Για θυμήσου…

Οι παλιοί και πολύ πιστοί φίλαθλοι του Εθνικού, του «δεύτερου μεγάλου» του

Πειραιά, με την πρωτοφανή αγωνιστική και οικονομική κρίση που περνά η ομάδα

τους, σκέπτονται ασφαλώς τις καλές ημέρες και τις στιγμές δόξας. Η σκέψη τους

πριν από καθετί άλλο τρέχει στην επιβλητική παρουσία ενός ανθρώπου και

παράγοντα του Εθνικού που δεν υπάρχει πια. Του Δημήτρη Καρέλλα, ο οποίος από

μικρή ηλικία έδωσε και την ψυχή του ακόμη για τον σύλλογο του Νέου Φαλήρου.

Δυναμικός και οικονομικά ανεξάρτητος, ο νεαρός βιομήχανος Δημήτρης Καρέλλας,

στις αρχές της δεκαετίας του 1950, έδωσε ηθική και γενναία οικονομική στήριξη

στους «κυανολεύκους» του Πειραιά και κυρίως κατάφερε να κοντραριστεί με το

τότε παντοδύναμο ΠΟΚ (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) και τους τρεις προέδρους:

Λουκά Πανουργιά, Γεώργιο Ανδριανόπουλο και Νικόλαο Γκούμα. Την περίοδο 1956-57

ο Εθνικός ήταν μια ομάδα-θαύμα, και προηγείτο ­ τότε ­ στη βαθμολογία του

πρωταθλήματος Ελλάδος κατά δύο βαθμούς του Ολυμπιακού και τρεις του

Παναθηναϊκού.

Οι παράγοντες όμως της ΕΠΟ είχαν στήσει παγίδα στον Δημήτρη Καρέλλα και

τιμώρησαν την πρωτοπόρο ομάδα του Εθνικού με αποκλεισμό από το πρωτάθλημα! Μια

βασική αιτία της τιμωρίας ήταν η μετάκληση εκ μέρους της διοικήσεως του

Εθνικού διασήμων ποδοσφαιριστών της Εθνικής Ουγγαρίας (που είχαν αποχωρήσει

από την πατρίδα τους για πολιτικούς λόγους) χωρίς την άδεια της Ελληνικής

Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Είχαν έλθει τότε στην Αθήνα σαν «Ουγγάρια» οι

Πούσκας, Κόκθις, Γκρόσιτς, Μπόζικ, Χιντεγκούτι και άλλοι διάσημοι Ούγγροι.

Εκείνο το τουρνουά με τους Ούγγρους που οργάνωσε ο Εθνικός ήταν καρφί για το

ΠΟΚ. Παρά τον συνεχή πόλεμο που γινόταν στον Εθνικό, ο Δημήτρης Καρέλλας με

τον πιστό φίλο του Νίκο Μουρκάκο (έφορο ποδοσφαίρου) και ομάδα υγιών

παραγόντων επέμειναν για 15 ακόμη χρόνια και στήριζαν ηθικά και οικονομικά τον

Εθνικό, που γνώρισε τις καλύτερες ημέρες της ιστορίας του, τις μεγαλύτερες

στιγμές δόξας και μεγαλείου. Γι’ αυτό σήμερα οι αγνοί παλιοί ­ αλλά και

νεώτεροι ­ φίλαθλοι του Εθνικού θυμούνται με αγάπη τον Καρέλλα, τον Μουρκάκο

και τους συνεργάτες τους.