ΕΠΡΕΠΕ…

ΕΠΡΕΠΕ να συντελεστεί μια τραγωδία, να πνιγούν ογδόντα, σχεδόν,

άνθρωποι, να διασυρθεί διεθνώς η χώρα…

ΓΙΑ να ανακοινωθεί ­ ως μέγα γεγονός! ­ πως το υπουργείο Εμπορικής

Ναυτιλίας διέταξε πενήντα πέντε σκάφη να αποσυρθούν…

ΓΙΑΤΙ δεν ικανοποιούσαν τους κανόνες πυρασφάλειας και δεν είχαν κάνει

τις μετατροπές που οι κανόνες αυτοί υπαγόρευαν.

ΤΙΠΟΤΑ καλύτερα από το γεγονός αυτό δεν καταδεικνύει…

ΚΑΙ την αδιαφορία των μεν…

ΚΑΙ ΤΗΝ αμέλεια των δε:

ΚΑΙ την αδιαφορία των πλοιοκτητών, οι οποίοι δεν έκαναν τις μετατροπές

που οι κανονισμοί επέβαλλαν…

ΚΑΙ την αμέλεια του υπουργείου που δεν παρακολουθούσε την εκτέλεση των

οδηγιών του…

ΚΑΙ που χρειάστηκε μια τραγωδία για να προχωρήσει ­ την τελευταία

στιγμή ­ στο αυτονόητο, δηλαδή στην εφαρμογή νόμων και κανονισμών.

ΤΙ περίμεναν οι πρώτοι, τι συνήθιζε να κάνει το δεύτερο;

ΟΙ πρώτοι περίμεναν πως οι κανονισμοί θα παρέμεναν ­ από παράταση σε

παράταση ­ γράμμα νεκρό…

ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί το υπουργείο θα τους έδιδε όσες παρατάσεις ζητούσαν και

δεν θα προχωρούσε στις κυρώσεις που υποχρέωσή του ήταν να επιβάλει.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ ­ και αυτό ­ ενός συστήματος…

ΟΠΟΥ οι μεν πλοιοκτήτες κάνουν μόνον ό,τι το ­ στενό, στενότατο ­

συμφέρον τους επιβάλλει, το δε υπουργείο κινείται ως εταίρος ­ ή μήπως και ως

όργανο; ­ τους…

ΕΝΟΣ συστήματος που οδηγεί σε τραγωδίες και που χρειάζονται τραγωδίες

για να αποκαλυφθεί.