Στην επικράτεια του ΣΥΡΙΖΑ, στην επικράτεια δηλαδή της εξουσίας όπως την ασκεί η ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά, μπορεί να συγκρούονται διάφορες ιδεολογικοπολιτικές σχολές και τάσεις, όλες ωστόσο τις ενώνει ένα δάκρυ. Ενα δάκρυ γιατί η Αριστερά θυσιάζεται και μένει στην εξουσία, ενώ πρέπει να εφαρμόσει ένα πολύ ζόρικο Μνημόνιο. Θα το αντέξει! Οι πραγματικοί αριστεροί θα κάνουν την καρδιά τους πέτρα, θα πιουν κι αυτό το πικρό ποτήρι, κι όποιο ακόμα πικρό ποτήρι χρειαστεί, διότι η εξουσία στο όνομα του λαού, των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, θέλει θυσίες. Των άλλων.

Στη χθεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, η αριστερή αντιπολίτευση, η λεγόμενη «ομάδα των 53» (στην οποία συμμετέχει και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος) ζήτησε να αλλάξουν ορισμένα αποσπάσματα του κειμένου απόφασης που συζητήθηκε. Ο λόγος; Για να διατυπωθεί ότι το Μνημόνιο, που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εξειδίκευσε τις διατάξεις του η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και καλείται να εφαρμόσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδιοκτησία του ΣΥΡΙΖΑ!

Πολύ πρωτότυπο. Ως γνωστόν, όσοι υπέγραψαν και υλοποίησαν Μνημόνια προ ΣΥΡΙΖΑ ήταν χαρούμενοι όταν υπέγραφαν και υλοποιούσαν. Ενώ οι μετά ΣΥΡΙΖΑ μνημονιακοί, κλαίνε.

Και εντείνουν τις προσπάθειες, λέει, να εφαρμόσουν το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα», που υποτίθεται ότι είναι ένα κοινωνικό πρόγραμμα, στην ουσία μια ελεημοσύνη για όσους έχουν φτάσει στον πάτο –την ίδια στιγμή που το επάρατο Μνημόνιο, ιδίως οι φόροι και οι μειώσεις που προϋποθέτει, μαζί με την υφεσιακή κατεύθυνση της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ, συνθλίβουν ιδίως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, ενώ έχουν οδηγήσει σε αυτήν την κατηγορία πλήθος εκπροσώπων τής άλλοτε κραταιάς μεσαίας τάξης.

Αλλά όλα αυτά δεν έχουν σημασία. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα δάκρυ –για να σκεπάσει τον κυνισμό και την αλαζονεία της αριστερής εξουσίας, που κάνει τα πάντα για να κρατηθεί γαντζωμένη στην καρέκλα.

Τελευταία Νέα