Εχω μία φίλη, κλασική Ελληνοαμερικάνα, πανέξυπνη και καπάτσα, σύγχρονη μετεξέλιξη της θείας από το Σικάγο. Αλλά σφόδρα επιρρεπή στις διάφορες, κατά καιρούς, εμμονικές μόδες (ή μοδάτες εμμονές) made in USA. Μία από αυτές, να μη δίνει, από την ημέρα που γεννήθηκε, κανένα απολύτως φάρμακο στον γιο της εκτός από κάτι βοτανόζουμα –ή «φυτοφάρμακα» όπως τα λέω εγώ. Μέχρι που το παιδάκι κινδύνεψε σοβαρά από ένα απλό κρυολόγημα οπότε το πλάκωσε στα αντιβιοτικά και διασώθηκε και η ίδια από το overdose «επιστροφής στη φύση».

Η, ευτυχώς προσωρινή, ιδεοληψία της φίλης μου εναντίον των φαρμάκων είχε τουλάχιστον αφετηρία μια ρομαντική άποψη περί της αέναης σχέσης μεταξύ φύσης και ανθρώπου και άλλα τέτοια, κατά την άποψή μου, αφελή. Το αντιεμβολιαστικό όμως κίνημα που αναπτύσσεται με επικίνδυνους ρυθμούς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, έτσι όπως επικοινωνείται έρχεται χέρι χέρι με τη συνωμοσιολογία περί πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών που μας χρησιμοποιούν ως πειραματόζωα, ψεκασμών και προφητειών διαφόρων γερόντων και αγίων. Δηλαδή έχει πολιτισμικό υπόβαθρο και πολιτική ιδεολογία. Εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο που αγνοεί αποφάσεις δικαστηρίων, μελέτες και στατιστικές και κάνει λόγο περί «εξωνημένης επιστήμης» που έχει υποδουλωθεί στα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Το έωλο και ατεκμηρίωτο επιχείρημα ότι υπάρχουν «βάσιμες υποψίες» πως τα εμβόλια έχουν σοβαρές παρενέργειες και αποτελούν μέρος ενός σκοτεινού σχεδίου για τον έλεγχο του πληθυσμού βλάπτει σοβαρά την υγεία αφού προκαλεί την επανεμφάνιση ξεχασμένων ασθενειών. Ο λαϊκισμός δεν σκοτώνει μόνο τον δημόσιο λόγο. Σκοτώνει και ζωές.

Τελευταία Νέα