Το υπερφυσικό πρωτογενές πλεόνασμα (4,2% του ΑΕΠ) του 2016 προήλθε από την εμφάνιση κρυμμένου ΦΠΑ λόγω των capital controls τα οποία πλήρωσε ακριβά με 2 ακόμη χρόνια ύφεση και εξακολουθεί να τα πληρώνει με αίμα η ελληνική οικονομία. Ο,τι πήραν ως μέρισμα οι χαμηλοσυνταξιούχοι από το πλεόνασμα αυτό τον περσινό Δεκέμβριο εξανεμίστηκε σε πολλαπλάσιο βαθμό από τις τσέπες τους, τους εργαζομένους και την οικονομία στο σύνολό της.

Το φουσκωμένο πλεόνασμα (2,2% του ΑΕΠ) που ετοιμάζεται να ανακοινώσει η κυβέρνηση για το 2017 αποδεικνύεται τώρα από το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού ότι είναι τεχνητό και εύθραυστο. Οφείλεται κυρίως στη μη απονομή νέων συντάξεων που έχει ως αποτέλεσμα την πρόσκαιρη βελτίωση του ελλείμματος του ΕΦΚΑ. Το τρικ έχουν εντοπίσει οι δανειστές, οι οποίοι δεν πείθονται από τη μαγική εικόνα του ΕΦΚΑ και ζητούν από την κυβέρνηση να πληρώσει επιτέλους τις συντάξεις, αν θέλει να περάσει τον πήχη της τρίτης αξιολόγησης.

Η μεγάλη τρύπα των φετινών φορολογικών εσόδων κατά 1,8 δισ. ευρώ είναι το εντελώς αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της πολιτικής ραγδαίας αύξησης των φόρων που επιβλήθηκαν με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία διετία. Αντί να γεμίσει τα κρατικά ταμεία, όπως ήλπιζαν οι αρμόδιοι, καταλήγει να γεμίζει τον κουβά των ληξιπρόθεσμων οφειλών των φορολογουμένων, να σέρνει τον χορό των κατασχέσεων και να φέρνει πιο κοντά τα νέα μέτρα για το 2018 και τα επόμενα χρόνια.

Και η εκτίναξη των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών –κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο –αύξησε τα έσοδα του ΕΦΚΑ, οδήγησε όμως σε μαζικό κλείσιμο βιβλίων στην Εφορία και σε δηλωθέντα χαμηλότερα εισοδήματα, διευρύνοντας, από την άλλη, την τρύπα των φορολογικών εσόδων του προϋπολογισμού.

Στο Δημόσιο, μια αξιολόγηση – παρωδία, όπου ο γνωστός θα βαθμολογεί τον φίλο και το αντίστροφο, επιχειρεί να κρίνει την τύχη δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων. Αγνωστη η τύχη που επιφυλάσσουν στη διαδικασία αυτή οι δανειστές.

Στη ΔΕΗ, τη μεγαλύτερη εγχώρια βιομηχανία, υποτίθεται ότι η σκληρή διαπραγμάτευση, για να μην πωληθεί κομμάτι της, κατέληξε στο «ευφυές» σχέδιο των δημοπρασιών ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο όμως έχει γονατίσει την επιχείρηση, όπως αποκαλύπτει η κατάρρευση των κερδών της το πρώτο εξάμηνο του έτους. Και όλα μαρτυρούν ότι στο τέλος η ΔΕΗ δεν θα γλιτώσει τον διαμελισμό, παρά τις αρχικές αντίθετες επιδιώξεις. Αλλά και οι δημόσιες συγκοινωνίες βουλιάζουν στα ελλείμματα από πλεονάσματα που είχαν αρχίσει να εμφανίζουν τρία χρόνια πριν.

Οσο για το Ελληνικό, ταλαιπωρείται μεταξύ του ΚΑΣ και άλλων αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων τοπικών, πολιτικών και ιδεολογικών που εξέθρεψε και εξακολουθεί να εκτρέφει η σημερινή κυβέρνηση παρά την αναγκαστική –και υπό την πίεση των δανειστών –φιλοεπενδυτική στροφή του Μαξίμου για την προώθηση του εμβληματικού αυτού έργου.

Κάπως έτσι ξεκινά η τρίτη αξιολόγηση. Γεμάτη αντιφάσεις στα κρίσιμα μέτωπα της οικονομικής πολιτικής, οι οποίες θα κρίνουν όχι μόνο το πότε και το πώς αυτή θα ολοκληρωθεί, αλλά την τύχη της ελληνικής οικονομίας ύστερα από αυτήν. Αντιφάσεις θανατηφόρες, που η μία πλευρά τής κάθε πολιτικής ακυρώνει την άλλη –και που προς το παρόν δεν υπόσχονται καλύτερες μέρες για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες της.