Αναζήτηση
Δεν ξέρω για ποιον λόγο αλλά οι εξελίξεις των ημερών στο Eurogroup και το χθεσινό mail του Βαρουφάκη μού έφεραν στο μυαλό ένα παλιό τραγουδάκι της Σωτηρίας Μπέλλου.
Αν δεν απατώμαι το έλεγαν «Η νταλίκα». Θυμίζω τους στίχους:
«Κι αν θυμάσαι τα παλιά, ψέματα και μπλα μπλα μπλα,
η μαγκιά σου ναφθαλίνη με κασμίρι και λουστρίνι.
Τώρα κάνεις μαύρη πλάκα κι όλο τρως απ’ την κουτάλα,
τώρα μάγγωσε η φάκα και σε κλείσανε στη γυάλα».
Δεν θα κάνω την ιεροσυλία να μπλέξω την Μπέλλου με τον Βαρουφάκη. Αλλά αυτό με τη μαγκιά στη ναφθαλίνη το βρίσκω χαριτωμένο.
Πάλι καλά, θα προσθέσω. Διότι η απότομη μετεκλογική προσγείωση της νέας κυβέρνησης μπορεί να ήταν ζόρικη. Αλλά τουλάχιστον έγινε γρήγορα.
Ούτε μήνας δεν πρόλαβε να κλείσει από τις εκλογές και επιστρέψαμε πλησίστιοι στα προεκλογικά δεδομένα.
Ακόμη κι έτσι όμως δεν είναι τόσο απλό. Διότι το νόημα της συμφωνίας στο Eurogroup είναι διπλό.
Από τη μία πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται ουσιαστικά το «πρόγραμμα» (το Μνημόνιο, δηλαδή), συμμετέχει στην αξιολόγησή του από τους «θεσμούς» (την τρόικα, δηλαδή) ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς (με απόφαση του Eurogroup) και δεσμεύεται ότι εφεξής δεν θα κάνει τίποτα στο οποίο δεν θα συμφωνούν οι «θεσμοί» (η τρόικα, δηλαδή).
Από την άλλη όμως οι υπόλοιποι δεν δεσμεύονται για τίποτα. Θα δουν και θα κρίνουν.
Νομίζω ότι είναι από τις πιο ετεροβαρείς συμφωνίες που έχουμε γνωρίσει από το 2010 που μπλέξαμε με τα Μνημόνια.
Κι ο λόγος είναι καθαρά πολιτικός.
Η νέα κυβέρνηση διαφήμισε τόσο πολύ ότι είναι διαφορετική και θα τα κάνει διαφορετικά ώστε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι τής έβαλαν μια «ρήτρα γνωριμίας» προκειμένου να πειστούν ότι τελικά τίποτα δεν άλλαξε στην Ελλάδα.
Υπενθυμίζω ότι όσα περιέχονται στο mail του Βαρουφάκη θα πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν έως τον Απρίλιο ώστε να προχωρήσει επιτυχώς η αξιολόγηση και να πάρουμε τα λεφτά.
Αν δεν υλοποιηθούν κι αν καθυστερήσει η δόση των 7,2 δισ. (εκείνη που δεν τη θέλαμε διότι δεν τη χρειαζόμασταν) το Δημόσιο θα έχει σύντομα ισχυρό, ίσως και ανυπέρβλητο ταμειακό πρόβλημα.
Την ίδια στιγμή που η ΕΚΤ θα συντηρεί απλώς τη ρευστότητα των τραπεζών με το σταγονόμετρο.
Τι σημαίνει αυτό;
Αφενός ότι το τρίμηνο που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση θα διαπραγματεύεται διαρκώς με το πιστόλι στον κρόταφο.
Αφετέρου ότι βαδίζοντας πλέον τον ίδιο δρόμο με τις προηγούμενες κυβερνήσεις αποκλείεται να φτάσει σε διαφορετικό προορισμό.
Πώς το έλεγε η Μπέλλου;
«Τώρα μάγγωσε η φάκα και σε κλείσανε στη γυάλα».
