Στην ταινία «SOS – Πεντάγωνο καλεί Μόσχα», ο Αμερικανός αρχηγός της αεροπορίας

καταπλήσσει το πολεμικό συμβούλιο: ανεβαίνει σ’ ένα σκαμνί, μιμείται ένα Β-52

και ισχυρίζεται πως θα είχε εξαφανίσει τους Ρώσους, αν ο πρόεδρος είχε τα

κότσια να τον αφήσει να το κάνει. Οι θεατές σκέφτηκαν ότι πρόκειται για

φανταστικό χαρακτήρα. Όσοι ήξεραν τον Κέρτις Λε Μέι, γνώριζαν πως τα πράγματα

έχουν αλλιώς. Η μετεμψύχωση του Λε Μέι είναι ο στρατηγός Μάικλ Σορτ, ο

ενορχηστρωτής της αεροπορικής επιχείρησης του ΝΑΤΟ, από τη βάση του Αβιάνο.

Στην αρχή ο Σορτ είχε υποστηρίξει πως οι βομβαρδισμοί θα τελειώσουν σε λίγες

ημέρες. Τώρα έχει στριμώξει τους πολιτικούς εκεί που τους θέλει. Πρόσφατα

υποσχέθηκε πως «θα βομβαρδίσει τους Σέρβους έξω από το Κοσσυφοπέδιο μέσα σε

δύο μήνες». Ο Σορτ θέλει να μπλοκάρει τον Δούναβη για 20 χρόνια, να ισοπεδώσει

τα εργοστάσια και να σταματήσει την παροχή ηλεκτρισμού. Πρόθεσή του είναι να

κάνει τους Σέρβους να υποφέρουν τόσο, ώστε να ξεσηκωθούν εναντίον του

Μιλόσεβιτς. Αυτή είναι η τακτική με την οποία η «αδελφότητα των βομβαρδιστών»

υποσχέθηκε να σταματήσει τον Πόλεμο του Βιετνάμ και να κερδίσει τον Πόλεμο του Κουβέιτ.

Τρία στρατόπεδα

Σήμερα βρίσκω τους απολογητές του Σορτ σε τρία διαφορετικά στρατόπεδα. Το

πρώτο υποστηρίζει τώρα πως χρειάζονταν από την αρχή χερσαίες επιχειρήσεις. Το

δεύτερο, ότι η αποτυχία της αεροπορικής επιχείρησης καθιστά απαραίτητη την

επίγεια εισβολή. Το τρίτο στρατόπεδο είναι εναντίον ενός επίγειου πολέμου και

θα προτιμούσε να εντείνει τους βομβαρδισμούς, δηλαδή περισσότερα πλήγματα

εναντίον μη στρατιωτικών στόχων. Αυτή είναι η θέση της Ουάσιγκτον και των

περισσότερων ηγετών του ΝΑΤΟ.

Η βρετανική κυβέρνηση δεν υποστηρίζει πλέον την τρίτη θέση. Ο αεροπορικός

πόλεμος έχει χαθεί. Η συμπεριφορά του κ. Μπλερ οδηγεί στο συμπέρασμα πως η

εισβολή γι’ αυτόν είναι τόσο αναπόφευκτη όσο αδιανόητη είναι η υποχώρηση για

τους Σέρβους.

Τι περιμένουν;

Η συζήτηση για τους 48.000 άνδρες που χρειάζονται δύο μήνες για να

συγκεντρωθούν είναι μπλόφα. Οι αερομεταφερόμενες ταξιαρχίες του ΝΑΤΟ θα

μπορούσαν να καταλάβουν την Πρίστινα μέσα σε δύο ώρες. Αν ο σερβικός στρατός

είναι τόσο ανίσχυρος και το ηθικό του τόσο κλονισμένο όσο ισχυρίζεται το ΝΑΤΟ,

η εισβολή θα τον στείλει στους λόφους. Εκεί οι Σέρβοι θα πολεμήσουν. Αλλά ο

Μπλερ και ο Κλίντον ισχυρίζονται πως ο πόλεμος αφορά το μέλλον του δυτικού

πολιτισμού. Τι περιμένουν λοιπόν;

Καμία άλλη εξέλιξη δεν μπορεί να είναι πιθανή, εκτός από την απόφαση να

επιτεθούν τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, για να

έχουν ξεκαθαρίσει την επαρχία μέσα στον Οκτώβριο.

Υποθέτοντας ότι ο Μπλερ πείθει τη Συμμαχία, τι απομένει; Ο στρατιωτικός

θύλακος θα είναι μια έρημος, στην οποία οι Κοσοβάροι θα αρνηθούν να

επιστρέψουν. Καμία γιουγκοσλαβική κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχτεί την

εισβολή. Όμως η σταυροφορία θα έχει ανακαταλάβει τους «ιερούς τόπους» της, με

τεράστια έξοδα και για μιαν απροσδιόριστη περίοδο. Δεν θα άξιζε, αν δεν είχε γίνει.

Η επιστροφή των παρατηρητών του ΟΗΕ υπό κάποιου είδους γιουγκοσλαβική αιγίδα

παραμένει η μόνη ελπίδα για ειρήνη και επιστροφή των προσφύγων. Οι Κέρτις Λε

Μέι είχαν τον τρόπο τους. Το Κοσσυφοπέδιο δεν σώθηκε, απλώς καθαρίστηκε και

βομβαρδίστηκε. Τι περισσότερο μπορούν να κάνουν το ΝΑΤΟ και ο Μιλόσεβιτς από

το να μετατρέψουν την αιματοχυσία σε ποταμό αίματος;