Κοιταχτήκαμε βαθιά στα μάτια. Για μια απειροελάχιστη στιγμή. Αυτό ήταν. Μετά, όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Δεν πρόλαβα να αντιδράσω. Ηταν μοιραίο πια. Καλέ πού πήγε το μυαλό σας; Ας τα πάρουμε από την αρχή. Μια φορά την εβδομάδα βρίσκομαι για δουλειά στα νότια προάστια και προσπαθώ να συνδυάζω ένα τρέξιμο εκεί. Ο καιρός είναι πάντα πιο γλυκός, η διαδρομή δίπλα στη θάλασσα πανέμορφη, ενίοτε κανονίζω να τρέχω και με παρέα.

Ηταν πριν από μερικές εβδομάδες, αρχές του χρόνου, τότε με τα χιόνια. Στη γειτονιά μου οι δρόμοι ήταν ακόμη παγωμένοι και γλιστεροί οπότε ήταν ευκαιρία να τρέξω στον Φλοίσβο. Φόρεσα τα ισοθερμικά μου, το buffάκι μου στη version «σκούφος» και ξεκίνησα από τη μαρίνα με κατεύθυνση προς Γλυφάδα. Η αλήθεια είναι πως είχε παγωνιά, αλλά ένας λαμπρός ήλιος φώτιζε την ημέρα. Κόσμος δεν κυκλοφορούσε όπως συμβαίνει συνήθως αφού ήταν σχετικά νωρίς και το κρύο απαγορευτικό. Μόνο ένας δρομέας –είμαστε τρελοί εμείς οι δρομείς –προπορευόταν σταθερά μπροστά μου. Βγήκα στον πεζόδρομο παράλληλα με την παραλιακή.

Είχα αρχίσει κάπως να ζεσταίνομαι κι εκεί κάπου στο τέλος του δεύτερου χιλιομέτρου συνέβη! Ηταν τρεις σκύλοι και πετάχτηκαν μπροστά μου από το πουθενά. Δεν τους είχα δει προηγουμένως. Συνέχισα να τρέχω (μπίιιπ! πρώτο φάουλ!), αλλά ο ένας μου έκοψε τον δρόμο. Οι άλλοι δύο πίσω μου. Φοβήθηκα. Αιφνιδιάστηκα. Το βλέμμα μου διασταυρώθηκε με του σκύλου (μπίιιιπ!), ενώ με το χέρι μου προσπάθησα να τον διώξω (μπίιιπ-μπίιιιπ!). Την επόμενη στιγμή ένιωσα το δάγκωμά του στο γοφό μου. Ελαφρύ ευτυχώς. Σταμάτησα εννοείται. Αουτς. Σιγά όμως μη με ένοιαζε ο πόνος. Με είχαν περικυκλώσει τα άτιμα και με κοίταζαν πολύ άγρια (θυμάστε τα γουάργκς, αυτά τα πλάσματα που μοιάζουν με λύκους-ύαινες στον «Αρχοντα των δαχτυλιδιών»; Ετσι μου φάνηκαν, ΕΤΣΙ!). Μετακινήθηκα λίγο προς τις γραμμές του τραμ και έσκυψα (μπίιιπ!) κάνοντας πως πάω να σηκώσω πέτρα. Απομακρύνθηκαν λίγο και όταν έκανα πως την πετάω (δεν είχα βρει πέτρα) έφυγαν ακολουθώντας τον αρχηγό τους, ναι αυτόν με τα δυνατά σαγόνια. Ουφ. Φτηνά τη γλίτωσα (κι ας έκανα ένα σωρό φάουλ!)

Ψαχούλεψα με τα δάχτυλά μου το σημείο του δαγκώματος: τρεις τρύπες στο κολάν και στον γοφό αλλά ευτυχώς όχι σοβαρή αιμορραγία. Κατέβασα την μπλούζα πιο χαμηλά –κορίτσι πράμα με τρύπιο κολάν από πίσω, δε λέει –και συνέχισα για τα υπόλοιπα χιλιόμετρα που είχα στο πρόγραμμά μου (είμαστε τρελοί εμείς οι δρομείς, το ξαναείπα ε!). Οταν τελείωσα, έκανα τα απαραίτητα για να περιποιηθώ το τραύμα. Ευτυχώς δεν ήταν σοβαρό. Τα παθήματα μαθήματα όμως. Εψαξα, διάβασα, ρώτησα, έμαθα πώς θα το αποφύγω αν ξανασυμβεί. Δεν θέλω άλλο τέτοιο δρομικό «παράσημο» όπως το είπε κι ένας φίλος.

Οχι, ευχαριστώ!

Πώς να το αποφύγεις

Δεν είναι όλα τα σκυλιά έτσι, υπάρχουν όμως κάποια που πάντα θα κυνηγούν αγριεμένα ό,τι κινείται. Πρόκειται για το «ένστικτο του θηρευτή» ή απλώς την «προστασία του χώρου» τους. Αν λοιπόν ενώ τρέχεις σε πλησιάσει επικίνδυνο σκυλί, τότε δοκίμασε τα εξής:

Επιβράδυνε και στη συνέχεια μείνε ακίνητος με τα χέρια χαλαρά στα πλευρά. Χαμήλωσε το βλέμμα προς το έδαφος.

Οπισθοχώρησε σιγά σιγά χωρίς να κοιτάξεις το σκυλί, τονίζουν η Κρίστι Ασβαντεν και η Μπεθ Μόξι Εκ στο περιοδικό «Runner’s World». Συνέχισε όμως να το παρακολουθείς με την περιφερική όρασή σου.

Κράτα το σώμα σου ευθυτενές δείχνοντας ανωτερότητα και με ήρεμη και αποφασιστική φωνή προσπάθησε να το καθησυχάσεις.

Σε καμιά περίπτωση μην ουρλιάξεις, μην κάνεις απότομες κινήσεις, μη γυρνάς την πλάτη στο σκυλί, μην του φωνάξεις, αναφέρει η εκπαιδεύτρια σκύλων Κατερίνα Χατζηγιάννη στην σελίδα www.love4pets.gr. Το ένστικτό του θα του υπαγορεύσει να σε κυνηγήσει.

Μην πλησιάζεις ένα σκυλί που γαβγίζει. Σεβάσου την απόσταση ασφαλείας που κρατάει.

Μην το προκαλέσεις, μην το χτυπήσεις, μην προσποιηθείς πως σκοπεύεις να το χτυπήσεις.

Γίνε ένας βαρετός στόχος. Οσο πιο βαρετός τόσο πιο γρήγορα θα σε αφήσει ήσυχο.

Κι αν σου τύχει;

Αν παρ’ όλα αυτά το σκυλί σού επιτεθεί:

Εχεις μαζί μπουκάλι;

Πιτσίλισέ το με νερό.

Δώσε του να αρπάξει το μπουφάν ή οτιδήποτε άλλο μπορείς να ξεφορτωθείς γρήγορα Αυτό θα απασχολήσει το ζώο και θα σου δώσει χρόνο να απομακρυνθείς σιγά σιγά.

Αν πέσεις στο έδαφος, μάζεψε το σώμα σου σε μορφή μπάλας και σκέπασε με τα χέρια σου το πρόσωπο και το κεφάλι σου.

Προστάτευσε τα κρίσιμα μέρη του σώματός σου: πρόσωπο, λαιμός, στήθος, κοιλιά, γράφει ο Τζον Μπάστιαν στο σάιτ του αμερικανού «γητευτή» των σκυλιών Σέζαρ Μίλαν www.cesarsway.com. Κάνε μπουνιές τα χέρια σου για να προφυλάξεις τα δάχτυλά σου.

Αν ο σκύλος σε δαγκώσει, αμέσως πλύνε το τραύμα με σαπούνι και ζεστό νερό.

Περιποιήσου το τραύμα. Αν δεν έχεις κάνει πρόσφατα, πήγαινε σε ένα φαρμακείο και κάνε αντιτετανικό ορό. Επικοινώνησε με παθολόγο για να σου δώσει οδηγίες.

Ενημέρωσε για το συμβάν την Κτηνιατρική Αρχή που δραστηριοποιείται στην περιοχή.

Αν ο σκύλος είναι δεσποζόμενος, θυμήσου να πάρεις τα στοιχεία του ιδιοκτήτη. Καλό είναι να υπάρχει μια επικοινωνία μεταξύ σας αν ο σκύλος παρουσιάσεικάτι ανησυχητικό.