως ήταν να μαζεύει καπέλα. Μια μέρα, όταν ήμουν δεκατεσσάρων

χρόνων, πήρα ένα καπέλο από τη συλλογή του χωρίς να τον ρωτήσω και το φόρεσα.

Θυμάμαι ότι ήταν ένα «Στόχεντ». Εκείνος δεν με μάλωσε. Με άφησε να το φορώ.

Ίσως να ήθελε και εκείνος να αρχίσω να μαζεύω καπέλα. Όπως και να έχει το

πράγμα πάντως, εγώ άρχισα τη δική μου συλλογή. Άλλα καπέλα τα αγόραζα και άλλα

μου τα έκαναν δώρο. Ήξεραν όλοι την τρέλα που είχα».

Πάντως, στην οικογένεια Ναγκόλι δεν πρόκειται να σταματήσει η συλλογή καπέλων

στον Κένι. «Η μικρή μου κόρη, η Ταριρό μου έχει πάρει κάποια καπέλα και μάλλον

ετοιμάζει τη δική της συλλογή», είπε ο άσος του Άρη. «Κάθε φορά που φέρνω ένα

καινούργιο καπέλο στο σπίτι, τα παιδιά το παίρνουν πρώτα και το δοκιμάζουν.

Μου λένε τη γνώμη τους για το αν μου πάει ή όχι. Ακούω πάντα τη γνώμη των

παιδιών μου».

Η κυρία Ναγκόλι, η Φατιμά, κάθεται πλάι στον άνδρα της σε όλη τη διάρκεια της

συνέντευξης. Κάποιες φορές χαμογελά με κατανόηση ακούγοντάς τον να περιγράφει

τα καπέλα του. «Ανάλογα με το καπέλο που φορά ο Κένι καταλαβαίνεις τη διάθεσή

του», λέει και συνεχίζει: «Τα καπέλα του είναι πολύ σημαντικά γι’ αυτόν. Έτσι

συνήθισα και εγώ και φορώ συνέχεια καπέλο». Η Φατιμά έχει ζήσει τη δημιουργία

της συλλογής Κένεντι τα τελευταία 13 χρόνια (και όχι 12, όπως ισχυρίστηκε ο

Κένι, για να επέμβει εκείνη και να τον διορθώσει αυστηρά) που είναι

παντρεμένοι.

Φυσικά η συλλογή καπέλων του δεν έχει καμία αξία μπροστά στην οικογένειά του

την οποία υπεραγαπά. «Ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε τη Φατιμά», λέει

κοιτώντας την τρυφερά.

Η αγάπη του Κένι προς την οικογένειά του αποδεικνύεται περίτρανα όταν τον

ρωτάμε για τις φημολογούμενες προτάσεις που έχει από ομάδες της Αθήνας και

ιδιαίτερα από τον Παναθηναϊκό. «Ο κόσμος λέει πολλά. Για μένα όμως πρώτο

πράγμα είναι να είναι ευτυχισμένη η οικογένειά μου», λέει και συνεχίζει:

«Όποια κίνηση κάνω θα τη συζητήσω πρώτα με τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Στη

ζωή δεν μπορείς να πεις ότι όλα αυτά είναι δικά μου και εγώ διατάζω. Πρέπει να

λάβεις υπόψη σου τις επιθυμίες ακόμη και ενός εξάχρονου παιδιού. Τα παιδιά

έχουν τον δικό τους τρόπο σκέψης, ο οποίος πρέπει να γίνεται σεβαστός από τους

μεγάλους. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι ίδια ξέχωρα από την ηλικία τους. Στη

Θεσσαλονίκη και τον Άρη είμαι πολύ ευχαριστημένος».

Ο Κένεντι ανάλογα με την περίσταση φορά και διαφορετικό καπέλο. Οι συμπαίκτες

του στον Άρη περιμένουν κάθε μέρα να δουν τι θα φορέσει για να τον πειράξουν.

«Όταν δεν φορώ καπέλο με ρωτούν τι έχω», λέει ο Κένι και προσθέτει: «Αυτός που

προσέχει πάντα τα καπέλα μου και τα δοκιμάζει είναι ο Λιολίδης. Είναι κάποια

καπέλα που φορώ τα οποία τα λέει παππουδίστικα και όλοι με φωνάζουν παππού. Το

τελευταίο απόκτημά μου είναι ένα καπέλο παραλλαγής για κυνήγι. Αυτό φορώ όταν

πάω στο γήπεδο γιατί ετοιμάζομαι να…κυνηγήσω την μπάλα (γέλια)».

Υπάρχουν όμως και κάποιες φορές που ο άσος του Άρη κυκλοφορεί… ασκεπής. «Δεν

φορώ καπέλο με το κοστούμι της ομάδας, όταν πηγαίνουμε για αγώνες, γιατί δεν

επιτρέπεται». Βέβαια με το κουστούμι της ομάδας ο Κένι δεν φορά και τη γραβάτα

του, αφού δεν ξέρει να τη δένει. «Όταν είναι εδώ η γυναίκα μου φορώ τη γραβάτα

της ομάδας», μας διορθώνει όταν σχολιάζουμε το γεγονός.

Στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο Κένεντι ήταν όλο εκπλήξεις. Από τον πατέρα του

δεν κληρονόμησε μόνο την τρέλα για τα καπέλα. Κληρονόμησε και την τρέλα της

ραπτικής. Ο ίδιος δεν ξέρει να ράβει, έχει μάθει όμως να σχεδιάζει ρούχα και

να κόβει πατρόν. Επόμενος στόχος του, εκτός από το να στέλνει την μπάλα στα

αντίπαλα δίχτυα, είναι να αρχίσει να σχεδιάζει παραδοσιακά ρούχα της

Ζιμπάμπουε στη Θεσσαλονίκη.

Περνούσα ένα ποτάμι γεμάτο με κροκοδείλους

Μπορεί η ζωή του ποδοσφαιριστή που επέλεξε ο Ναγκόλι Κένεντι να μην είναι

εύκολη, όμως ακόμα πιο δύσκολη ήταν η ζωή στην πατρίδα του τη Ζιμπάμπουε.

«Όταν θέλαμε να πάμε σε μια μεγαλύτερη πόλη που βρισκόταν κοντά στο μέρος όπου

έμενα, έπρεπε να περάσουμε ένα ποτάμι που ήταν γεμάτο με κροκοδείλους», λέει ο

άσος του Άρη. Και συνεχίζει: «Ο μόνος τρόπος για να περάσεις το ποτάμι, ήταν

να αλειφτείς με μια ειδική αλοιφή που φτιάχνουμε η οποία αναδύει μια μυρωδιά

που διώχνει τους κροκοδείλους. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι η αλοιφή αυτή

προσείλκυε τα νερόφιδα. Κάποιες φορές έχω δει και τίγρεις και λιοντάρια. Όχι

όμως κοντά εκεί που έμενα. Μόνο στα ειδικά πάρκα που υπάρχουν και μπαίνεις με

τζιπ και φυσικά χωρίς να ανοίξεις πόρτες και παράθυρα».

«Καπέλο» για… κόμπρες

Πέρα από τα συνηθισμένα καπέλα, ο Κένι μάς ενημέρωσε και για ένα άλλο είδος

καπέλου που φορούσε στην πατρίδα του. «Στα βουνά της Ζιμπάμπουε ζουν πολλά

επικίνδυνα ζώα και φίδια, όπως μία κόμπρα που δεν σε δαγκώνει στα πόδια ή στο

σώμα αλλά στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Έτσι όταν πηγαίναμε στα βουνά, στο

κεφάλι μας τοποθετούσαμε ένα πιάτο γεμάτο με μια ζύμη που φτιάχναμε από

βρασμένη σκόνη μιας ειδικής πιπεριάς. Αν το έχεις αυτό στο κεφάλι σου και σου

επιτεθεί η κόμπρα, φεύγει αμέσως. Αλλιώς…».