Το 2016 μπήκε αναμενόμενα: με χαμηλές θερμοκρασίες και μια δημοσκόπηση (στο «Βήμα της Κυριακής»). Περίπου αναμενόμενα είναι και τα ευρήματα της έρευνας. Αν το 2015 ξεκίνησε ως μια χρονιά προσδοκιών, το 2016 ξεκινά ως μια χρονιά ανασφάλειας. Κι αν το 2015 σηματοδότησε την αρχή της κυβερνητικής Αριστεράς και το τέλος των ψευδαισθήσεων, το 2016 φαίνεται να σηματοδοτεί την επιστροφή της κοινής γνώμης στο σημείο μηδέν της κρίσης. Επτά στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι τα πράγματα πήγαν προς το χειρότερο πέρυσι και περισσότεροι από οκτώ στους δέκα θεωρούν ότι φέτος η κατάσταση είτε θα επιδεινωθεί είτε θα παραμείνει η ίδια.

Και οι υπόλοιποι δύο στους δέκα; Αυτοί μας προσφέρουν έναν οδηγό αισιοδοξίας. Πιστεύουν όχι μόνο ότι το φως στην άκρη του τούνελ δεν έχει απομακρυνθεί, αλλά ότι έχει έρθει ακόμη πιο κοντά. Γι’ αυτούς τους αθεράπευτα αισιόδοξους η ζωή έγινε καλύτερη το 2015 και θα γίνει ακόμη καλύτερη το 2016. Με μια μικρή δόση αυθαιρεσίας αλλά μάλλον χωρίς να κάνει λάθος, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι οι ίδιοι που, απαντώντας σε ένα άλλο ερώτημα, θεωρούν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα είναι αυτή που έχει διαχειριστεί καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη την οικονομική κρίση.

Οικονομικά, η απάντηση αυτή είναι ανορθολογική. Πολιτικά, όμως, στέκει. Γιατί δείχνει ότι υπάρχει μια μάζα, όχι ιδιαίτερα μεγάλη αλλά πάντως συμπαγής, που στηρίζει τόσο τυφλά τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε φθάνει στο σημείο να κρίνει θετικά μια κυβέρνηση που και τις τράπεζες έκλεισε και νέο Μνημόνιο υπέγραψε. Αυτό το 17,7% είναι μια καλή προίκα για να ξεκινήσει η κυβέρνηση τη νέα χρονιά. Αλλά είναι ψίχουλα για να την τελειώσει. Ειδικά όταν πέρα από το 45,9% που καταλογίζει σε όλες τις κυβερνήσεις διαχειριστική ανεπάρκεια, υπάρχει και ένα 20,9% που θεωρεί επαρκέστερη την κυβέρνηση Σαμαρά. Αυτό μπορεί να είναι το 2016: οικονομικά να μοιάζει με την «Ημέρα της Μαρμότας». Και πολιτικά με τη «Νύχτα των ζωντανών νεκρών».