Αναζήτηση
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην πιο κρίσιμη και αποφασιστική αναμέτρηση με τα
μεγάλα προβλήματα του τόπου, αλλά και με την ιστορική του διαδρομή και το
μέλλον. Υπάρχουν δύο επιλογές και στρατηγικές για όλους εμάς που με τον έναν ή
τον άλλον τρόπο οικοδομήσαμε τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, το ριζοσπαστικό
σοσιαλιστικό Κίνημα, το ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη επιλογή είναι η στρατηγική της συνεργασίας και του Όλου που μέσα από
τον σχεδιασμό και τον συντονισμό της δράσης μας μπορούμε να πετύχουμε τους
μεγάλους στόχους σε εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πεδίο.
Η δεύτερη επιλογή είναι η εγωιστική στρατηγική της επιλεκτικότητας και του
μέρους, που αφορά άτομα, επιμέρους ομάδες, θυλάκους νομής και διαχείρισης της
εξουσίας σε κομματικό, κρατικό και κυβερνητικό επίπεδο.
Η πρώτη επιλογή μπορεί να ανατρέψει τη σημερινή εικόνα και να μας οδηγήσει σε
νίκες σε όλα τα μέτωπα.
Οι λαϊκές δυνάμεις
Η στρατηγική της συνεργασίας μπορεί να δώσει όραμα, να ενθουσιάσει και να
συσπειρώσει και να κινητοποιήσει τεράστιες λαϊκές δυνάμεις. Αυτές ακριβώς τις
κοινωνικές δυνάμεις που δημιούργησαν το μεγάλο λαϊκό Κίνημα, το ΠΑΣΟΚ.
Η στρατηγική της επιλεκτικότητας και του μέρους θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στην ήττα
και οι εγωιστικές ατομικές ή ομαδικές στρατηγικές θα οδηγήσουν την παράταξη
στη συρρίκνωση. Η πορεία της χώρας και οι μεγάλες της επιλογές, όπως
σηματοδοτήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, κινδυνεύουν
να αλλάξουν σημαντικά. Η συντηρητική παράταξη θα ρίξει το φιλολαϊκό προσωπείο
και οι φιλελεύθερες πολιτικές της θα πλήξουν κύρια τα λαϊκά στρώματα και την
ύπαιθρο. Αυτή τη συντηρητική στροφή θα τη νιώσουμε σύντομα στο Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο σε κρίσιμα θέματα που θα αφορούν την κοινωνική, πολιτική και με τη
δική της άμυνα και εξωτερική πολιτική Ενωμένη Ευρώπη.
Η στρατηγική της συνεργασίας μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα τρία
βασικά προβλήματα που έχει μπροστά του το ΠΑΣΟΚ: Ο χρόνος, το πολιτικό κλίμα
και η εικόνα.
Ο μεγάλος αντίπαλος
Είναι μεγάλος αντίπαλος ο χρόνος και η φθορά μιας μακρόχρονης εξουσίας. Η
ενσωμάτωση των στελεχών στην τοπική, περιφερειακή, κεντρική διοίκηση και
γενικότερα στον κρατικό και κυβερνητικό μηχανισμό δημιουργεί μια εικόνα
στασιμότητας, «φρεναρίσματος» της δυναμικής ενός σοσιαλιστικού κινήματος που
επαγγέλλεται μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Οι μηχανισμοί της εξουσίας
λειτουργούν σαν μαύρη τρύπα που απορροφά τα πάντα. Μια άλλη αλήθεια είναι ότι
οι επιτυχίες και τα θετικά μιας κυβέρνησης θεωρούνται αυτονόητα και
καταγράφονται μονάχα τα αρνητικά στη συνείδηση του λαού, αφού και ο ανέξοδος
αντιπολιτευτικός λόγος πλειοδοτεί στις ανικανοποίητες κοινωνικές ανάγκες,
εφικτές ή μη.
Είναι, επίσης, μεγάλος αντίπαλος το μικρό χρονικό διάστημα μέχρι τις εκλογές
για να αναδειχθούν οι μεγάλες επιλογές μιας νέας
εκσυγχρονιστικής-μεταρρυθμιστικής πολιτικής σε πολλά μέτωπα. Μια πολιτική που
βάδισε μέσα από πολλές συγκρούσεις («Καποδίστριας», Παιδεία, αγροτιά,
συντεχνίες κ.ά.) και που τα θετικά της αποτελέσματα σε εθνικό, οικονομικό και
κοινωνικό επίπεδο θα φανούν άμεσα στα επόμενα χρόνια.
Μονάχα η στρατηγική της συνεργασίας των δυνάμεων της δημοκρατικής παράταξης
μπορεί να αναμετρηθεί με τα προβλήματα που θέτει ο χρόνος. Η συνεργασία μπορεί
να δέσει το χθες με το σήμερα του ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία μπορεί να πείσει τους
πάντες ότι οι ρίζες του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στις αστείρευτες πηγές του λαού μας.
Η συνεργασία μπορεί να προτάξει το εμείς από το εγώ. Μπορεί να δημιουργήσει
μια νέα συλλογικότητα. Η συνεργασία μπορεί να κάνει προβολή στο όραμα του
αύριο για την ολοκλήρωση του έργου της ανασυγκρότησης και ανάπτυξης της χώρας μας.
Εύκρατο κλίμα
Μετά τις εκλογές το κλίμα δεν είναι εύκρατο και κινδυνεύει να γίνει τροπικό.
Να φύγουμε γρήγορα από το κλίμα του χαμένου. Είναι θανατηφόρο.
Η στρατηγική της συνεργασίας έχει να αντιμετωπίσει: στο εσωτερικό μέτωπο τους
«άπιστους Θωμάδες» που καλλιεργούν το κλίμα ότι κάπου εδώ τελειώσαμε και
ψάχνονται. Ενώ έξω από τα τείχη είναι η συντηρητική παράταξη που με τον αέρα
της νίκης και τη δίψα της εξουσίας σαλπίζει για να πέσουν τα τείχη.
Μαζί με τη συντηρητική παράταξη, από τα πράγματα ενώνεται και η φωνή του ΔΗΚΚΙ
που δεν ξεχωρίζει, λένε, το ΠΑΣΟΚ από τη Ν.Δ. Είναι «ούνα ράτσα ούνα φάτσα» η
πολιτική τους. Βέβαια υπάρχει και το ΚΚΕ, ο μοναχικός καβαλάρης της αλάθητης
και μοναδικής επαναστατικής αλήθειας. Είναι αλήθεια ότι είναι εύκολο να κάνεις
επαναστάσεις στη θεωρία ή στο κεφάλι σου, το δύσκολο είναι να αλλάξεις την
πραγματικότητα. Αυτό που σήμερα επιχειρεί το ΠΑΣΟΚ.
Η στρατηγική της συνεργασίας μπορεί να ενεργοποιήσει την ψυχή της παράταξης.
Πρέπει πρώτα απ’ όλα να πείσουμε εμείς οι ίδιοι ότι όταν θελήσουμε όλοι, όπως
επιβάλλει η συνεργασία, μπορούμε μαζί με τον λαό να πετύχουμε τις νίκες.
Μπορούμε να ξαναφέρουμε το εύκρατο κλίμα με τις δικές μας πρωτοβουλίες.
Μπορούμε κάθε φορά μέσα από τη συνεργασία σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό
επίπεδο, να αναδείξουμε την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ, των
ιδεών, των οραμάτων μας και των πολιτικών μας.
Η εικόνα της κυβέρνησης
Στο ΠΑΣΟΚ έχουμε την εικόνα ότι άλλοι ακολουθούν τη στρατηγική της
επιλεκτικότητας και αυτό ασφαλώς έχει αντίκτυπο και στην κυβερνητική εικόνα:
Τα ΜΜΕ παίζουν, είναι το ψωμοτύρι τους, ακριβώς με την εικόνα της εγωιστικής
στρατηγικής της επιλεκτικότητας. Είναι μια διαβρωτική διαδικασία που διαπερνά
όλα τα κύτταρα και το σώμα του ΠΑΣΟΚ.
Πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν χωρίς μεταγγίσεις αίματος.
Μπορούμε, αν το θελήσουμε όλοι μας, να αλλάξουν τα πράγματα σε σύντομο χρόνο
και με γεωμετρική πρόοδο. Η στρατηγική της συνεργασίας μπορεί να κλείσει
πληγές. Να γονιμοποιήσει μέσα από τις ιδεολογικο-πολιτικές αντιπαραθέσεις νέες
συνθέσεις, διορθωτικές παρεμβάσεις και μέτρα που θα αλλάξουν την εικόνα του
ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης. Στην αξιοποίηση του πολιτικού προσωπικού πρέπει
πολλά να γίνουν, πέρα από τη μονιμότητα και την επετηρίδα, υπάρχει και η
εναλλαγή των προσώπων σε θέσεις και σε ρόλους.
Η στρατηγική της συνεργασίας, για το ΠΑΣΟΚ πρέπει να σηματοδοτεί το «Όλοι μαζί
για τον λαό και με τον λαό» και για την κυβέρνηση το «Πρώτα απ’ όλα ο πολίτης
και η Ελλάδα». Αυτή είναι η μεγάλη μας πρόκληση για να αντιμετωπίσουμε
αποτελεσματικά τα προβλήματα του λαού και νικηφόρα με το ΠΑΣΟΚ να μπούμε στον
21ο αιώνα και να πάμε στην Ολυμπιάδα του 2004 με Πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη.
Ο Λουκάς Αποστολίδης είναι Γ’ αντιπρόεδρος της Βουλής
