Θέλω να κάνω βόλτες!

Μικρός το δέμας, αλλά η προσωποποίηση της ήρεμης δύναμης και της πνευματικής

ωριμότητας στην ηλικία των είκοσι τεσσάρων ετών, ο Δήμος Ταμπάκος παραμένει

και μετά το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο ένας άνθρωπος που απλά αναζητεί το

μονοπάτι προς την ψυχική ικανοποίηση.

Τον συναντήσαμε στις κερκίδες του εντυπωσιακού Σούπερντομ ­ αφού είμαστε

σίγουροι ότι θα τον βρίσκαμε εκεί να απολαμβάνει τελικούς της ενόργανης χωρίς

το άγχος της δικής του συμμετοχής ­ και προσπαθήσαμε πάνω απ’ όλα να

διερευνήσουμε την ψυχική του διάθεση και να αφουγκραστούμε το πώς βιώνει την

επόμενη ημέρα της πιο μεγάλης επιτυχίας της αθλητικής του σταδιοδρομίας.

Στο ερώτημα τι αισθάνεται ότι του έδωσε αυτό το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο, ο

Δημοσθένης Ταμπάκος δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να βρει την απάντηση: «Νιώθω αυτό

που ένιωσα από την πρώτη στιγμή. Ψυχική ικανοποίηση και απέραντη ηρεμία για το

ότι έκανα σωστά αυτό που είχα να κάνω».

Για το τι σκέπτεται να κάνει πρώτα μόλις γυρίσει στην Ελλάδα είναι, επίσης,

ό,τι πιο απλό: «Ανυπομονώ να πάω βόλτες με το αυτοκίνητο ή και περιπάτους και

να βγαίνω με τους φίλους μου».

Για τα χρήματα του πριμ του Ολυμπιακού μεταλλίου δεν κρύβει ότι σκέφθηκε, ήδη,

μία χρήση: «Απεχθάνομαι γενικά να σκέφτομαι τα χρήματα, αλλά ένιωσα ευχάριστα

με τη σκέψη ότι θα μπορέσω χωρίς δυσκολία να ανακαινίσω το πατρικό σπίτι του

πατέρα μου στη Δρακότρυπα Καρδίτσας».

Συμπτωματικά, περνάει μπροστά μας μία Ελληνίδα επισκέπτρια στο Σίδνεϊ, λόγω

Ολυμπιακών, η οποία έχει στην άλλη άκρη της γραμμής στο κινητό έναν

Καρδιτσιώτη στην Ελλάδα και του λέει: «Μίλα με τον Ταμπάκο, ναι, είναι

Καρδιτσιώτης!».

Μετά τη διακοπή και κάποια αυτόγραφα σε Ελληνοαυστραλούς που φωτογραφίζονται

μαζί του, καθόμαστε σε ένα φουαγιέ και παρακολουθούμε αγώνες.

Στο διπλανό τραπέζι Κινέζοι αθλητές τους οποίους ο Δήμος θέλει να συγχαρεί για

τις επιτυχίες τους. Ξαφνικά σε τηλεόραση κλειστού κυκλώματος εμφανίζεται

Κινέζα αθλήτρια στις ασκήσεις εδάφους με μουσική υπόκρουση ένα γνωστό συρτάκι.

Ο Δήμος ξεκινάει να χειροκροτεί ρυθμικά και οι Κινέζοι ακολουθούν

δημιουργώντας ένα όμορφο ελληνικό στιγμιότυπο.

Του υπενθυμίζουμε την αφιέρωση του μεταλλίου και στους Έλληνες για να δεχθούμε

μια προσθήκη που μας ζητεί: «Εννοώ όλους τους Έλληνες, αλλά ίσως περισσότερο

σε κάποιους που δοκιμάζονται ή έχουν δοκιμαστεί σε κάποιους άλλους τομείς,

όπως είναι η φίλη μου ηθοποιός Νατάσα Γερασιμίδου».

Όσον αφορά το σκέλος της αφιέρωσης της προσπάθειας στον Θεό και το αν και κατά

πόσο ο Θεός βοηθάει τους αθλούμενους να νικήσουν, είναι δεδομένη η εξήγηση:

«Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Πιστεύω ότι ο Θεός έρχεται αρωγός σε όσους

εξαντλούν τα όριά τους προσπαθώντας να βοηθήσουν τον εαυτό τους».

ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ

Τι σημαίνει για τον Δήμο Ταμπάκο αυτό το Ολυμπιακό μετάλλιο, τέλος ή αρχή;

«Το αποκορύφωμα της προσπάθειας μιας ζωής και της συνέχειας επιτυχιών, αλλά

και η καταξίωση του προπονητή μου, Αλέκου Ιωακειμίδη, ύστερα από δουλειά

τριάντα ετών. Για το μέλλον, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι θα προσπαθήσω για

καλύτερες επιδόσεις και σε περισσότερα όργανα εφόσον ξεπεράσω το πρόβλημα στον

ώμο, που έχω τα τελευταία χρόνια.

Για μετάλλια δεν ξέρω αν θα υπάρξει κάτι πιο πάνω».

Υπάρχει πράγματι μια ενόχληση και ο Δήμος Ταμπάκος αισθάνεται την ανάγκη να

ευχαριστήσει κάποιους που τον βοήθησαν: «Ένα κομμάτι της επιτυχίας ανήκει,

εκτός από τον πρώτο μου προπονητή Θανάση Καπνίδη και τον εδώ και σχεδόν δέκα

χρόνια προπονητή μου Αλέκο Ιωακειμίδη, στους φυσικοθεραπευτές Δημήτρη

Μπασβάντη, Γιώργο Ρογδάκη και τον γιατρό Γιάννη Παππά».

Για τον ρόλο της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας ο Ταμπάκος τονίζει:

«Σίγουρα έχει βοηθήσει σημαντικά, αφού τα τελευταία χρόνια μάς έχει

εξασφαλίσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες προετοιμασίας». Σχετικά με το

όργανο που τον ανέδειξε ο ασημένιος Ολυμπιονίκης πιστεύει: «Ήμουν σίγουρος ότι

γύρω στα 21 μου χρόνια θα έφθανα στις πρώτες μεγάλες επιτυχίες και έτσι έγινε.

ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΡΙΚΟΙ

Ίσως ταιριάζουν οι κρίκοι στον σωματότυπό μου. Είναι αγώνισμα με δυναμικά

στοιχεία και είναι δύσκολη η ακρίβεια εκτέλεσης που κρίνει και το αποτέλεσμα.

Δικές μου ασκήσεις είναι το ανέβασμα από σταυρό δυναμικό σε ανάποδο σταυρό και

η κόντρα κίνηση από αιώρηση και κατάληξη σε ανάποδο σταυρό».

Όσο για το πώς έζησε τον τελικό, ο Ταμπάκος περιγράφει: «Προσπάθησα να

σκέπτομαι μόνο ότι ήλθα στο Σίδνεϊ για να εκτελέσω σωστά το πρόγραμμά μου.

Όταν τέλειωσα ένιωσα ευχαριστημένος και σίγουρος ότι με το πρόγραμμα αυτό θα

ήμουν στο βάθρο».