Οι Δανοί γράφουν στα πρωτοσέλιδα τους «διώξτε τους, έλεος πια». Ο νούμερο ένα χρηματιστής Μπάφετ ανακοινώνει ότι «τα οικονομικά μοντέλα προβλέπουν ότι πλέον η έξοδός τους θα ισχυροποιήσει το ευρώ». Η όποια χασούρα από την έξοδό τους θα αντισταθμιστεί από το ισχυρό νέο ευρώ. Ο φινλανδός υπουργός Οικονομικών δηλώνει: «δεν θα δεχτούμε τους εκβιασμούς τους», να δίνουμε δηλαδή και πάλι χρήματα των φορολογουμένων μας, κάποια αγύριστα, καθυβριζόμενοι μάλιστα ως κατακτητές. Η Λαγκάρντ του ΔΝΤ τα λέει πλέον αστρογγύλευτα: «το ασφαλιστικό τους σύστημα είναι πεθαμένο, δεν είμαι βέβαιη και για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις τους». Αλλά και ο Πούτιν, κοιτώντας από την άλλη μεριά προς τους σημαντικότερους ευρωπαίους πελάτες του, κάνει «τουμπεκί ψιλοκομμένο».

Οι δικοί μας όμως αγρόν αγοράζουν. Superpower. Άσ’ τους να κουρεύονται, λένε, οι Ευρωπαίοι. Θα κάνουν πίσω. Εμείς έχουμε το ηθικό, το πρόσφατο λαϊκό πλεονέκτημα. Θα τινάξουν την ευρωζώνη για λίγα ψωρο-δισεκατομμύρια ευρώ; Δεν θα τινάξουν τίποτα (πέρα από τη χαοτική Ελλάδα από πάνω τους), αντίθετα θα γλιτώσουν δεκάδες επιπλέον χαμένα δισ. ευρώ και θα ισχυροποιήσουν το νόμισμά τους! Αλλά οι δικοί μας δεν ιδρώνουν! Παραισθησία; Ιδεοληπτική τύφλωση και κώφωση; Ανικανότητα αντίληψης; Ή όλα αυτά μαζί; Γιατί έχουμε βλέπετε και πολλές τις συνιστώσες! Για να μην αναφέρουμε τους ψεκασμένους. Αλλά, στην τελική, γιατί να ιδρώσουν! Σάμπως οι αποφασίζοντες «εγκέφαλοί» τους έχουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα;

Εν τω μεταξύ, οι παρωχημένες ιδεοληψίες των μάγων αυξάνουν διαρκώς τις παραισθήσεις των πολιτών: Οι μετανάστες έχουν, για ιδεολογικούς λόγους (διεθνής ανθρωπιστική αλληλεγγύη σε άτομα υπό πολιτική αλλά και οικονομική καταπίεση), «ελεύθερη» πρόσβαση στην Ελλάδα. Βέβαια, μετά την είσοδό τους στη χώρα, το πρόβλημα έχει κυρίως ευρωπαϊκή διάσταση! Η ύπαρξη 200 χιλιάδων κάτω των 55 συνταξιούχων (παγκόσμια πρωτοτυπία), είναι ανεκτή, κοινωνικό δικαίωμα. Επίσης, οι ανισόρροποι αριθμοί των 2,7 εκατομμυρίων συνταξιούχων, 1,4 εκατομμυρίων ανέργων που αναμένουν-στηρίζουν την επιβίωσή τους στους εναπομείναντες 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους, εκ των οποίων βέβαια επτακόσιες χιλιάδες είναι δημόσιοι υπάλληλοι που κι αυτοί στηρίζουν την επιβίωσή τους στους εναπομείναντες απελπιστικά μειοψηφούντες εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Ο ιδιωτικός τομέας, ως αμαρτάνων πρόξενος κέρδους, οφείλει να υποστηρίζει όλες τις παραπάνω στρεβλώσεις του συστήματος! Το κράτος δικαίου υποστηρίζει την ελεύθερη πρόσβαση και παραμονή (κατάληψη) οιουδήποτε χώρου, η αστυνομική παρέμβαση θεωρείται πράξη κρατικής βίας και όχι αποκατάστασης του Νόμου.

Έτσι η ελληνική κοινωνία μοιάζει με τον βαριά άρρωστο που έχει χάσει τις ελπίδες του και, απηυδισμένος, αφήνεται πλέον στα χέρια των ιερέων, των βοτάνων, των παραισθήσεων. Οι άλλοι, οι υποτιθέμενοι επαγγελματίες, τα έκαναν ούτως ή άλλως ρόιδο. Η παραζάλη είναι τέτοια που, ενώ σηκώνουν από τις τράπεζες τις καταθέσεις τους μην τις χάσουν, εμπιστεύονται τηνκυβέρνηση των μάγων με τα δώρα σε ποσοστό περίπου 50%, τον δε αρχιμάγο 70%!

Χτίζεται έτσι υπόκωφα η συναίνεση των απανταχού απηυδισμένων για τρεχάματα προς τον προηγούμενο αιώνα, εκεί όπου σταμάτησαν τα ανεκπλήρωτα ρολόγια, τα κολλημένα, ιδεοληπτικά μυαλά των μάγων. Εν τω μεταξύ, η χώρα θα παρακολουθεί τον μέλλοντα χρόνο στην ταχύτατα πολλαπλασιαζόμενη, άριστη διασπορά της: 180.000 νέοι Έλληνες με πανεπιστημιακά πτυχία και διδακτορικά την έχουν ήδη αποχαιρετήσει. Έχουμε να πούμε κάτι σημαντικό σ’ αυτά τα παιδιά μας, μια από τις ασφαλέστερες, πιο ελπιδοφόρες επενδύσεις μας; Κάτι που να κοιτά προς το μέλλον που με μόχθο κρατούν στα χέρια τους και όχι προς το ιστορικά αποτυχημένο παρελθόν μας; Κάτι που να έχει αναφορά σε αυτά που τους προσφέρονται, που βιώνουν στο εξωτερικό; Οι μάγοι δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται, οι γνωστικοί πρέπει θα ξυπνήσουν.

* Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης

Τελευταία Νέα