Απεργία ύβρις

Σήμερα έχουν 24ωρη απεργία οι υπάλληλοι στο μετρό. Επί της ουσίας, επισημοποιείται μια ακόμα περίοδος ταλαιπωρίας για το επιβατικό κοινό, ιδίως μάλιστα για τους εργαζόμενους που χρειάζεται να μετακινηθούν γρήγορα και φτηνά. Τι ζητά ο συνδικαλισμός του μετρό; Να μην ενταχθούν οι δημόσιου χαρακτήρα εταιρείες αστικών συγκοινωνιών στην Ελληνική Εταιρεία Δημόσιων Συμμετοχών, θυγατρική του Υπερταμείου που έχει αναλάβει τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, σύμφωνα με το Μνημόνιο Τσίπρα – Καμμένου.

Ζητούν, με άλλα λόγια, να μην τους αγγίξουν οι συμφωνίες των Μνημονίων. Να συνεχίσει να είναι το μετρό ένα έκθεμα της εποχής του κρατισμού που έφερε τη χρεοκοπία, η βασική χρησιμότητα του οποίου θα είναι να έχουν δουλειά, καλά αμειβόμενη, όσοι «τρύπωσαν» σ’ αυτό. Προς τούτο, μάλιστα, ο συνδικαλισμός του μετρό θεωρεί υποχρέωσή του να αντιταχθεί στο κέρδος της επιχείρησης, αρκεί αυτοί τους οποίους εκπροσωπεί να έχουν τη δουλειά και τον μισθό τους και την ησυχία τους. Αν τη ζημιά πληρώνει η κοινωνία, που υφίσταται και την κατάρρευση των εισοδημάτων και την κατάρρευση του επιπέδου της ζωής, σκασίλα τους.

Ποιοι τα ζητούν όλα αυτά, και μάλιστα με φρασεολογία της Αριστεράς; Οι συνδικαλιστές εκπρόσωποι μιας ομάδας εργαζομένων που, στην πλειονότητά τους, υπήρξαν οι ευνοημένοι του πελατειακού συστήματος το οποίο χρεοκόπησε τη χώρα. Θυμάστε, ενδεχομένως, πώς και ποιους διόριζε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης το διάστημα 2004-2009. Θυμάστε πόσες φορές έχει συζητηθεί ο διορισμός υπαλλήλων στο μετρό όχι με το ΑΣΕΠ αλλά με μπάρμπα. Και θυμάστε, πιθανόν, ότι με διακομματική συναίνεση επαναπροσλήφθηκαν το 2015 υπάλληλοι που είχαν παυθεί επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου διότι κρίθηκε ότι είχαν προσληφθεί με κριτήρια αμιγώς ρουσφετολογικά.

Λειτουργώντας παρασιτικά και εκβιάζοντας με ανοίκειες απεργίες, οι συνδικαλιστές του μετρό διαπράττουν ύβριν εναντίον των πιο αδύνατων μελών της ελληνικής κοινωνίας. Συνήθως, την ύβριν ακολουθεί η νέμεσις.

ΥΓ: Ολα αυτά λαμβάνουν χώρα σε μια φάση κατά την οποία οι αστικές συγκοινωνίες παραμένουν ελλειμματικές, διότι η κυβέρνηση που κάποτε χάιδευε κινήματα τύπου «Δεν πληρώνω» αδιαφόρησε ή δεν κατάφερε να εντείνει τους ελέγχους, με αποτέλεσμα οι λαθραίοι επιβάτες να μετακινούνται ανεξέλεγκτα. Το νέο εισιτήριο, που θα έπρεπε να ισχύει, παράγει ουρές (στις ουρές των γκισέ προστίθενται όσοι περιμένουν να εξυπηρετηθούν στα δύσχρηστα και αργά αυτόματα μηχανήματα), καθυστερήσεις, ελλείμματα και γκρίνια. Ποιος νοιάζεται; Μετακινούνται οι εκπρόσωποι του προλεταριάτου με δημόσιες συγκοινωνίες;