Πάπες, λόγιοι, επαναστάτες συμφωνούν πως το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι: είναι ένα όπλο στη μάχη των τάξεων.

Σε ένα ματς μπορούν να λύσουν τις διαφορές τους οι αριστεροί με τους δεξιούς, οι πλούσιοι με τους φτωχούς, οι βόρειοι με τους νότιους, οι Γερμανοί με τους Ελληνες.

Στις μάχες των τάξεων ο σχεδιασμός για τη νίκη αντανακλά την κουλτούρα των αγωνιζόμενων αλλά και την οξυδέρκειά τους. Αποκαλύπτει επίσης τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες.

Οι Ιταλοί που θεωρούνται κορυφαίοι τακτικιστές του ποδοσφαίρου έχουν κατακτήσει τέσσερις παγκόσμιους τίτλους στηριζόμενοι στην άμυνα.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Ολλανδός Ριουντ Γκούλιτ αποκάλυψε πως τη δεκαετία του ’80 όταν η τότε ομάδα του Μίλαν σάρωνε στα τρόπαια σε Ιταλία και Ευρώπη, όλοι πίστευαν πως αυτό οφειλόταν στην επιθετική της δύναμη στην οποία ηγείτο ο συμπατριώτης του Μάρκο φαν Μπάστεν.

Λάθος. Ο προπονητής των Ροσονέρι Αρίγκο Σάκι είχε χτίσει την επιτυχία της Μίλαν πάνω στην άμυνα, την οποία, όπως περιγράφει ο Γκούλιτ, δεν μπορούσε κανείς να τη νικήσει στις προπονήσεις ακόμα κι όταν έπαιζαν έντεκα εναντίον τεσσάρων.

Μία καλή άμυνα μπορεί να χαρίσει τρόπαια και χωρίς επίθεση. Μία καλή επίθεση χωρίς άμυνα πάει σπίτι της, ας είναι και η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών, όπως η Εθνική Βραζιλίας του 1982. Οταν το ποδόσφαιρο προσφέρει δωρεάν μαθήματα…