Από τα διαζύγια στα… εγκλήματα οι Έλληνες Σέρλοκ Χολμς

Μεταμφιέζονται. Στέκονται με τις μέρες έξω από σπίτια ή κέντρα διασκέδασης, ή

ακόμη και σε βουνά. Παγιδεύουν, φωτογραφίζουν κρυφά, κινδυνεύουν, όπως λένε.

Με την Αστυνομία συνεργάζονται συχνά, αν και δεν τα πάνε καλά. Πολλές φορές

μπλέκονται στα πόδια της. Άλλες, την αντικαθιστούν με τον καλύτερο τρόπο.

Χρόνο με τον χρόνο οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ διευρύνουν τον κύκλο εργασιών τους.

Από τα διαζύγια και τις απιστίες, πλέον ασχολούνται με δολοφονίες, με ειδεχθή

εγκλήματα και παραδίδουν (όχι πάντα) ενόχους στην Αστυνομία.

Η εταιρεία δολοφόνων, μια υπόθεση που είχε προκαλέσει σοκ στο πανελλήνιο,οι

σατανιστές, η κλοπή αρχαίων από το Μουσείο της Κορίνθου, η τελευταία περίπτωση

στην Κέρκυρα όπου εξετάζεται πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο δολοφονίας μιας νεαρής

κοπέλας, είναι από τις περιπτώσεις όπου οι ιδιωτικοί αστυνομικοί κατάφεραν

ό,τι δεν κατάφερε η Αστυνομία. Παράλληλα όμως κατάφεραν να τους εμπιστεύονται

πολλοί πολίτες.

«Η Αστυνομία βεβαίως και κάνει καλά τη δουλειά της. Όμως υπάρχουν κάποιοι

άλλοι παράγοντες που δεν της επιτρέπουν να έχει πάντα αποτελέσματα», λέει ο κ.

Γιώργος Τσούκαλης, ιδιωτικός ντετέκτιβ. Ένας βασικός παράγοντας, όπως λένε οι

περισσότεροι ιδιωτικοί αστυνομικοί, είναι τα μέσα. Οι ίδιοι είναι εξοπλισμένοι

με τα πλέον σύγχρονα μέσα.

Για παράδειγμα, δύσκολα αποχωρίζονται το ρολόι – φωτογραφική μηχανή ή τον

αναπτήρα που φωτογραφίζει ανάβοντας. Τα μικροσκοπικά μικρόφωνα που κρύβονται

πίσω από ένα απλό σήμα στο πέτο. Ακόμη τις ασύρματες κάμερες και όλα αυτά που

μπορούν στα κρυφά να φέρουν αποδεικτικά στοιχεία.

Παγιδεύουν τηλέφωνα, αν και οι ίδιοι λένε όχι. Μπαίνουν σε σπίτια, αξιολογούν

την παραμικρή λεπτομέρεια, κλέβουν χαρτιά και έτσι φτάνουν στο αποτέλεσμα,

όπως ισχυρίζονται, ανώνυμα βέβαια, γιατί πολλές φορές υπερβαίνουν «κάποια

πράγματα», κάτι που δεν μπορεί εκ του νόμου να κάνει ο απλός αστυνομικός.

Πέρα από τις ικανότητες που, θέλουν δεν θέλουν, αναπτύσσουν για να επιβιώσουν,

ένα άλλο στοιχείο που τους κάνει περιζήτητους είναι η εχεμύθεια. «Αμέσως μετά

τους σατανιστές πάρα πολλοί γονείς ανέθεταν σε ντετέκτιβ να παρακολουθούν τα

παιδιά τους, έτσι για να δουν τι γίνεται. Όταν έχουμε περιπτώσεις ναρκωτικών η

συχνών εξαφανίσεων παιδιών οι γονείς αποφεύγουν την Αστυνομία γιατί δεν θέλουν

δημοσιότητα. Εμάς μας εμπιστεύονται ακόμη και για προσωπικές υποθέσεις. Δηλαδή

συζυγικές απιστίες και ανάλογα περιστατικά», λέει ο κ. Κώστας Σπύρου, ο

άνθρωπος που αποκάλυψε την εταιρεία δολοφόνων.

Το κίνητρό τους βεβαίως είναι καθαρά οικονομικό. Οι ίδιοι ποτέ δεν το

ομολογούν αλλά όλα ξεκινούν από ‘κεί. Υπάρχουν όπως και περιπτώσεις όπου

λειτουργούν με το συναίσθημα. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει ο κ. Στράτος

Μπακιρτζής από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος ασχολείται τώρα με την περίπτωση της

Κέρκυρας. Όλοι λένε ότι μπορεί να εισπράττουν χρήματα, εντούτοις όμως

ισχυρίζονται ότι επιτελούν κοινωνικό έργο, αφού ασχολούνται με υποθέσεις που

έχει κλείσει η Αστυνομία.

Οι αμοιβές τους ανάλογα με την υπόθεση ξεκινούν από τις 300.000 και μπορεί να

φτάσουν και μέχρι τα 30.000.000 δραχμές. Για το εξωτερικό οι τιμές αυξάνονται

κατακόρυφα. Όταν δε πρόκειται για οικονικά εγκλήματα, εκεί διεκδικούν ακόμη

και ποσοστά.

Δεν είναι όμως και λίγες εκείνες οι φορές όπου ασχολούνται με μια υπόθεση από

μόνοι τους, ρισκάροντας την αμοιβή τους, επειδή στην πορεία το όποιο θετικό

αποτέλεσμα προβάλλεται από τα μέσα ενημέρωσης.

Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται περίπου 80 γραφεία τα οποία είναι κατάλληλα

επανδρωμένα. Βασικό στοιχείο της επιτυχίας των ντετέκτιβ είναι οι καλές πηγές

που έχουν παντού. Ιατροδικαστές, τραπεζικοί, δικηγόροι, ακόμη και αστυνομικοί

συνεργάζονται, ενώ παράλληλα έχουν το δικό τους δίκτυο πληροφοριών ακόμη και

στους ανθρώπους της νύχτας.

Εκτός από τις πηγές εντός Ελλάδας, πολλά γραφεία συνεργάζονται με αντίστοιχα

στο εξωτερικό και κυρίως σε χώρες όπου υπάρχει έντονο ελληνικό στοιχείο.

Ειδικός σε θέματα αρχαιοκαπηλίας

Ένας καλός ντετέκτιβ θα πρέπει να προσέχει τα πάντα. Ακόμη και όταν βρίσκεται

σε χώρους που δεν προσφέρονται για δουλειά. Όπως συνέβη στον κ. Γιώργο

Τσούκαλη. Ήταν κάπου στη Γερμανία και από οδηγούς φορτηγών Έλληνες άκουσε για

κάποιον που ψάχνει να βρει να πουλήσει αρχαία. Στη συνέχεια ο οικονομολόγος

από τα Ιωάννινα λειτούργησε σαν πράκτορας. Έμαθε ότι πρόκειται για αρχαία που

είχαν κλαπεί από την Κόρινθο. Παρουσιάστηκε ως αγοραστής, αφού πρώτα

ειδοποίησε την Αστυνομία. Οι αρχαιοκάπηλοι συνελήφθησαν. «Η αρχαιοκαπηλία

είναι ένα ένα από τα χειρότερα εγκλήματα. Ασχολούμαι συχνά με τέτοιες

υποθέσεις και μπορώ να πω ότι σε αρκετές περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν

θετικό. Υπάρχει μια περίπτωση αγοραπωλησίας όπου αναγκάστηκα να αφήσω και

γένια για να μη με γνωρίσουν, ώσπου τελικά τα κατάφερα να τους πείσω. Τότε

θυμάμαι ήταν νομίσματα μεγάλης αξίας», λέει.

Ο ίδιος από μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός ή αστυνομικός. Τελικά σπούδασε

οικονομικά, αλλά στην πορεία έγινε ντετέκτιβ. Ο εξοπλισμός του είναι από τους

πλέον σύγχρονους και δυσεύρετους στην Ελλάδα. «Χρειάζεται. Χωρίς αυτόν δεν

μπορείς να συγκεντρώσεις στοιχεία. Ε, χωρίς φωτογραφική μηχανή που δεν τραβάει

την προσοχή των άλλων είναι δύσκολο να φωτογραφίσεις κάποιον. Είναι αυτονόητο

ότι πρέπει να λειτουργείς διακριτικά». Ο κ. Τσούκαλης σήμερα θεωρείται ένας

από τους πλέον εξειδικευμένους σε θέματα αρχαιοκαπηλίας. Άλλωστε με φίλους τού

χώρου έχει ιδρύσει τον σύλλογο καταπολέμησης της αρχαιοκαπηλίας «Η Αθηνά».

Πέρα όμως από τα αρχαία δραστηριοποιείται σε υποθέσεις που έχουν σχέσεις με

ναυταπάτες, με ασφάλειες, με διάφορα οικονομικά θέματα. «Όλα αυτά είναι από τα

θέματα που δεν είναι εύκολο να τα αποκαλύψει η Αστυνομία. Χρειάζεται χρόνος,

μελέτη όλων των δεδομένων, διασυνδέσεις. Για τον λόγο αυτό οι ενδιαφερόμενοι

απευθύνονται σε εξειδικευμένα γραφεία».

Αποκάλυψε την εταιρεία δολοφόνων

Όταν ήρθε στη δημοσιότητα η υπόθεση της εταιρείας δολοφόνων ο κ. Κώστας Σπύρου

ήταν ένας απλός ντετέκτιβ. Από τότε όμως και μετά ακολούθησε τη δική του

αυτόνομη πορεία. «Έχω 20 χρόνια στο επάγγελμα. Τότε έψαχνα για πλαστογραφίες.

Στην πορεία διαπίστωσα ότι το θέμα δεν ήταν απλό. Από το πρωί μέχρι το βράδυ

δούλευα. Αναγκάστηκα να μείνω 15 μέρες δίπλα σε ένα πτώμα για να μην το

εξαφανίσουν. Τελικά δικαιώθηκα και βγήκε εκείνη η υπόθεση. Αν δεν είχαμε

ασχοληθεί τότε πολύ με το θέμα, ίσως η αλήθεια να μην αποκαλυπτόταν ποτέ. Η

Αστυνομία δεν ήταν δυνατόν να δράσει έτσι. Χρειαζόταν χρόνος και βεβαίως δεν

ήταν η μοναδική περίπτωση».

Η συνέχεια για τον κ. Σπύρου δεν ήταν η αναμενόμενη. Κάποια στιγμή συνελήφθη,

ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις η συνεργασία δεν ήταν η καλύτερη. Όμως η φήμη

που απέκτησε τον έφερε γρήγορα στο προσκήνιο. Από τότε γονείς, σύζυγοι, απλοί

άνθρωποι που είχαν απελπιστεί κατέφυγαν σ’ αυτόν. Όπως λέει, όσα έχει

εισπράξει δεν είναι αρκετά, γιατί προέχει η προσφορά. Οι περισσότεροι το ίδιο

λένε, όμως χωρίς αμοιβή δεν είναι σίγουροι αν θα ασχολούνταν με τον χώρο.

«Είναι λογικό», λένε. Ο Σπύρου ήταν ένας από τους ντετέκτιβ που ασχολήθηκε

στην αρχή με τους σατανιστές. Κάποια άλλη στιγμή την ίδια περίοδο φωτογράφισε

εμπρηστές στη Χίο. Τότε είχε υποστηρίξει, το ίδιο λέει και σήμερα, ότι οι

δράστες ήταν μέλη των «Γκρίζων Λύκων».

«Σε μας έρχονται άνθρωποι οι οποίοι μας εμπιστεύονται και νιώθουν σιγουριά.

Είναι πολλοί που δεν λυπούνται τα χρήματα, φτάνει να δικαιωθούν. Όμως υπάρχουν

και εκείνοι που αντικειμενικά δεν έχουν άλλη λύση, αφού δεν έχουν ούτε

διασυνδέσεις αλλά ούτε και οικονομική άνεση. Όπως συμβαίνει τώρα με μια

υπόθεση στον Πειραιά και αφορά δύο ηλικιωμένες γυναίκες που ξαφνικά βρέθηκαν

στον δρόμο».

Ο κ. Σπύρου βρέθηκε αρκετές φορές αντιμέτωπος με την Αστυνομία και τη

δικαιοσύνη, αλλά και με μπράβους, όπως έγινε στην Ελβετία αλλά και σε άλλες

περιπτώσεις. «Αυτό το συγκεκριμένο επάγγελμα έχει τις δυσκολίες του. Αν όμως

το αγαπήσεις, σου αρέσει».

Με την εμπειρία του πρώην αστυνομικού…

΄Ηταν αστυνομικός με μεγάλη εμπειρία στην εξιχνίαση εγκλημάτων. Με την υπόθεση

των σατανιστών έγινε γνωστός ως ο ντετέκτιβ που αποκάλυψε τις δολοφονίες. Από

τότε κ. Θεόδωρος Διαμάντης, αν και ασχολείται και με άλλες δουλειές,

αναλαμβάνει ανάλογες περιπτώσεις. «Σαφώς η Αστυνομία δουλεύει σωστά στην

Ελλάδα. Όμως θα πρέπει εδώ να πούμε ότι λόγω φόρτου εργασίας ή ακόμη και

ρουτίνας πολλές φορές τους ξεφεύγουν κάποιες λεπτομέρειες. Βασική προϋπόθεση

είναι η αξιολόγηση στοιχείων. Ο δράστης αφήνει πίσω του το πτώμα και τον χώρο.

Αν τα μελετήσεις σωστά έχεις βγάλει τη μισή υπόθεση. Εκεί είναι όλο το

μυστικό. Χρειάζεται πολλή σκέψη και λιγότερο τρέξιμο».

Ο κ. Διαμάντης λειτουργεί διαφορετικά από τα υπόλοιπα γραφεία. Οι υποθέσεις

που αναλαμβάνει είναι λίγες. Όμως και ο ίδιος εκτιμά ότι τα τελευταία χρόνια

και μετά τις επιτυχίες που έγιναν ευρύτερα γνωστές, όλο και περισσότεροι

πολίτες εμπιστεύονται τους ντετέκτιβ. Αυτό είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που

δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα. Ο καθένας όταν έχει πρόβλημα κάπου πάει.

Και εμείς είναι λογικό όταν ασχολούμαστε με μία και μοναδική υπόθεση να έχουμε

αποτελέσματα. Παίρνεις κομμάτι κομμάτι την υπόθεση και συμπληρώνεις ένα παζλ.

Από εκεί και μετά φθάνεις σε αποτέλεσμα. Το οικονομικό δεν είναι το μόνο

κίνητρο για τον κ. Διαμάντη, που λειτουργεί έξω από οργανωμένα γραφεία.

Άνοιξε γραφείο μόλις πήρε σύνταξη από την Εφορία

΄Ηθελε να γίνει αστυνομικός. Ωστόσο έγινε εφοριακός. Και μόλις βγήκε στη

σύνταξη άρχισε να λειτουργεί αυτόνομα ως ντετέκτιβ. Σήμερα, στη Θεσσαλονίκη ο

κ. Στράτος Μπακιρτζής έχει ένα από τα καλύτερα οργανωμένα γραφεία. Τις

τελευταίες ημέρες έφερε και πάλι στη δημοσιότητα το θέμα της αυτοκτονίας της

Λίας Τρικαλιώτη στην Κέρκυρα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η κοπέλα δολοφονήθηκε

και ήδη έχει προχωρήσει τις έρευνές του.

Κάτι ανάλογο είχε κάνει με την κυρία Ελένη Φωτιάδου, η οποία προσποιήθηκε την

πόρνη για να αποδείξει ότι η κόρη της δολοφονήθηκε. «Αυτές οι περιπτώσεις

είναι τραγικές. Το μόνο που δεν σε ενδιαφέρει είναι η αμοιβή. Και δεν είναι

μόνο αυτές οι περιπτώσεις.

Σε μας έρχονται και άνθρωποι που απλώς θέλουν να παρακολουθήσουμε τα παιδιά

τους. Είναι μεγάλη η αγωνία των γονέων για τα παιδιά. Φοβούνται πολύ τα

ναρκωτικά, αλλά και τις παρέες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάνε στην

Αστυνομία. Εμείς έχουμε άλλη δυνατότητα κινήσεων».

Άλλωστε, αυτό εκτιμούν, όπως υποστηρίζει, και οι πολίτες. Όπως συνέβη και με

τη μητέρα της Τρικαλιώτη στην Κέρκυρα. Επί δύο χρόνια δεν έβγαλε άκρη, παρά το

γεγονός ότι απείλησε να πέσει από το ίδιο σημείο που έπεσε η κόρη της για να

αποδείξει ότι ήταν δολοφονία. Επικοινώνησε μαζί του και του ζήτησε βοήθεια.

Από το 1989 διαλεύκανε πολλές υποθέσεις. Ανάμεσα σ’ αυτές και πολλές παράνομων

υιοθεσιών. Με διασυνδέσεις και στο εξωτερικό έχει το δικό του δίκτυο, κυρίως

στα Βαλκάνια. Έτσι πιο εύκολα συγκεντρώνει πληροφορίες, αφού αποφεύγει τις

διακρατικές γραφειοκρατικές συμφωνίες. Κάτι που δεν μπορεί να κάνει η Αστυνομία.